babadan para istemek

çok zordur özellikle eğitim sürecinin uzaması da işi zorlaştırır.

yaşınız büyüdükçe isterken utanırsınız. bence utanılacak bir durum yoktur o ayrı .

kendi paramı idare etmrye başladığımdan itibaren çok zor gelen durumdur.

araya anneyi koyduğun durumdur. eğitim hayatında para isteyemediğini fark eden babanın direkt hesaba para atması ise harika olur.

2015 'ten beri gerçekleştirmediğim durum.

özlenendir.

95 ya da 96, pazartesi aldığım haftalık harçlığımı, ekonomi nedir bilmeyen bakanlar gibi ilk günden harcamış, bir top a4 almış, sınıfa dağıtmış, okul bahçesini beyaza boyamışımdır.

salı sabahı cebimde bir simit ayranlık bir kalmayınca anneme çıtlattım durumu, tabii çok geçmeden babanın kulağına gitti.

para harcamayı öğrendiğim ilk gün.

bazıları bu durumu "yetersizlik" gibi görebilir. ancak birilerinin utanarak yaptığı bir şeyi, diğerleri çok ama çok özleyebilir.

11 senedir bir kez bile istemedim.
çok şükür kazanıyorum

zor bir durum büyüdükçe kendi paranı kazanma isteğide arttıkça daha da zorlaşıyor .

hayatımın büyük bölümünde yapmadığım, yapma imkanımın olmadığıdır. imkanım olsaydı isteseydik de vermeseydi.

hiç istemedim, babam da hiç ihtiyacın var mı diye sormadı. belirli aralıklarla çıkarır verirdi. ulan nasıl denk getiriyorsa tam da paramın bittiği zaman veriyordu, sağ olsun.*

babanız varken isteyin.

çocuk babasından 5 tl ister ve alır.
dakikasında 5 tl yi eriten çocuk geri gelir ve babasından bir 5 tl daha ister.
babas 1 tl kazan getir sana 10 tl verecem der ve çocuk koşa koşa pazar yerine gider.

poşetlerinize yardım edeyim bana harçlık verin der bir ihtiyara. ihtiyarda olur der. poşetleri 3 km taşıyan çocuk kan ter içinde..

yolun sonunda ihtiyar çocuğa 50 krş hak ettin ama ben sana 1 tl vereyim der. (burada ki çocuğun duygularını es geçiyorum)
1 tl yi alan çocuk koşa koşa eve gider ve baba kazandım bak 1 tl der. babası ver bakalım onu der parayı alır ve camdan dışarı atar. çocuğun gözleri yerinden fırlaycak olur paranın peşine, ben o parayı nasıl kazandım sen biliyor musun diye bağırır babasına.
babası, lan eşşek oğlum ben nasıl kazanıyorum sana verdiğim paraları sen biliyor musun der..

para ile ilgili önemli bir hikaye bu varsa çocuklarınıza bunu yaşatınız..

belli bir yaştan sonra babadan para isterken insan utanıyor.

istemiyorum, direkt cebinden ne kadar istersem ne kadar ihtiyacım varsa alıyorum. sonra bana şakacıktan hırsız diyor. bir kere evde değildi, para bıraktı, lazım olur diye gitti, gelecek birkaç güne. ben de aldım parayı bankaya yatırdım, istedi, vermedim, çatır çatır harcadım. genelde"al bakalım harçlık, senin hakkın." demez." al parayı gez dolaş. " demez, ee ben de nerde para bıraktıysa cebime katarım, para üstlerini vermem.

işten gelince ilk iş pantolunu çıkartıp don atlet otururdu babam. pantolunu da bir köşeye koyardı. para istediğimde ise ''ihtiyacın kadar al'' diyip pantolunu gösterirdi. sanırım bu sebepten dolayı hiç paraya önem vermedim. zaten lise sona kadar da ne kazandıysam ona verdim. açıkcası benim için onun cebi veya benim cebim diye bir şey yoktu, bizim cebimiz vardı.
belli bir yaştan sonra ise hiç babamdan para istemedim. o ihtiyacım olduğunu gördükçe verdi ama tabi insan baban da olsa utanıyor istemeye. nasıl oluyor da bazıları tanımadıkları insanlardan para isteyebiliyor halen aklım almıyor. sanırım aç da kalsam kimseden kuruş isteyemem.

yaş ilerledikçe daha da zorlaşan, insanın içine öküz gibi oturan durumdur.

60 yaş üstü ise istemeyin. kefen paraları çocuklarından daha kıymetlidir.

hep zor olmuştur. neyseki babam ben istemeden paraya ihtiyacım olup olmadığını soranlardan. kendi paramı kazanıyorum, evlendim hala param var mı yok mu sorar.

çok zordur para istemek. seni utandıran,laf sokan ailen varsa zor durumda olmak çok vahimdir. evlensen bir zenginle kurtulur muydun ? ya da o kendine bakan,evi olan yakışıklı çocuk? belki görünüşü pek iyi olmasa da sana güzel hediyeler alıp iyi hissettiren ? neden para verirken iş konusuna getirirlerdi ki? en parası olan bireyden istesen, o da senin ailen kanından değil miydi? babalar neden evlatlarından para kısardı ki ? bütün bu düşünceler sizi yorar ama üzülmeyin. yaşadığınız şeylere bu kadar içermeniz günün birinde ne kadar sevseniz de onlardan çıkacaktır. hayat bu. bazen alır bazen verir. çok vermemişse bu zamanlar beklemeyin. elbet ölmeden güzel bir mutluluk ve refah tadarsınız.
saygılarımla..