asaf halet çelebi

ilhamını tasavvuf ve dinlerden alan alışılmadık tarzlarla karşımıza çıkan şairdir.

"ibrahim
içimdeki putları devir
elindeki baltayla
kırılan putların yerine
yenilerini koyan kim

güneş buzdan evimi yıktı
koca buzlar düştü
putların boyunları kırıldı
ibrahim
güneşi evime sokan kim

asma bahçelerinde dolaşan güzelleri
buhtunnasır put yaptı
ben ki zamansız bahçeleri kucakladım
güzeller bende kaldı
ibrahim
gönlümü put sanıp da kıran kim?"

şiiriyle de beni oldukça etkileyen modern-gelenekçi anlayışının temsilcidir.

(bkz: kunala)
buradan

adımı unuttum .. adı olmayan yerlerde geçip gidenlere bakarak ..

1907 istanbul doğumlu türk şair. sekiz yıl galatasaray sultanisi'nde okuduktan sonra sanayi-i nefise mektebi'ne kaydoldu. burada kısa bir süre öğrenim gördükten sonra adliye meslek mektebi'ne girdi ve buradan mezun oldu. hem klasik türk edebiyatına hem fars edebiyatına hakim olan şair, 18 yaşına kadar gazel ve rubai yazdı. 1937'de yazmaya başladığı serbest ölçülü şiirlerinde asıl sesini kavradı. bu şiirlerde tasavvufun ve çoğunlukla doğu medeniyetinin mistik ögeleri ve anlatılarını sezgisel bir duyuşla kaleme alan şair, bu ögeleri büyüsel bir tavırla aktardı ve türk şiirinin gizemli şairlerinden biri oldu. şiirlerini (bkz: he), (bkz: lamelif) ve (bkz: om mani padme hum) adlı kitaplarında topladı. (bkz: divan şiirinde istanbul) adlı bir antoloji kitabı yayımladı. (bkz: mevlana), (bkz: molla cami) ve (bkz: ömer hayyam) üzerine kitaplar da kaleme alan şair, 1958 yılında hayata gözlerini yumdu.

tahtadan yaptığım adam

tahtadan yaptığım adam
ne yemek yiyor
ne konuşmak biliyor
kaskatı gözlerle
görünmez yerlere bakıyor

tahtadan yaptığım adam
hatırlıyor ki
bir zaman
nefes alan
ince ince yaprakları vardı
toprağı iştiha ile yiyen
liften
ince ince ağızları vardı

tahtadan yaptığım adam
ağaçtan uzaklaştı
ve insana yaklaştı
yazık ki
ne insan oldu
ne ağaç

tahtadan yaptığım adam
ne yemek yiyor
ne konuşmak biliyor
kaskatı gözlerle
görünmez yerlere bakıyor.

tahtadan yaptığım adam
hatırlıyor ki
bir zaman
nefes alan
ince ince yaprakları vardı
toprağı iştiha ile yiyen
liften
ince ince ağızları vardı.

tahtadan yaptığım adam
ağaçtan uzaklaştı
ve insana yaklaştı
yazık ki
ne insan oldu
ne ağaç.

kısaca bir sürü insanı özetlemiştir.

daha bugün bir kitabı geldi. tarzını çok merak ettiğim bir şair. az çok biliyorum kalemini ama daha önce hiç okumamıştım. sayfaları karıştırdım biraz çok güzel bir tarzı var. umarım daha çok kitaplarını okurum zamanla.

sidharta budha
ben bir meyvayım
ağacım âlem
ne ağaç ne meyva
ben bir denizde yüzüyorum
om mani padme hum!
om mani padme hum!
om mani padme hum!

en iyi şairimiz değil ama en bilge ve derin şairimiz. tip olarak egsantriktir. hayatı okunmalı. dünyaya çok geç gelmiştir. bin yıl öncesinin adamıdır.

adını yazmanın bile insana bir şiir gibi geldiği şairdir. şairliği bir yana bence insanlığı ile de bambaşka biri çelebi. sadece şunu sormak isterdim çelebiyi görsem: “ gönlümüzü put sanıp kıran kim?”

en sevdiğim şiiri he olan şair. yazım tarzı sebebiyle çağdaşı olan şairler tarafından kendisiyle çok dalga geçilmiştir. bunak diyen mi dersin, hakkında fıkra yazan mı dersin, karikatür çizen mi...



yazdıklarını kültür şiiri sınıfına dahil edebiliriz. telmih sanatını ve tarihi/mitolojik/dini şahsiyetleri şiirlerinde çok kullanır. kullandığı kelimelerin anlamının didiklenmesine karşı tavrı şu şekildedir:

asaf halet çelebi, akide şekerini çok severmiş. hatta her sabah çalıştığı daireye giderken bir kese kâğıdı akide şekeri alır ve arkadaşlarına “ buyurun efendim, zihne küşayiş getirir.” diyerek ikram edermiş.

1907/1958 yılları arasında yaşamış türk şair ve kütüphaneci.
birçok alanda kendini geliştirmiş ve yurt dışında da tahsil görmüştür.
türk şiirinin seçkin isimlerinden biri olarak kabul edilir.

işin ilginci muhafazakar mahalleden de kendisine gereken ilgi gösterilmedi hiçbir zaman.şairle ile istanbulda bir çınar altında sohbet etmek isterdim,döneminin tanıklıklarına göre gerçek bir çelebi gerçek bir osmanlı beyzadesiymiş.

yahu böyle bir ilhamla yazabilmek için ne gerekir? nasıl beslendi bu şair, nasıl bir haleti ruhiyesi vardı? ben bu şairi 15 yaşımda ibrahim şiiriyle tanıdım. o gün öyle çok okudum ki o şiiri, ezberlemişim. ne zaman yeniden yeniden okusam sanki uhrevi bir alev vuruyor insanın ruhuna.

böyle şiir yazmak, böyle kalem tutmak kendisine nasip olduğu için saygı ile andığım şair.

en sevdiğim ve tek sevdiğim şairdir.