babanın sevgisini gösterememesi

benim babamdı bu. ne yapsın?
sabah 6'da evden çıkardı, gece 10'da anca gelirdi. babam severdi bizi, bunu bildirdik. hep bizim için çabaladığını bilirdik.
varsın gösteremesin sevgisini.

o öyleymiş.
hasittir.

yok gösterdi ve gösteriyor sağolsun.

ben göya uyurken, babamın annemle konuşmalarını çok duyarım.
-berat bambaşka hülya...
deyişine çok şahit oldum, o an hemen kalbim ağabeyime burkulur, o da bambaşka...

geçen gün yine ağlıyorum... ne kadar güzel hayat ama ne kadar da kötü... ya önce ben öleceğim ya başkası, birbirimizden ayrılacağız...
o gün ağlarken bunu düşündüm, hayat bizi ayırıyor aslında...

ben babam ölürse bir daha nerede göreceğim, annemi bir daha ne zaman duyacağım, muhtemel ki, bir evlat acısı yaşatacağım onlara, ben erken gideceğim, üzülecekler de, biz nerede buluşacağız?

yaşıyorduk böyle ne güzel.
allah beni cehenneminde yaksın ama tüm akrabalarımı cennetinde konaklasın. ben seslenirim onlara. kıyamam kimseye.

başlığı okuyunca babamın sevgi dilini düşündüm..
belli bir yaşa kadar beni babam yıkardı, saçlarımı tarar kurutur toplardı. hâlâ fırsat olursa saçlarımı babam kurutur.
hastalandığımda geceleri başımda babam beklerdi. bekliyor da. bir istediğim asla iki olmadı hâlâ böyle. ama sadece doğum günlerimi kutlarken seni seviyorum der. seslendiğinde ya da telefon ettiğinde civciv der bana. ben sarılır öperim bazen 34 yaşımda olmama rağmen babamla uyurum. hâlâ elini tutarak yürürüm..
benim için bunlar babam beni çok seviyor demek.

benim babamla sevgi dilim farklıdır
çoğu zaman saçlarımı sevmesinden ya da öpmesinden bile çok severim bakışlarını.
insanlar birbirini sevince çok fazla şeye ihtiyaç duymuyorlar ki gerçekten bir bakış yetiyor.

benim babamın gözleri kızıl kahvedir bana baktığında hafif kısılır sevgi dolar ve sonra o harelerde kocaman bir cihanın kapısı açılır tam o an.

bilmem ki babam bana hiç sevdiğini söyledi mi? sanmam söylemedi hatırlamıyorum o sevgisini çok anlatabilen birisi değil daha çok yaşatıyor.

elhamdülillah varlığına.

demem o ki herkesin karakteri farklıdır kimisi gösteremez ama sever. sevdiğini sanadabilir belki sevmeyi bile bilmiyordur. anlamak gerek bakmak gerek görmeyi istemek gerek.