bisküviyi çaya batırıp yemek

içinde çok tutarsanız bisküvili çay içersiniz tadı güzel olsa bile tanecikler rahatsız edebilir.

o sureyi dogru tutturna stresini yasamamak icin piskeviti agzima atip sonra cayimi yudumluyorum.

süreyi tam ayarlayıp o ince çizgiyi bulup o sırada ağıza atıp yemek gerekli jdıepndnf.

geçenlerde denedim ve gerçeklerin sözde iç ısıtan yanı gibi olan çayın içinde, biriktirdiğim umutlarım gibi dağılıverdiler; üstelik henüz ağzıma götüremeden. bu oral vasıtayı, eyleme dökülemeyen hayaller olarak niteleyebiliriz.
hayallerimizin kalitesi bozuk değil aslında, mayasında da problem yok. yalnızca onların piyasaya sürülmesine ön ayak olan spekülatörler etkiliyor ve kaçırıyor ağzımızın tadını. bu da ister istemez üç kuruş duygusal sermayelerimizle ucuz, geçici ve kırılgan heyecanlar üretmemizi sağlıyor. bi-bis.kiverseem!
bisküvi üzerinden bile felsefe yaparım, acımam.

of o nasıl nefistir nasıl bir lezzettir.

güzel eylemdir, her türlü tatlı bisküvide olumlu sonuçlar verir. biskremin içindeki taş kalpli kremayı yumuşatandır o çay, ytong gibi pötibörü süngere çeviren!

pek çok insanın bayıla bayıla yaptığı şey. ben hiç sevmem. gereksiz ve sebepsizce bebek maması yiyormuşum gibi hissettirir.

çocukken hiç sevmezdim şimdi ara ara olmak koşuluyla hoşuma gidiyor tabii o ayarı tutturup bisküvi parçasını çayın içine düşürmediğim sürece...

çay artık eskide kaldı, şimdi kahveye batırıp yiyorlar.

evde tatlı bulamadığım zaman yaptığım ritüel.

tuzlu bisküviler dışında müthiş bir lezzet.

bir kere çaya şeker atmamaya sebep olur. acayip sağlıklı. bisküvimiz kremalıysa/kaymaklıysa arasındaki kaymak sıcak çayın içinde akar gider. tavşan kanı çay olur size müsilajlı çay. acayip erotik.

bisküvinin kopup çayın içine düşmesiyle bütün keyifi kaçırır. şimdi uğraş dur bisküvi kırıntılarını toplamakla.

bisküvisine göre üst düzey el, göz ve ağız koordinasyonu gerektiren eylem. çaya düşmesi, gömlekten içinize düşmesi, üzerine düşmesi bu işin acemisi olduğunuzu gösterir.

birikimci aileye mensup ya da kıt kanaat geçinen aileye mensup x neslinin mütevazi keyfi.
muzlu/çikolatalı süt seven ya da cici bebe ile büyüyen z neslinin anlaması çok zor.
türkçesi, bizim zamanımızda bir o vardı olanlar anlar.

4 saniyedir 5te düşer

deneyimsiz bandırıcılar, genelde dibinde süngersi bisküvi parçaları olan bulanık bir bardak çayla baş başa kalırlar. bunun sebebi, bisküvideki şekerin sıcak sıvıda dağılması ve yağın erimesi... bu malzemeler, diğer bileşenleri bir arada tutan zamk gibi. bir de bunun üstüne nişasta kırıntıları, nemi sünger gibi emer. sonuç: yumuşamış olan bisküvi kendi ağırlığına yenik düşüp parçalanmakta.... bristol üniversitesi’nden ingiliz fizikçi ''len fischer'' bu sorunu ebediyen çözmeye karar vermiş. bandırmaya bilimsel hassasiyetle yaklaşmak için, bir bisküviyi mikroskobun altına yatırmış. araştırmacı bandırmış, hesaplarını yapmış ve sonunda ideal bandırma tekniğini bulmuş... basit olduğu kadar da dahiyane bir numara: bisküviyi mümkün olduğu kadar yatay tutun, tıpkı nehirdeki sal gibi. böylece alt sıvıyı emerken üstü kuru kalır. bisküvi gücünü bu şekilde daha uzun süre muhafaza eder. fisher, bisküvisini bu yöntemle eskisine kıyasla dört kat daha uzun bir süre boyunca bandırabildiğini hesaplamış.

çocukluk dönemini hatırlatan eylem.

bir de o tecrübesizlikle, ince belli bardaktan kaşıkla löp löp bisküvi parçaları toplamak..

ekonomik kriz sebebiyle bu bile pahalı bir aktivite haline gelmiştir.

ortamı terk edip gitmeme, sevdiceğim yapsa dilini kırmama neden olan aktivite.
içine "püskevit" batırılmış çay çaylığını yitirip "yıvranç" bir görünüm alıyor.
yapmayın.

zevkli aktivite aman ha içine düşmesin sonra o keyfin içine ediyor