ayna

gurbette yorgun, düştüm be ceylan diye çığırırlardı. 90'larda az melankolik yapmadılar gençliği. tribe sokarlardı hep. bana kalırsa murat kekilli'den daha zararlılardı depresyona sokmak konusunda. seninle ölmek istiyorum diye şarkıları vardı. gidem de bir iki doz alam.

doğal televizyon. canlı yayın yapar hep ve renk, gölgelendirme zenginliği, tepkime süresi ve çözünürlüğü günümüz ekranlarından hala daha iyidir.

2022 de gerçekten leziz bir konserine gittiğim.
ben severek ayrılanlar, çayının sekeri, akdeniz seviyesinde tanıyordum.
bu kadar toplumsal mesajları önemseyen bir grup olduklarının farkında değildim.
hep çalsinlar, hep söylesinler.

tam bir ergen grubudur aslında. ama sevdirir kendini bir şekilde.

doksanların efsane grubudur.

ayine. göstergeç.

bundan seneler mukaddem, bira içiyorduk arkadaşım dedi ki gel dedi bize gidelim balkonda rakı içelim. hiç huyum değildir ama iyi dedim hadi gidelim. ev de barlar sokağında, puu böyle ev mi olur altı bar üstü var , günah günah.

lavaboya gittim. ayna yok. küçük lavaboya baktım, orada da yok. hole mole baktım, hiç ayna yok.

-aynan yok.
-evet bende ayna yok.
-niye?
-kendime bakıp ne yapacağım?

* * *

işte o an, aynaya bakış açım değişti. biz niye kendimize bakıyoruz ki?
bana böyle ufuk açıcı argideşler lazım. bravo argideş.