bir insanda en sevdiğiniz özellik

alçakgönüllülük. o kadar güzel bir davranış ki, birinde görünce hayran oluyorum. çok asilce bence.

samimiyet +1

siyaset ve memleket meselesi açmaması.

beni ve dediklerimi kolayca anlaması. açıklama yapmak zorunda kalmak ekstra çaba gerektiriyor, yoruyor. biri beni bir yere davet ediyor mesela gitmek istemediğimi belirtince anlasın hemen; arkadaş grubu toplaşmalarını sevmediğimi, keyif vermediğini. yabancı biri yok çekinme demesi saçma gelir mesela. çekindiğimi sanması veya doğrusunu anlayıp beni bir şeylere zorlaması yorar. doğal sade net iletişimleri seviyorum. naz yapar tarzda konuşmaları sevmiyorum. biri bana uyuyamıyorsa açık açık ben uyuyamıyorum şuna kafam takıldı diyebilmeli. bana, ilgi bekler gibi 'uyuyabilirim umarım, çalışacağım ama bakalım' demesin. naz yapıyor gibi geliyor. duygusal veya durumlardan çok etkilenen bunu üstü kapalı yansıtan tipleri sevmiyorum. üzgün mesela çaktırmamaya çalışıyor.* istediğim netliğe ters. mesela bana; böyle zamanlarda şunu yapmak iyi geliyor diyor. ne oldu, niye etkilendi, neden morali bozuk, yok. bende soru işareti oluşturmayan insanları seviyorum. ben hayatımda tatsız bir şey olunca direkt çok kötüyüm diyebiliyorum. karşımdaki de öyle olsun istiyorum. naz, trip, saklama, yapmacıklık sevmiyorum. benimle görüşmek mi istiyor görüşelim desin bahane bulup öyle çağırmasın. bahaneleri, bana özel yapılmayan plana beni davet etmelerini sahte buluyorum. beni yormayacak netlik ve dürüstlükte olmalı. yoksa herhangi bir bağı devam ettirmemiz imkansız. zeki, doğal, sade, samimi, net, dürüst olması en güzel özellikler.

gölge etmiyorsa başka ihsan istemeyiz.

"ya hadi şunu yapalım" cümlesini kurabilecek rahatlığı kendinde bulabilmesi.
kasmaya gerek yok.
ne istiyorsak o ya, 1 kere geliyoruz dünyaya.
öyle olursa böyle olursa şu olmazsa falan diye düşünerek yoramam kendimi.

hoşgörü .

(bkz: içtenlik)
(bkz: açık sözlülük)
(bkz: anlayışlı olmak)

neden tek bir özellik seçiyormuşuz? ben, yetinmeyi bilmiyorum.

t: kişiye göre değişir. belki bazen olmayandır.

samimi doğal olması .

adil ve gerçekçi olması.

susması.
yani iletişim halinde iken,dinlemesi gereken yerde susması.
sohbet ederken,yada öyle sıradan bir şekilde nasılsın dediğim insanın dakikalarca susmayıp kendini anlatması bana çok itici geliyor.
x:naber,iyi görünmüyorsun*
b:biraz rahats..
x:ay ben de ben de geçen sene başım, gözüm,g..m,elim,kolum,dilim,belim,yelim,selim,telim*
bla bla bla bla.*
"nasılsın"gibi bir kelimeyi de artık nezaket göstergesi olarak görüyorum.
ben samimiyet falan da beklemiyorum gerçekten,ben de samimi değilim genelde, herşeyi bütün samimiyetimle anlatamam, ama susması gereken yeri, karşılıklı diyalog kurmayı da bilmeliyiz.

iyi niyetli olması.

karşındakini yargılamadan önce anlamaya çalışması, dinlemek istemesi.

insan kendini açıklamak için takla atmadığı her yerde daha mutludur.

gerektigi yerde gerektigi kadar konusmasi.

dürüstlük, zeka, empati, alçak gönüllülük.

iyi niyet
dürüstlük
onurlu olmak

gülüşü.

anlayışlı ve ılımlı yaklaşması

bilgisini görgüsünü kibar bir dille ifade edebilme yeteneği.

ha üstüne beni anlayan bir versiyonu gelirse şayet bana direkt parmak ölçüsünü atsın, hayat kısa yani daha görmediğim çok yer var.