benden baba olmaz diyebilen dürüst erkek

baba olmak için gereken vasıflara sahip olmadığını bilen, her şeyin farkında olan delikanlı erkektir.

adam gerekli meziyetlerden yoksun olduğunu söylemiş, kendine dair farkındalığı yerindedir.. nicelerinin baba olduklarını zannettikleri bir dünyada böylelerinin sayısının artması temennisiyle.

benim bu erkek.
keşke babam da aynı fikirde olsaydı diyorum bazen.
öyle işte. hayat bu, bazı şeylerin önüne geçemiyor insan.

ben merhametli adamım. haram işe, haraç kesmeye, illegal işe bulaşmam.
aynı masada oturup muhabbet ettiğim kişinin de temiz olmasını arzu ederim.
üzgünüm benden mafya babası olmaz.

dürüstlük ilüzyondur aslında. geçicidir, anlıktır, karaktere işleyen özellikleri göstermez bu tür ani çıkışlar, aforizmalar.

işte bunu keşfettiğimde 28 yaşındaydım. yaşlı gözlerle sevgilimin kankasına, "benden baba olmaz ya" dediğimde, zorla baba yapmaya çalıştı beni o gece. böyle böyle tiksindim kızlardan. her "benden baba olmaz" dediğimde, rızam olmadan birisinin üzerimde zıp zıp zıplayarak "seni baba yapacağım" dediğine tanık oldum. "dürüst erkek ayağı sevilir" demişti çapkın bir abim. oysa ben o zamanlar, gerçek bir dürüsttüm. içim aşk ve baba olma doluydu.

kadınların vaadleri hep boş çıktı. anlık zevklerini gidermek için kandırdılar beni. hepsi sonradan kürtaj oldu ya da korunduğunu söyleyip telefonu yüzüme kapattı. telefonda, "baba olcam mı pınarım?" gibi sorularımla her daim alay edip güldüler. bazen kızın sevgilisi açardı telefonu. "bir daha ararsan seni ben baba yaparım, topoş" derdi. arkadan sevgilimin kahkahalarını duyardım. içime içime ağlardım.

bir gün dürüst bir kadının, sözünde durup beni baba yapması için rabbime her gece niyaz ettim ama olmadı.
sonradan tanrının çalışma tarzının bu olmadığını anladım. bir kadını kandırıp bafiledim ve yatmadan önce tanrıya günahlarımı bağışlaması için dua ettim. (bisiklet de çaldım o aralar)

işte böyle böyle efendi erkeklikten uzaklaşıp piç erkek olmaya karar verdim. artık kimsenin duygularımla oynamasına, baba yapma vaadiyle kandırıp bana sahip olmasına izin vermeyecektim. ben kandırıcaktım onları. "senden nefis anne olur be özge, anne yapam mı seni hı?" diyecektim. 30 yaşımda piç oldum ben. geç piçlerdenim. kalbimde hala bir "efendi" saklı olmasının nedeni budur. yüreğimin bir parçası hala, beni ömür boyu sahiplenip yanımda duracak, beni günde 4-5 kez lavaboda-küvette her yerde baba yapacak bir kadını bekler durur.

reaktans denilen psikolojik tepki ile ilgili bir durummuş bu zaten. kadınların yapısı buymuş. "ya gel şaaplım cup-cup mis gibi" dediğinizde "düşünmem lazım" derlerken, "ben sana layık diilim hiç ayşe" dediğinizde, "yoo çok layıksın" diyerek acıyıp verirmiş kadınlar. dürüst erkek ilüzyonu, kadınların mantıklarını uçururmuş. birisini tanımanın bir ömür bile sürdüğünü unurturmuş aklıevveller. "sorumluluk alacak göt yok zaten sende" demezlermiş erkeğe. oracıkta, ayakta, o adamı baba yapmaya çalışırlarmış (quickie baba).

bunlara vakıf olunca, "baba olmaz benden" cümlesini kullanmaya başladım sürekli. bu madeni keşfedince, dibine kadar sömürdüm. ben bir günahkarım. hem de defalarca günahkarım. her seferinde işe yarardı.

o cümleyi tekrar ede ede gülesim geldiği için, göz yaşartan spreyler aldım. 3-4 kadının olduğu her masada aniden, "ben babalığa layık olamadım allah benim belamı versin" deyip ağlar olmuştum. bazen beni kedi gibi tırmaladılar. bazen sokak ortasında saldırdılar rujlu rujlu.

tonlama da önemli. şu an içinizden en delikanlı erkek gelsin, öyle bir tonluyorum ki, öyle uzmanlaştım ki, bir saniyeliğine beni baba yapmayı düşünür o erkek. "beni al lan üzülme" diyerek soyunur. genetik yapısının beni baba yapmaya müsait olmadığı gerçeğini bile unutur o erkek. bu kadar yanık ve içten tonluyorum cami imamı gibi. tonlama aşırı önemli beyler. tonlamaya dikkat.

benim bu. bırak babalığı, evlenebileceğimi bile sanmıyorum bu akılsızlıkla.

yazar beni;

çocuklar seks yaptığımız için allahın bize cezasıdır.

yook.
benden baba olur da koca olmaz.

bugün meyhanede bizi ziyaret eden anıl arkadaşım ve eva kızıyla, 2 saate kadar yakın oturduk, çocuklar beni hep çok sevmiştir, eva'yla 1,5 saat aralıksız oynadık, ben çocuk eğlemeyi çocukluktan bilirim.

çocukların, hele kız çocukların gönül eğlemesinden saatlerce sıkılmam, yarım günlük rekorlarım var.

kendi kız çocuğum olsa oyun oynarken ölürüm gık demem. yetiştirme, ahlak öğretme konularına girmiyorum.

mastor çok güzel baba olur ama mastor'dan koca olmaz.

hem kadına yazık, hem doğacak evlada...

eşime defalarca söylemişimdir. babamla bir anım yok ki, iyi baba nasıl olunur, baba evlat anıları nasıldır bilmiyorum. hayalimdeki şeyler var sadece, yaşamayı istediğim anıları evlatlarıma yaşatmayı deneyebilirim anca. ama yaşayarak bir modelden öğrenmedim. yine de herkes benden çok iyi bir baba olacağını söyler.

ben çocuk düşünmüyorum derken hep ona ne bırakacağım, geleceğine ne vaad edeceğim diye düşündüm. ne biliyorum ki ona öğreteyim, kendim neyi başardım ki ona yolu göstereyim dedim. iyi koşullar yoksa çocuk yapmamalı insanlar fikrini savundum. yine de hayat sürprizlerle dolu. 4 aylık baba adayıyım, kısmetse bir galatasaray taraftarı yavru aslan yolda. bakalım yaşayıp göreceğiz.

umarım vatana, millete faydalı iyi bir birey yetiştirebilirim. artık tek temennim bu.