ayrılık sevdaya dahil

bu başlığı her gün görmek yaramı kanatmaya çalışıyor mesela. hemen elim gidiyor attila ilhan kitaplarıma.
sevda koyacağım bu gidişle olursa kızımın adını.

severiz atillayı ama pardon da bok dahil.
öyle bir gitmen gerekir ki bazen.
hem de ortada elle tutulacak bişey yokken.
sadece gurur mesela.
ya da kıskançlık mi desek bu boş sebebe.
elindekini kaybetmekle ve kaybettiğini düşünmekle alakalı.
sevda değil o kaybedilen alışmışlıklara duyulan özlem.
romantizm ölmeli

bakın bunu hypelayıp durmayın sürekli yazasım geliyot her gördüğümde damlıyorum başlığa.
attila bey, nasıl atlatılır bu sevdalar ?
ayrılıklar gidince bitmiyor ki..
nasıl biter onu deyin yahu bana?

yine şiirsel girdim. erken uyumaya doğru çıkış yapmaktayımdır.
bu sıcakta bile gönlümüz üşüyor be.
üşütüyorlar bizi.
yalnızların kalbinden öpüyorum hadi bakalım.
iyi geceler demek sevdaya dahilmiş bu arada.

attila ilhan'ın meşhur şiirinin adı.

nedense hep bu söz tartışılıyor. söz güzel, etkili eyvallah. fakat bağlamından kopartılıyor sanki. devamına hemen 'çünkü ayrılanlar hâlâ sevgili' dizesi getiriliyor.
hehe acımadı ki haala daha sevgiliyiz oğlum. aynen kanka sevgilisiniz. bekle birazdan gelir.

böyle düşünenler şiirin devamını okumuyor galiba,
mesela yalnızlığın anlatıldığı kısımdaki dizeler manidar.
tek başına özgürlük ne işe yarayacak
bir türlü çözemedikleri bu
ölü bir gezegenin
soğuk tenhalığına
benzemesin diye
özgürlük mutlaka paylaşılacak
suç ortağı bir sevgiliyle

aaa attila ilhan senin dillerin neler söylüyor. hani sevgiliydiniz ayrı da olsanız hani ayrılıklar da sevdaya dahildi.
bari unutup yeni sevgili yapsaydınız. çoğayıp kaptan. ne olacak yani aşkınız yanardağ gibiyse, en kötü mezara aşkınızla girerdiniz. unutana kadar bekleseydiniz ya.

üzülmeyin üzülmeyin aşkınız şiirin sonunda da devam ediyor.
her an düşüp düşüp
kristal bir bardak gibi
tuz parça kırılsak da
hâlâ içimizde o yanardağ ağzı
hâlâ kıpkızıl gülümseyen
-sanki ateşten bir tebessüm-
zehir zemberek aşkımız

nihayetinde güzel şiir, çok kaptıramadım kendimi ama varsa taze ayrılan birileri okuyup üzülebilir.

ilk aklıma geleni de diyeyim de kalmasın içimde, ayrılık sevdaya dahil olsa ne olur olmasa ne olur?
pratikte bir şey değişiyor mu? hayır. eninde sonunda unutacak mısın? e bi zahmet. çöllere mi vuracaksın kendini? e vur.
vuranları görüyoruz başlıklarda, anca kendilerini yıpratıyorlar.

boş verin siz attila'yı. tarkan dinleyin. *

sevdaya dair birşey söyle dedim
"ayrılık" dedi
sevdadandır dedim
"ayrıldık"
(bgv)

işin ilginç tarafı acısı hep taze değil mi?

birincisi o şiirin adı "ayrılık sevdaya dahil". de-da eki yok.

ikincisi, olsaydı da ayrı yazılırdı. türkçe katili olup, dil bilgisinin en temel ve en basit hatasını yapıp şiir sevdiğini iddia etmek? güzel kafa, yaşayın bunu.

evet arkadaşlar dahil tamam edebiyat yapmayın.
en çok bu cazcılar edebiyatçılar kafa ütülüyor be.
sürekli şiir miir. yok seven işte kimse oradaki gibi de gelip size sevdalanmiycak.
ekonomi köti ülke cahil neyin anlamı kalmış ki elin oğlu elin kızı gelsin seni öve öve satırlar yazsın.
hangi satır arasına gizlesin seni
hangi cümlelerde ölüp dirilsin.
boş işte bırak aç tamam işte haberleri aç bak nolmuş

attila ilhan'ın kaleme almış olduğu şiir ve kitabı olup 1993 yılında, ölümünden 12 yıl önce yayınlanmıştır.

ayrılık sevdaya dahil;

1925-2005 yılları arasında yaşayan türk şair attila ilhan'ın yazmış olduğu 110 sayfalık şiir kitabı olup
1993 yılında yayınlanmıştır.
ayrıca aynı isimdeki şiirinin de adıdır.
kitabımız hakkında konuşmak gerekirse; ayrılık ve yalnızlık gibi hayatın belirli hal ve hisleri şiirlerde yoğun olarak vardı,
hayatta her şeyden ayrılmak zorunda oluşumuz, başlayan her aşkın bir gün bitmesinin verdiği acı, kopmanın verdiği yabana atılma duygusu, gitmek isteyeni tutamamak, yalnızlık acısı, ayrılınmış olunsa bile o kişinin hâlâ sevgilisi olduğuna inanmak istemek, aşkın bitmesinin verdiği şok etkisi, ayrılmama isteği, her yerde giden kişiyi aramak ama bulamamak, unutulmak ama bir şey yapamamak, onun bir başkasını seveceğini kabullenememek, onun başkası tarafından bizim kadar sevilmeyeceğini bilmek, anılarla yetinmek ve ayrılığın insan ruhunda yarattığı deprem, şiirlerin ana duygusuydu diyebiliriz.

kitabımı severek okudum, attila ilhan'ın ayrılığı bu denli tesirli anlatmasını sevdim, ayrılık ve yalnızlık giden kişinin dönmeyeceğini bilmektir ve o da bunun farkında, yoksa bu kadar ümitsiz olamazdı.
kitaptan alıntı içine aldığım birkaç dize bırakıp bitiriyorum ayrılık da sevdaya dahil, çünkü ayrılanlar hâlâ sevgili...