bilmediği konular hakkında yorum yapan insanlar

bilgi sahibi olmadan fikir sahibi olmak ne yazık ki çağımızın hastalıklarından biri. ne yazık ki bunu dile getirirken de hiç çekinmezler.

biz türklerin ata sporunu gerçekleştiren insanlardır.

her yerde mevcut olan insanlar.
bir de bunlara kaşı mütevazı davranmaya görün, meşhur atasözünü akla getiriyorlar.
(bkz: fazla tevazunun sonu, vasattan nasihat dinlemektir)

bu tiplere karşı fazla tevazu iyi değildir, arada çok sevmesem de cehaletlerini kafalarına vurmak sizin için faydalıdır.

bir örnek verecek olursam; hayatında üç gün çocuk bakmamış kişilerden dinlersin bir çocuğa nasıl bakılması gerektiğini.
zaten aklı başında çocuk sahibi olanlar bu kadar ahkam kesmez genelde, korkar çünkü çocuk yetiştirmenin ne demek olduğunu yaşayarak öğrenmişlerdir.
"evlenmeden önce çocuk yetiştirmekle ilgili 6 teorim vardı. şimdi 6 çocuğum var ve hiçbir teorim yok. "john wilmot sözü gibi.
"insanlar genellikle bir işin nasıl yapıldığını yapandan daha iyi bilirler, bir de yol gösterirler" demişti ursula k. le guin

bir işin içinde olmak ayrı, dışından konuşmak ayrıdır. dıştan konuşmak en kolayıdır, sorumluluk istemez. totonu koltuğa koyar istediğin gibi yorumunu yaparsın, oldukça konforlu.
ama içinde olmak ayrıdır; sorumluluk ister, totonu oturttuğun yerden kaldırmak ister, eylem ister, çaba ister... ister de ister.

bunu kendisinden emin bir şekilde yapıyorsa kendi alanında söylediği şeylere de güven duymam. ben de onun alanının cahiliyim. nasıl emin olayım atıp tutmadığına? bunu yapan çok saygı gören ünlü kişiler de var. (bkz: celal şengör) şurada mesela kendisi ayrı, gülenler ayrı bilgisiz. daha psikolojinin ne olduğunu bilmiyor. bir alanda bu derece bilgisizken üstten bir tavırla böyle konuşuyorsan ben senin kendi uzmanlık alanında konuşmanı da oturup dinlemem.

lan olum herkes kızmış da.

çok eğlenceli bir şey ya.
hiç delile ihtiyacın yok, bilgiye ihtiyacın yok hatta ve hatta beyne bile ihtiyacın yok.

mükemmel bir sosyalleşme şekli.
haa bir de millet işini gücünü bırakıyor seni dinleyip sana laf anlatmaya çalışıyorlar.
hatta ve hatta ortamda ki güzel muhabbeti olan tipleri bile karalıyorlar.

tahminen çağımızın 36. sırasında falan olan en büyük hastalığıdır. bilgi yoksa, ağzım var mantalitesini benimsemiş insanlardır. onlar için eksik kalınacak hiçbir konu yoktur.

biraz ben de buradayım davranışıdır. he he deyip geçilesi insanlardır.

boş konuşan insandır. bilgi de vermez. zamanınızı yer. obur!

boş teneke çok ses çıkarır sözünü hatırlatan başlıktır.

böyle insanları tanımlamak için "cahil" denir ve cahiller her şeyi bilirler.

ben. maksat laf olsun torba olsun. evet.

mantıksal yönde ise gayet doğal ,yok hayır bilgisel, malumatsal anlamda ise aşırı boş insan meziyeti.

genetik kodlarımızda var bu özellik sanırım. kendisine sorulan sorunun cevabını bilmiyor olsa da "bilmiyorum" kelimesi nüfusun çoğunun lügatında yok. hayır bunu akademisyeni, bilim insanı da yapıyor. mesela alanında çok iyi bir jeoglogsundur ama evrim ya da tarih hakkında da sorulan her soruya alanın uzmanından daha emin cevap verebiliyorsundur. evet evet, bence herkesin aklına aynı kişi geldi. bana göre hadsizliktir, yapmayın sözlükçüm böyle şeyler. kullanın şu bilmiyorum kelimesini. bi deneyin bakın görün hayat kaliteniz artacak. *

faruk eczanesi

(bkz: herbokolog) mu demek istemiştiniz?