anıtkabir

anıtkabir, türkiye'nin başkenti ankara'nın çankaya ilçesinde yer alan mustafa kemal atatürk'ün anıt mezarıdır.

yapımına 1944 yılında başlanarak 1953 yılında tamamlanan, ankara’nın tandoğan semtinde yer alan, türkiye cumhuiyeti’nin kurucusu mustafa kemal atatürk'ün anıt mezarını içeren komplekstir. kompleksin yapımı için bir komisyon kurulmuş ve yapılacağı yerin belirlenmesi, nasıl bir mimari yapıya sahip olması gerektiği gibi konulardaki kararlar bu komisyon tarafından alınmıştır. komisyon kompleksin yapılacağı alanın belirlenmesi için birçok farklı yer üzerinde durmuş ve en son genel görüş itibariyle çankaya’da karar kılacağı sırada, aydın milletvekili olan yüksek mühendis mithat aydın tarafından rasattepe’nin önerilmesi, buna ilaveten komisyon üyelerinden süreyya özgeevren’in bir sonraki toplantıda rasattepe ile ilgili olarak;

--- alıntı ---

rasattepe’nin bunlardan başka bir özelliği daha vardır ki, hayali genişçe olan her kişiyi derin bir şekilde ilgilendirir sanırım. rasattepe, bugünkü ve yarınki ankara’nın genel görünüşüne göre, bir ucu dikmen’de, öteki ucu etlik’te olan bir hilal (yarımay)’in tam ortasında, bir yıldız gibidir. ankara, hilalin gövdesidir. anıtkabir’in burada yapılması kabul edilirse, şöyle bir durum ortaya çıkacaktır: türkiye’nin başkenti olan ankara şehri, kollarını açmış atatürk’ü kucaklamış olacaktır. atatürk’ü böylece bayrağımızdaki yarımayın (hilal) yıldızının ortasına yatırmış olacağız. atatürk, bayrağımızla sembolik olarak birleşmiş olacaktır! ben bu açıklamayı, birçok aydın kişilere ve bu arada hüseyin cahit yalçın’a da yaptım. bu büyük fikir adamı “atatürk’ün yatacağı yerin böyle açıklanmasında, gelecek nesilleri teşvik etmek bakımından büyük faydalar vardır.” buyurmuştur. atatürk anıtkabir’ı için rasattepe’ye oy verecek olanlar, atatürk’e olan minnet borçlarını ödeme yolunu tutmuş olurlar!

--- alıntı ---

şeklindeki açıklamaları sonrası karar değiştirerek kompleksin rasattepe’de yapılmasına karar vermiştir. daha sonra ismi değiştirilen bu bölge bugün “anıttepe” olarak bilinmektedir. kompleksin yücetepe mahallesi’ne bakan tarafında ise “ordular”, “ilk”, “hedef”, “ileri” sokakları ve hemen bitişiğinde ise “akdeniz” caddesi bulunmaktadır.

57 yıllık ömrüne 11 savaş, 24 madalya, 7 nişan, 13 kitap ve koca bir ülke sığdıran başkomutan mustafa kemal atatürk'ün kabridir.

bizim ailemiz için ayrı bir önemi olan yer. rahmetli babam kara harp okulunda öğrenci iken 10 kasım 1953'de ki törende atatürk'ü anıtkabire nakleden öğrencilerin arasındaymış, youtubeda da bulunan bu görüntülerde kendisi 1-2 saniye kadar gözükmektedir.

vefatından 4-5 sene önce ankara'ya gittiğimizde gene orayı ziyaret etmiş ve babamın gözlerinden süzülen yaşlara tanık olmuştum.

her 10 kasım'da aslanlı yolundan geçtiğimiz, huzurunda diz vurduğumuz büyük atanın ölümsüzlük abidesi. bedenine değil fikrine and içtiğimiz , uğruna ölümlerden ölüm beğendiğimiz yüce türk'ün anıtı.

ankara'yı sevme nedenlerimden birisi belki de en değerlisi. her gittiğimde huzur dolu hissediyorum.

türkiye cumhuriyetinin geçen yüzyılı üçün büyük anlamlar ifade eden devasa yapı, mabed.

içimdeki ukdelerden olan, henüz gidip ziyaret edememiş olmanın verdiği hüzünle korona belası sona erdikten sonra ilk ziyaretimi gerçekleştireceğim mareşal gazi mustafa kemal atatürk'ümüzün ankara'nın çankaya ilçesinde yer alan anıt mezarıdır.

hiç bir kitabın yada dinin, yada bir yasanın, kanunun; oraya gitmeniz "farz", gidip 7 tur atın orada, bir deliğe elinizi sokun, parayla taş satın alıp bir yere atın, yemeyeceğiniz halde kurban kesip kuma gömün, demediği , gidenlerin tamamen kendi istekleri ile gittiği anıt mezar.

her insanın ata'ya saygı ve minnet adına ziyaret etmesi ve türklüğün coşkusunu yaşaması gereken ; atamızın kabri.
kendiniz gidemediyseniz bile, çocuklarınızı mutlaka götürün.
araplaşmamak adına ; türk kalabilmek adına, atamızı sık sık ziyaret edin ve insanlara da tavsiye edin.

evimde perdemi açtığımda tam karşımda gördüğüm ankarayı sevmeme nadir sebeplerinden biri olan , gece görüntüsü ile insanı büyüleyen ,ne mutlu türküm diyebilen herkesin atası gazi mustafa kemalin atatürk'ün ebedi istirahatgahı.

anıtkabir'e mabed diyen, kemalizm'e din diyenler bir insanı sevip saymanın sadece metafizik ve ruhani olduğunu sanarlar. sanki türbelerden, şeyhlerden ev,iş,eş,para isteyen başkaları. rabıta ve şefaatçilik kula kulluk değil midir? önce bunun hesabını veriniz. biz atatürk'ten cennette şaraplar, nuriler istemiyoruz biz atatürk'ün mezarına da anıtkabir'e de sizin zihniyetinize çomak sokmak, hala medeni bir türk ülkesinde yaşadığımızı hatırlamak ve hatırlatmak için gidiyoruz. al sana komünist ateistlerin lenin ve mao için yaptıkları. lenin'in mumyası için yılda 500 bin dolar harcanıyor. ve hala mumyası açıkta sergileniyor. bazı insanlar özeldir ve hayatını bir ideal uğruna harcarlar o idealin sevenleri o insanların mezarına da gider mumyasını da yaptırır. çünkü anılar güzeldir. bazı şeyler güzel hissettirir

images.app.goo.gl/wYj44cfQy...
images.app.goo.gl/D33jaoMMc...
images.app.goo.gl/WYETP6VL2...
edit: #549625 bu da burada dursun bakalım din miymiş değil miymiş?

ziyaret etmeyi taş bir kutunun etrafında 7 kez dönmeye tercih edeceğim yer.

inanları tarafından ziyaret edilen ve huzurunda değişik ritüeller (ibadet) uygulanan, hatta bazı "kulları" tarafından türkün allahı ilan edilen kişinin mezarı.
kabe ile alay edilerek kıyaslanmış.. ama kuran'dan önce bölge müşrikleri kabede yukardaki ritüellerin benzerini uyguluyorlardı.

mesela hubeli taltif ederek girizgah yapıp, bağlılık arzından sonra icraatlarını ve mekkenin durumunu arz ediyorlardı.

şehrimin en güzel yanı.

atatürkle allah'ı kıyaslayıp şirke düştükleri ağlama duvarına dönmüş olan başlıktır.
mabed tapınak vb yazanların türbelerden dilek dilemesi ise ayrı bi muammadır. kısaca ata'nın mezarı ankara'nın çiçeğidir..
kaldı ki atatürk de ilahlaştırılmak istememiştir.
ülkesi için gazi olup cumhuriyeti ilan etmiş ve kurtarmış emeği yadsınamaz başkomutanın ankarayı güzelleştirmesine denir.

ankarada yaşayan bir insan olarak şehrimi güzelleştiren, en kötü dönemlerimde gidip çalışmaya devam etmeliyim pes etmeye hakkım yok dedirten anıt.

askerlik yaptığım süre boyunca 4 defa ziyaret ettiğim kabir. ata'nın şahsi eşyaları kadar beni en çok etkileyen askerlerin nöbet değişimiydi. nöbet değişimi sırasında herkes askerleri izliyordu.

çoğu kişi de bilmez. burda görev yapan askerlerin yemeği genelkurmay kışlasından gider. ben ordayken öyleydi en azından.

gezebilmek için en azından 2 saat ayırmak gerektiğini düşündüğüm yapı. ben gidemedim diyenlere sanal müze linki, tık.

atatürk'ün naaşı ziyaret esnasında görülen anıtta değil, onun altındaki odada bulunuyor. bu odaya ancak ve ancak çok özel bir izinle girebilmek mümkün. naaşı 1953'te etnoğrafya müzesi'nden taşınırken ülkenin farklı noktalarından getirilen topraklar harmanlanmış ve defin bu memleket toprağına büyük bir törenle gerçekleşmiştir.

aslanlı yol'da taşlar öyle bir aralıkla yapılmış ki insan ancak başını eğerek yürüyebiliyor. tin tin bu yolda yürürken öğrenmiştim bu aralığın bilinçli tercih edildiğini.

atatürk'ün okuduğu kitaplar da özel eşyalarıyla birlikte burada sergileniyor. bazıları raflarda dizili halde, bazıları kendisinin sayfalara aldığı notlarla birlikte okunabilir şekilde sergileniyor, ki beni en çok etkileyen şeylerden biri bütün bu kitapları bir arada görmekti. burada farklı dillerden farklı konularda üç binin üzerinde kitap bulunuyor.

panaromalardan yüzlerce insanla birlikte geçerken güm güm atmıştı yüreğim. ayrıca yapı içerisinde inönü müzesi ve kabri de bulunuyor. eşyaları ve çeşitli belgelerle birlikte kendisi ile ilgili de bilgi sahibi olmak mümkün.