ben öderim kafasındaki insan

bırakın ödesin allah aşkına.

şimdi farkettim bizim grubun ben öderim kafasındaki insan'ı benmişim.cebimde param oldukça sıkıntı yapmayacağım durumdur,yeri geldiğinde arkadaşlarımında çok hesap ödeyip beni bardan kurtarmışlığı var.

askerde vardı böyle atın teki.

sürekli sırayı bozar, babasının üstünde hayvan tepiniyormuş gibi böğürerek konuşur, içtimaya hazır olmaz. millet "kardeş yapma ceza yiyoruz" dedikçe "uzatma lan ben öderim bedelini, ben çekerim senin şınavını" derdi.

neyse komutan bunu bir duydu iki duydu, sonunda bir gün, bunun yüzünden ceza yiyen 22 kişinin şınavını çektirdi. 500 şınav falan çekti akşama kadar. dinlenmek istediğinde de sürünme cezası yiyordu. kusup kusup çekmeye devam ediyordu. ertesi gün revirden dinlenme aldı ve numara yapmıyordu. kan işemiş herif.

ödesin yani.

show haline getirmeden cash yada tek çekimde hemen ödüyorsa ödesin. yoksa olmaz o iş.

ukde bıraktım ya da başlığı ben açtım sandım.

ben öderim, ben veririm, ben alırım, paran cebinde kalsın, tamam sen karışma.

olayım budur hep çevreme karşı.

başlığı açan yazar kendi çocukluk sorunları üzerinden yürümüş ama genelleme yanlış.
ortamlarda da ben öderim market sırasında parası çıkışmayan tanımadığım insanlarında alışveriş parasını öderim hatta bir kış boyunca insanlar yardım bekliyor ama kilise çok zorlanıyor diye kiliseye sığınan evsiz insanlara da yardım ettim.
hiç ilgi bekleyen biri de değilim.
yanlış genelleme

en ufak paranın hesabını yapan cimri birinden yeğdir.

cömertliğin, gözü gönlü tokluğun zorla çocukluktaki ilgi eksikliğine bağlandığı başlık. halbuki ne ilgisi var. maddi açıdan sıkıntısı olmayan insanın bunu ailesiyle eşiyle dostuyla arkadaşıyla paylaşmasında, jest yapmasında ne var. gayet doğal ve hoş bir davranış. bu cömertliği çekrmeyip, rasyonel aşağılamayla açıklamak kendi hasetliğine kılıf bulmak gibi görünüyor.
son olarak; bolca parası olduğu halde cebinde akrep olanların sorgulanması gerekir. variyeti içinde devede tüy bile sayılmayacağı halde bir çayın, üç kuruşun hesabını yapanlara dikkat çekilmeli. tabii buna da eskiden çekilmiş zorluklar, parasız kalmış olmak falan gibi mazeretler bulunabilir ama cimriliği genlerine işlemiş sonraki jenerasyonlar nasıl açıklanır? korteksi fazla hafife almak olmaz mı bu?

ışsiz olduğumdan beri hangi arkadaşımla kahve içsem gördüğüm durum. çok teşekkürler ama bir yerden sonra hoş hissetmiyor insan.

cebimde param varsa karşımdaki de samimi arkadaşımsa ya da kuzenim falansa öderim. niye ödemeyeyim ki? bu işi çok uzatmadan direkt kartı ya da nakdi vererek hızlıca bitiririm. manası yok fazlasının

benim olduğum insandır.

(bkz: para var huzur var)

zira sıfırdan da başlasam para kazanabilme yeteneğim var bunu biliyorum dolayısı ile odedigim hesap zerre sıkıntı olmuyor.

severim böyle insanları parayı önemsemez lafını yapmaz muhabbeti önemser.

eğer iki tarafta aynı kafadaysa süper dost olunur.