ankara-adana otoyolu

ulukışla'ya kadar bir numarası olmayan güzergâhtır. bozkırdan sıtkınız sıyrılır. mevsim yaz sonu ise şereflikoçhisar'dan çoğu kelek çıkan kavun alınır. akşam saatlerinde, tuz gölüne şöyle bir göz ucuyla bakılır.

ama asıl film şekerpınar'ından sonra başlar. iklim değişir akdeniz olur. akçatekir'de bir kebap molası. gülek geçidine bir selam. sonra ver elini çukurova...

benim için ankara-mersin yoludur. coğrafyanın, iklimin, havanın, insanların bir anda nasıl değiştiğine şahit olunan bir yolculuktur. denizden çıkıp o torosları aştığınız anda bomboz bir dünyaya girersiniz. pek hoş bir ruh hali değildir, ankara'ya neden gidilir? muhakkak devlet ile bir işiniz vardır, kayıt kuyut, sınav, sonuç vs vs hep kasavetli işler. bir an önce o imzaları, başvuruları, yazıyı çiziyi halledip dönmeye uğraşırsınız cennetinize. pozantı göründü mü? tamamdır akdeniz ondan sonrası...

ankara tarsus otoyoludur. böyle geçer.