güzel bir ali cengizkan şiiridir. gerçi siz bana bakmayın. benim için içinde ankara'dan bir yerler geçen tüm şiirler çok güzeldir.

gel de yürürken hiç konuşmayalım
bir yanımız güvercinler, parke taş altımızda
bırak çıkrıkçılar yokuşu orda dursun
nasılsa vur emri çıkartıldı adımıza.

nasılsa biz demeyi öğrendim, nasılsa
şimdi ben dedikçe de sen geliyorsun aklıma.
dünya bizim dışımızda, nesneler dışımızda
konuşmak anlamsız, vur emri var hakkımızda.

sevgiler de vurulur, bunu biz biliyoruz
nesneleşen sevgilerle, yüzükle, gülücükle
giysinin üstünde duruşunu ondan seviyorum
gövdenin içinde kıpırdayışı ondan.

insandan kaçanlar olur yurt dışına
sevmekten kaçanlar olur aile-içinde,
kaçanlar olur yaşamaktan, yaşamları boyunca
ve vur emri çıkartılır bizim adımıza.

bırak çıkrıkçılar yokuşu orda dursun
tüllerle, koltuklarla, yatak ve yorganıyla,
bırak arkamızdan gelsin tarihçiler
ve aramızı belirlesin omzundaki küçük çanta.

gel, ve artık hiç konuşmayalım
bir yanımız güvercinler, parke taş altımızda
bırak çıkrıkçılar yokuşu orda dursun
nasılsa vur emri çıkartıldı adımıza.
devamını gör...

bu başlığa tanım girmek için olabilirsiniz.

zaten üye iseniz giriş yapabilirsiniz.

"alaca aydınlıkta" ile benzer başlıklar

normal sözlük'ü kullanarak 3. parti dahil tarayıcı çerezlerinin kullanımına izin vermektesiniz. Daha detaylı bilgi için çerez ve gizlilik politikamıza bakabilirsiniz.

online yazar listesini görmek için lütfen giriş yapın.
zaman tüneli köftehor rehberi portakal normal radyo kütüphane kulüpler renk modu online yazarlar puan tablosu yönetim kadrosu istatistikler iletişim