birinin mutluluğuyla mutlu olabilen insan

sevmenin ilk koşulu.

yeni bir deneyim; bakalım yoksunluk mu ağır basacak mutluluk mu?

eğer haset biri değilse kişi arkadaş ya da ailesinden biri mutlu olduğunda o da mutlu olur.

gerçek dost denilince akla gelebilecek insandır. dost kötü günde belli olur derler ama ben ona inanmıyorum çünkü kötü günde herkes yanınızda olabilir yani kimisi, gerçekten yardım etmek için gelmiştir ama kimisi ise ne kadar zor durumda olduğunuzu görüp içten içe sevinmek için oradadır. kötü gününüzde kimin ne amaçla yanınızda olduğunu çözemezsiniz ama mutlu gününüzde sizinle aynı şekilde mutlu olabilen, sizi mutlu eden şeyi "aman ne var ki bunda şimdi?" gibi saçmasapan cümlelerle değersizleştirmeye çalışmayan kişi, samimidir ve sizi gerçekten seviyordur, onu kaybetmemek için elinizden geleni yapın.*

içinde yakınlarına karşı bir kıskançlık bulunmaz. annesi,kardeşi,arkadaşı,sevgilisi bir başarı elde ettiğinde onlardan daha çok sevinir ve destekler. ve bu insanların özgüveni yüksektir bu yüzden yakınındaki birinin başarısı dolayısıyla kendini küçük düşürülmüş hissetmez.

bu benim valla. başkasının mutsuzluğundan zevk alan insan iğrenç insandır. maalesef ki iğrenç insanlar hükmediyor bu çağa.

dost

bu benim.
kendi mutluluğumla öyle bir mutlu oluyorum ki anlatamam.

en asil duyguların insanıdır, helal olsundur.

dostun sadece bir süt markası olmadığını gösteren kişiliğe sahiptir.

bu arada dost, içim, birşah süt boykot.

böyle bir insana çok nadir rastlarım. çoğu insan başkalarının mutluluğunu kıskanıp nasıl bozabileceğini düşünüyor