ankara özlemi

ankara'nın kötü yanı o harika şehirden 700 km uzakta yaşamaktır.

ankara’yı özleyen birisi muhakkak çok daha zor ve kötü koşullardadır. en kısa sürede ankara’ya kavuşmasını dilemek temenni etmek gerekir.

biri ankara denen yeri özleyemez. en fazla ankara'da yaşayan ailesini akrabasını sevgilisini özler bence.

ergenlik ve ilk gençlik dönemlerini içine alan kesintisiz bir 11 yılı ankara'da yaşadım. okul hayatımın yüzde 50'si ankara'da geçti. askerliğim bile ankara sınırları içinde gerçekleşti. özlediğim her zaman burnumda tüttü ve her özlediğimde mutlaka bi ankara yolu yapmış oldum. ankara bir bağımlılık başkentidir. gittiğinizde hatıralarınızı, içinize çektiğiniz daha ilk nefesle günceller. sadece orada yaşayanların bildiği ayrı bir oksijene sahiptir. yaşamış olduklarınızla size bi tür sarhoşluk verir. yeni yollar, yeni binalar, yeni mekanlar geçmişi her geçen gün bir parça daha gölgelemiş olsa da sizin ankara'nız hep içinizde yaşar ve sizi çağırdığında o içinizin ankara'sı sizi olgunlukla karşılar. ankara yaşanmış ve yaşanacak bir rüya ve bozkırların kucağında bir sevdanın adıdır.

popüler kültürün dayattıklarını takip edip bir şehire laf salladığında cool olacağını zanneden yıkık karakterli tiplerin olduğu başlık.

yok herhangi biri ankara'yı özleyemezmiş, ankara'yı özlemişsen çok sıkıntılıymışsın da götün düşermiş de.

oğlum siz köylüsünüz lan. kaç yaşınıza gelmiş insanlarsınız hala mal mal laflar.
ha aklınız gayet başınızda ve hala böyle laflar ediyorsanız da tek sebebi ankara'nın her sokağında anneciğinizle cima edildi ki böyle bir nefret besliyorsunuzdur.

öyle totoya böyle schlöng.

ankara’yı, arkadaşlarımı, yabuklumu, gri havasını ve sıhhiyeden kızılaya yürümeyi özledim..