başka ülkede yaşayamam

ülkemize özgü o kadar çok olay oluyor ki her gün bunları gördükçe, duydukça kendi kendime 'başka ülkede yaşayamam' diyorum. kısaca yurdum insanı diyoruz.örnek

ınception tatil.

www.hurriyet.com.tr/amp/gun...


yoğun talep üzerine.

yooo gayet de yaşarım, refah seviyem yükselecekse her türlü yaşarım.

yaşayamam, aidiyet duygum çok fazla buraya.

bir de atatürk'ü çok seviyorum.

ben yaşayamazdım açıkçası.

her ne kadar insanını genel olarak sevmesem de; burası, bu topraklar benim ilk gördüğüm ve tanıdığım ilk yerler oldu. burda güldüm, burda ağladım. burda korktum, burda üzüldüm. en azından bu topraklarda bir sürü gerçek ve dost edindim. iyi kötü bir geçmişim oldu. ama bu saatten başka bir ülkede yaşayabileceğimi, oraya alışabileceğimi pek sanmıyorum.

çatıya koysaydınız.

yaşayamam evet. başka ülkede düşen düştüğü yerde, ölen öldüğü yerde kalıyor. bizde öyle mi ya, insanlar anında yardımına koşarlar.

başka ülkede yaşayamazsın yani.

yaşayamam çünkü almıyotlar. green card da çıkmadı.

yaşarım efendim, yaşarım. ama onlar benimle yaşamak ister mi pek emin değilim.

böyle hissediyorum bazen. türkiye için simülasyon diyolar ama bence değil arkadaşlar, türkiye bi bilgisayar oyunu. bi curcuna var sürekli, bi yenilik. bi bölümü geçsen sırada hooop ötekisi var. yepyeni yaratıklar falan. norveç'e gitsem napıcam mesela? kuzey memleketlerinde insanlar güneşsizlikten buhrana kapılıp kendini öldürüyo diyolar ya, güneşsizlik bana koymaz. ben sıkıntıdan canıma kıyarım oralarda gibime geliyo. seviyorum yani ben ülkeyi ciddi ciddi.

ya hep şey diyorlar, türklerde seri katil yok. varmış gerçi şu baltalı bıyıklı eleman falan vardı. az ama gerçekten. yine de şart değil, bizde cinayetten beter yazgılar ve manyaklıklar var. * bak geçen müge anlı'da izledim, kadın, kocası, manitası kahvaltı ederlerken bi tartışma çıkıyo, kadının manitası kocasını öldürüyo. kadın da gidip yirmili yaşlardaki oğlunu uyandırıyo, kalk da babanın cesedini taşıyalım diye. * topluca kodesi boyladılar, kadın hala manitasını karısından kıskanma peşinde. orda bi takım yaprak savaşları veriyo. evet manitası da evli bu arada. manitasının karısının da umrunda değil, o kadın dahil değil mesela yaprak savaşına. herif hapse düştü de eve gelmicek diye seviniyo belki. bu mapus damlarında kendi kendine kıskançlık triplerinde. şimdi şu anlattığımı eli yüzü düzgün bi senarist ajite etmeden otursa yazsa, düzgün yazıcak ama cıvık dramaya bağlamadan, çekseler bi temiz, sorarım size elin gavurunun baby reindeer'ına 10 basmaz mı? bence basar. neyse yani ülkenin drama olanakları bile değerlendirilmiyo -ki drama milletçe eeeeennn sevdiğimiz. kaosa bayılıyoruz, bayılmıyo muyuz?

tabi havası, suyu, dağı, taşı falan zaten güzel. oralara girmiyorum.
velhasılı bayılıyorum buralara. ha ama savaş çıksa bi tabur askerin ırzıma geçme ihtimali falan olsa, vatan millet sakarya demem topuklarım, canımı nereye atarsam orada da seve seve yaşarım.
memleket romantizmi de bi yere kadar.

öyle bir yaşarım ki..

çok güzel yaşarım ama sanki diğer ülkelerde sıkılırım gibi geliyor. sürekli bir olayın içindeyiz, sürekli gündem değişiyor, konuşulacak bin türlü şey var, insanlar komik falan. sözlükteki cennette sıkılmaz mıyız başlığını aklıma getirdi, o kadar zorluk var ki burada yurtdışında sıkılırım gibi geliyor. komik.

yaşarım, insan alışıyor her şeye ama güzel memleketim bir başka işte.

depremi kızların kot giymeisi ile açıklayabilmek

öyle bir yaşarım ki babasını bile şaaparım! tabii ülkesine bağlı...

yasarim ya, avustralya'nin magaralaridna, kangururlarla ciftleserek bi guru olmak isterdim
evet.