anne ve babanızdan en utandığınız an

kesinlikle ortaokuldayken yanlarında yanlışlıkla küfür ettiğim andır. o zaman kadar ağzımdan tek bi kötü kelime bile duymamışlardı.

kelikte küçük amcamla sigara ve içki masasında yakalanmam. sonrasında amcamın içinden geçti babam beni de adam yerine koymadı bir süre 2-3 yıl kadar. sonra sigarayı bıraktım bereket , içki de bitti bitecek. annem üzülüyor bu duruma ve onu üzmek istemiyorum artık.

anne ve babadan aynı anda utandığım olmadı daha.

bir zaman peder bey epey zengindi, paranın köpek misali geldiği zaman. bu durum onun da kafasını güzelleştirmisti öyle ki girdiğimiz bir mağazada elemana parayı öderken cebinden ali ağaoğlu gibi bir tomar parayı çıkardığı andır heralde bu utanma anı.

anne ve babamdan hiç utanmadım ama ablamdan dolayı utandığım çok olmuştur.

yoktur.

emeklerinin karşılığını nasıl ödeyebilirim diye düşünüyorum. başlığı hangi sebeple açtınız bilmem ama öyle ana babalar var ki, pinokyonun babası bile onu okutmak için ceketini satıyor.

maddi sebepler ana babanızdan utanmak için bir sebep olamaz, gerekirse ceketini satıp gene de çocuğunu okutacak yüreğe sahip insanlardan utanıyorsanız eğer, kendinizden utanın ilk.

vardır.fakat buraya uygun değildir.saygılar.

babamdan hic utanmadim ama az once anamdan utandim.