babanın sevgisini gösterememesi

tek taraflı okunmayacak bir süreçtir.
bir tarafta toplum tarafından babaya biçilen rolün gizli ağırlığı vardır. ve bu rol öyle bir nesilden diğerine oluşmuş kısa bir süreç, kalıp değildir. nesiller boyu, genler süresince kemiklere işleye işleye gelmiştir. özgün olmanın yoluna çıkmamış adem kişi, ister istemez bu otomatik-nesil devrini sürdürecektir.

diğer tarafta varlığın eril ve disil yönlerinin doğal olarak insana sağladığı bazı kacinilmaz özellikler vardır. erkek enerji verir, iş bitirir, rasyonel düşünür, sonuç odaklidir; o doğrusal ve tek yonludur. disi enerji alır, yayılır, genişler, sezer, hisseder, duyumsar, akar, süreç odaklidir. bu ikisinin dengede olmadığı durumlarda kişi ikisinden biri olur tamamen ve bu da ona kadin-anne-kiz evlat-es, erkek-baba-erkek evlat-es gibi tek kutbun yoğunlaştığı roller biçer.

haliyle, tamamen eril kutupta toplanan er kişi bir "baba" olur. hiçbir disil özelliğini sergilemez, hissetse de rasyonel sözcüğü onun varlığı ve kimliği haline geldiği için bunu doğru bulmaz, içi gitse de yapamaz, sevgisini gösteremez ve çoğu zaman bunun bilincinde olmaz.

zaten bu türden bir donusme, gelişme, sentez yoluna girmemiş, bir dakika-bu işte bir yanlışlık var, rahatsızlığını duyup kendini ameliyat masasına yatirmamis insan "baba"liginin dışına çıkamaz. bu kimligin ona bictigi rolun doğası gereği mümkün değil.

kulaga biraz radikal gelebilir ama, açık fikirli okunmasını rica edecek olursam;

bir "baba" sevemez. baba bir kavramdır. biyolojik bir özelliktir, fazlası değildir. bir insan ne zaman baba olmanın dışına çıkar da, insan, bir varlık olmaya karar verirse, kendini tanimlardan, rollerden azade kılarsa, ancak o zaman onlardan özgür bir yerde asıl kendisi olarak var olabilir. onların ağırlığı olmadığında kendi doğasında kendiliginden ortaya çıkan sevgiyi paylaşabilir, ona izin verebilir.

sevmek bir eylem falan değildir yani, o bir haldir. "baba"da dahil hiçbir kimlik parçası böyle bir hali olduramaz, onu veremez," gosteremez".
.

senden bir parça olana sevgini göstermiyorsan, bu hayatta zerre sevgi görmeye de hakkın yok.
yemişim öyle babayı.
şam babası.

#2472509

(bkz: sevgisizlik)

nasıl seveceğini bilmediğinden çoğu.

arada söylediği birkaç sevgi sözcüğünün benim için önemi yok. aksine, sevgi sözcüğü söyleyince “allah allah” diyorum. bu yaşımdan sonra ihtiyacım da yok , aramıyorum da o sevgiyi ve ilgiyi. çünkü sevgisi olsa bile hep ilgisizdi. babalık sınavından kalalı çok oldu benim için. yine de eksikliğini göstermesin allah.

benim için herhangi bir insandan beri. hiçbir zaman doğru göstermedi. kendisine kırgın bile değilim. 2 ay önce dönüşü olmayacak şekilde irtibatı kestim. istese de yaklaşamaz yanıma.

“ama o kalbinde seviyor yavrucugunu” gibi sozlerle pek guzellenebilecek turden degiller.
bir cocuga oyle buyuk buyuk fedakarliklar yapmaya luzum yok arkadaslar. keza cocugun ailesinden bekledigi tek sey hissettirilebilen sevgisi ve destekleri, bu kadar.
ozellikle cocukluk doneminde cocuk fedakarliktan anlamaz. onun ihtiyac duydugu baba profili seven, sevdigini belli eden, open, basini oksayan baba kisisi sadece.

cocuga sevgi belli edilmesin ama cebine lutfedip iki kurus harclik koyunca baba olunsun oyle mi? yerin dibine gecsin boyle sozum ona babalar. iskele babalari evet…

sorunlu çocuklar böyle olusur işte .

babanın otoriterliğine halel gelmesin diye sevgisini göster(e)meyen biri olması, aşina olduğumuz bir şey gibi görülebilir, hatta bu durum, "toplumdaki çoğu baba böyle zaten, ne var bunda?" denilerek önemsizleştirilmeye çalışılabilir ama baba figürünün, kızının eş seçimi üzerinde bilinçli veya bilinçaltı düzeyde inanılmaz bir etkisi vardır ve böyle bir baba, çoğunlukla kızının, yine onun gibi sevgisini göstermeyi bilmeyen, derdi olduğunda anlatamadığı, soğuk ve mesafeli bir eş bulmasına yol açar.

seven baba öyle bir seviyor ki yok yapısı sertmiş bilmem ne. bu hayatta kendinden bir parçayı da sevemeyecek kadar beceriksiz olan insan gerçekten ziyandadır. eskiden beri nefret ederim kendisinden. benden uzak olsun da ne yaparsa yapsın.

yeri gelince öfkesini çok iyi gösteriyor ama

olmayanı nasıl göstersin

tam anlamıyla benim baba.

başardığım hiçbir şey için daha kendisinden bir övgü duymuşluğum yoktur. bir kere sarıldığını görmüşlüğüm, “canım oğlum” demişliğini duymuşluğum yoktur.

ama beni içten ne kadar sevdiğini anlamama olanak veren çok şey yaşadım. bir baba neden çocuklarını bu kadar sevip neden hiç sevgi göstermez bilmiyorum ama durum bu. onun tarzı da bu demek ki.

yaşadığı her an her dakika sevgisini fazlasıyla gösterdi. tam bir aile babasıydı yemedi yedirdi içmedi içirdi. bizi okutabilmek için öğretmenliğin yanında ek işler yaptı. gece yarılarına kadar çalışırdı. dışarıda yemek yediğine şahit olmadım hiç. onlara vereceğim parayla eve bir şeyler alırım hep beraber yeriz derdi. her zaman arkamdaydı. bir kaç kere nezaretten çıkardı beni görünce çok utanmıştım anladı...
benim boynumu yere eğecek bir suç işlemedikten sonra hep arkandayım
demişti
şimdi ben çocuklarıma diyorum aynı şeyi.
şu anda yatalak ve hala benim için dua ediyor. hala beni düşünüyor. geçen canı bir şey çekmiş bana söyleyememiş kıyamamış param gitmesin diye...
anlatırken gözlerim yaşardı belli etmemek için zor tuttum kendimi. beni hiç ağlarken görmedi. erkek adam ağlamaz derdi...
hayatta ki en büyük şansım. o hayatta olduğu sürece ben hiç büyümeyeceğim....

külliyen yalan olduğunu düşünüyorum. sevginin grisi yoktur. evladın bile olsa ya birini seversin ya da sevmezsin. bana göre sevgi siyah ve beyazdır. gerisi politikaya ve iki yüzlülüğe girer. ***

ailesi hariç kendi bütün sosyal çevresine sevgi pıtırcığı olan adamlar, kendi evlatlarına sevgi göstermiyor falan... pardon gösteremiyor. ellerini kollarını bağlıyorlar çünkü. yemezler aslan parçası yemezler.

bu hayatta herkes öyle veya böyle sevgisini ve nefretini belli eder. babanın sevgisini gösterememesi ne şiş yansın ne kebap durumudur.

bir de bunun ben kendi babamdan böyle gördüm babaları vardır. evlerden ırak. firavun gibi adamlarsınız yemin ederim.

sevgi istemiyorum ya nefretimi kazanmasa yeter artık.

çocuğunun gelecekte nur topu gibi bir narsist olmasına yol açabilir.

belli bir yaştan sonra göstermesini istemiyorsunuz zaten iş işten geçmiş oluyor.

böyle bir baba olmak istemem. eğer çocuğum ya da çocuklarım olursa onlara olan sevgimi göstereceğim. yalnız kızımı daha çok severim oğlan darılmasın*

degil sevgi gostermek, aska boguyorum. gostermemesi ayri da gosterememesi kadar sacma bir sey yok.