aile saadeti

herkesin minnoş minnoş üzerine düşen sorumluluklarını yerine getirdiği, mutlu, huzurlu aile ortamı*.

bireylerinin karşılıklı asgari hassasiyetlere dikkat ettiği ve sevgi bağını korumasını bilen aile türüdür şeklinde tanımlanabilecek, çok da çiçekli, böcekli, çitlembik olması gerekmeyen aile türüdür.

sahip olunması durumunda hayatın zorluklarının bertaraf edilmesi yüksek ihtimaldir.

kusmak.

nefret ettiğim, ettirildiğim, bir zamanlar bu değer! için bütün gücümü harcadığım, boş bir mana içeren şey.

ailenin sadece önemli bir etken değil,dünyanın en önemli hayat damarı olduğunu anlatan tamlama.

ufak tefek anlamsız tartışmalarda sonunun kahkahalarla bağlanması,dış dünyanın kulakları ve gözleri bile isteye size kör olmuşken ,anlatmak istediğine en yakın olanını anlayabilecek kapasiteye hem de bir göz temasıyla bağlı olan o ufak çekirdeği oluşturan ,huzur ve mutluluk veren kişiler bütününün duygu denizi.

aile her şeydir , aile saadeti ise ; o çekirdeğin zamanla oluşturduğu değeri herhangi bir şeyle ölçülemeyecek kılan kıymetli yapılanmadır.
bulan,iyi saklasın,bırakmasın,gidebildiği yere kadar ben tuttum..

(bkz: neşeli günler filmi)

televizyondaki komedi eksikliğini dindirecek olan güzel bir dizi. daha izleme fırsatım olmadı tamamen bir bölümü fakat karşıma çıkan kesitleri bile güldürüyor, samimi bir hava veriyor. tek sorunu bölümlerin uzun sürmesi. 2 saatten ziyade 1 saat civarı olsa kolayca izlenir, hikâye de az ve öz bir şekle kavuşur. (bkz: hakan yılmaz)'ı da uzun zamandır görmemiştik o açıdan da iyi oldu. yakın zamanda başlamayı düşünüyorum.

2 saatlik bölümlerle ömrü çok uzun olmayacak dizi. sanki her şeyi içine katmışlar da iyi bir karışım oranı yakalayamamışlar gibi. ağızda olmamış bir tat bırakıyor.

keşke game of thrones gibi bir şey olsaymış.

uzun zamandır yapımcıların belki cesaret edemediğinden, belki ekonomik kaygılardan ya da belki başka sebeplerden (işin uzmanı ben değilim neticede) arkasında durmadığı, senarist ve yönetmenlerin de bu nedenle belki yazmadıklarından belki de uygun yapımcı ve kanal bulamadıklarından görmeyi ekranlarda özlediğimiz, spesifik özellikte karakterler barındıran ve ensemble diyebileceğimiz tüm karakterlerin başrol olduğu bir dizi. bayıldım ulan ben bu diziye. tek olumsuz özelliği çok uzun sürmesi dolayısıyla hikayenin macun gibi uzamış olması. ancak bu da onların suçu değil tv dizilerinin kısaltılması gerektiği tüm orta doğu ve balkanlar tarafından biliniyor zaten. neyse ona rağmen kendisini izletiyor ve “akşam dizim var.” cümlesini yıllar sonra bana kurduruyor. izleyin izletin.

atvden alışılagelmedik bir dizi çıktı, izlettiriyor kendini anam tv açınca. *

burak aksak ve selçuk aydemir kolları sıvayıp bir dizi yapmış. ben de bunu bugün öğreniyorum. burak aksak ve selçuk aydemir'in nasıl senaristler olduklarını biliyoruz (ikisi de rüştünü ispatlamış ve senaristlik dersi verecek kapasitedeler). ben de izlemeyi düşünüyorum ama atv'ye para kazandırmak istemediğim için youtube'dan izleyeceğim bir dizidir.

bizim ailede olmayan.
herkesin psikolojik sorunları var ve herkes mutsuz.

mafyanın(hakkı) yancılarının olduğu sahneler çok komik ve özgün. kimler, isimleri ne bilmiyorum ama mükemmeller. genel olarak konağın içinde ve etrafında geçen olaylar da ilgi çekici ve eğlenceli fakat diziyi gözümde ön plana çıkaran ögeler kuvvetli oyunculuklar, çekimlerin kalitesi ve müziklerin sahnelere uygunluğu. yetersiz oynayan biri yok resmen. bu dizide tam olarak bir dönüm noktasına şahit olmuş hissediyorum kendimi. tutarsa yeniden böyle diziler çekilmeye başlar, ekranlar şenlenir. yıllarca televizyonda komedi yokluğundan hayıflanırken çok iyi geldi bu dizi.

kuralsız sokaklar ile birlikte 2025 yazını keyifli geçirmemde büyük payı oldu. gönül isterdi ki yıllarca sürsün ama reytingleri hep düşük geldi. biterken buruk bir tat bıraktı ama varlığı bile güzeldi. hep iyi hatırlayacağım.