bir ebeveynin çocuğuna yapacağı en büyük iyilik

hiç ürememek.

ürememe kismina katilmakla beraber eger cok israrci olunursa ebeveynlerin psikolojik tedavi almalari.

korunmak

doğurmamaktır.

başka biriyle hele hele kardeşiyle kıyaslamamaktır. bazı ebeveynler anlayamıyor çocuklarının farklı özelliklere sahip olabileceğini.

en büyük iyilik kesinlikle sadece manevi açıdan değil maddi açıdan da onu her anlamda karşılayabilmektir. aksi taktirde çocuğa özellikle tc sınırlarında “neden doğdum ki?” sorusunu ısrarla kendine sordurur.

çocuğun karakterinin gelişimine engel olacak hiçbir şeyi yapmamaktır. çocuğu yaptığı bir şeyden dolayı utandırmayın mesela.

düştüğünde kalkmasını beklemektir. ayakları üzerinde durabilmesini sağlamaktır. kendi işini halledebilmesini öğretmektir. hayatı olduğunu benimsetmektir. onun yerine düşünmemek onun yerine yaşamamaktır. kendi isteğini kendi hayalini çocuğuna uygulamamaktır. günümüz ebeveynlerinin yaptığı en büyük sorundur bu yurt dışındaki aileler ve ülkemiz ebeveynlerinin karşılaştırdığımızda bu farkı görebiliriz. onları eleştirirler ama aslında yurt dışı ebeveynleri çocuklarının kendilerine ait bir hayatı olduğunun farkında olan insanlar ve onları gerektiği kadar özgür bırakıp neler yapabileceği konusunda fırsat veren kişiler. ülkemiz ebeveynleri çocuğuna hiçbir şekilde fırsat vermeyen onların yerine yaşayan kişilikler. böyle yaparak çocuk yetiştirmek yerine kendilerinin kuklasını büyütüyorlar sadece.

terk etmemek

yapmamak.

ekonomik seviyene bakmadan psikolojik temellerine hazır oluşuna bakmadan partnerin varsa onun ekonomik düzeyine psikolojik düzeyine bakmadan onun hazır hissedip hissetmediğine bakmadan sevmenin sevilmenin ne olduğunu bilmeden yaşadığın ortamın toplumun temellerine bakmadan bilmeden çocuk yapacaksanız yapmayın. bastırılmış, sevgisiz, kendini tanımayan, kendini sevmeyi bilemeyen, özgüvensiz, mutsuz bir nesil var olsun istemiyoruz. hele de dünya bu kadar kötüyken ve kaynaklar iyice tükenirken yapıp varoluşsal sancılar yaşatmanın ne anlamı var. bi bk anlamı yok o yüzden yapmayın korunun korunmayanları uyarın.

onu sevmek veya prezervatif kullanmaktır.

şefkat ve sevgi göstermek.

kendisini ve çevresini keşfetmesine izin vermek.

sevmek falan yani bir zahmet zaten ama hele ki şu dönemde çocuklara dini eğitim vermek en büyük iyilik herhalde.

finansal okur yazarlık öğretmek.

kendine ve çevresine saygı duymasını öğretmesi. bencilliğin ve savurganlık arasındaki orta yolu göstermesi. sevgi ile enayiliği karıştırmaması gerektiği. değişmenin, gelişmenin ve öz disiplinin zor olmadığını öğretmesi. koruyacağım derken de çok sıkmaması. öfkesini faydasına çevirmeyi öğretmesi gibi şeyler. belki ufak şeyler ama o çocuğun ileride belki de çok başarılı olmasını sağlayacak şeyler bunlar.

çocuğuna her ne olursa olsun mutlu ve enerjik kalabilmesini öğretmek,

çocuğunda geri dönülemez travmalar yaratmamak.

ilk olarak "iyi bir insan olmayı ve iyi ve güzel işler yapmayı" öğütlemesidir. fakat bunu sözle değil fiille göstermelidir. kendisi örnek olmalıdır. ben iyiyim demek ile iyi olup iyilik yapmak farklı şeylerdir.

ona olabildiğince iyi örnek olmaktır. çocukların büyümeye başladıklarından itibaren ebeveynlerini taklit ettiklerini unutmamak gerekir. çocuk yetiştirmek kolay bir iş değildir. kendine güvenmeyen kişilerin çocuk yapmaması daha hayırlı olur.