anlatmak istememek

normal bir şeydir bu. kaçamak cümleler kurulduğunda bunu anlamanız ve konunun üstüne gitmemeniz gerekir. tam tersini yapıyorsanız fena terslenirsiniz.

anlatmaya gücüm yok, sen herşeyi kurmuşsun zaten. sana kalsa herşey yalan tek bir doğrum yok zaten. inceldiği yerden kopsun madem hiç ışık yoksa. bir başka ayrılığa dökecek göz yaşım yok zaten. buradan

dinleyecek ve anlayacak kapasitesi olmayanlara karşı sergilenen haklı tutum.

uzun uzun anlatmak istersin aslında aklındaki her şeyi dile getirmek istersin. bunu bunu düşündüm bunu yaşadım böyle oldu. bunlar beni üzdü bu hayal kırıklığı yarattı. onun davranışı yanlıştı o doğruydu o hatalıydı. benim aklım ondayken onun aklı ondaydı. keşke dememek için her şeyi yapıyorum yazıyorum ediyorum çaba yapıyorum. gibi gibi her şeyi anlatmak istersin. ama kısa ve net bir cevap çıkar ağzından hayırlısı be...

insanların ne denli eşek olduğunu çok erken yaşlarda çözmüş biri olarak sürekli yaptığımdır. nadirattan birkaç kişiye anlatırım sadece. gerçi hoş derdo bir hayatım yok, anlatacak pek bir şeyim de yok doğal olarak ehehehe. kendimce başka çözümler bulurum her zaman. çok şükür kimseye bir şey anlatma ihtiyacı çekmiyorum. anca makara gırgırlık mevzu olduğunda anlatırım. yüz elli kere anlatmak demişim, yoksa???

bı yerden sonra herkesin neresiyle anlamak istiyorsa anladığını fark ettiğin anlamına gelen durumdur. sen kendini anlatırsın, doğrusunu anlatırsın, olması gerekeni anlatırsın, olanı anlatırsın ama karşındaki trafik tabelasından hallice canlı kendi işine geldiği gibi anlar. sen de vazgeçersin. çünkü ne yaparsan yap kendi anladığı kadardır. bı tek onlar biliyordur, bı onlar iyidir, bı onlar yaparlar falan filan.

bı değil bir.

anlatınca bir şey değişmiyorsa anlaşılabilir bir istek.