bon jovi

80'li yıllarda amerika'da kurulmuş bir rock grubu.

başarılı işlere imza atmışlardır. kariyerlerinde sayısız ödül vardır.

döneminin en parlak gruplarından biridir. glam / hair falan sevenler çok dinler bunları. ben de severim.

1983'te new jersey'de kurulan, ergenlik dönemimin fon müzikleri çoğunlukla bu abilere ait olan ve hala konser vermeye devam eden glam grubu. ya da bir zamanlar öyleydi..

günümüzdeyse richie sambora'nın grubu terk etmesi ve jon bon jovi'nin 2013-2014 arası dönemde sesini nerdeyse kaybetmesiyle artık eski heyecanından eser yoktur. ne konserleri ne de yeni çıkardıkları albümler eskisi gibidir, en azından benim için. halbuki bir zamanlar slippery when wet albümündeki tüm şarkıların sözlerini ezbere bilirdim. bazı türkçe çeviri sitelerindeki çevirileri bizzat bana aittir hatta.

hey gidi günler diyelim ve şu sözlerle bu entrye ve geceye son verelim;

---wanted dead or alive---
and i walk these streets
a loaded six string on my back
i play for keeps, 'cause i might not make it back
i' ve been everywhere, still standing tall
i've seen the million faces, and i rocked them all!

kendilerinden ilk kez "runaway" şarkıları ile söz ettirmişlerdir. türkiye'ye konser vermeye gelen nadir rock gruplarından biridir.

en son 2011 yılında türkiye'ye gelmiş ve türk telekom arena'da konser vermiştir.

barney stinson'ın en sevdiği gruptur. you give love a bad name.

barney's get psyched mix

rock müziği bana sevdiren adam gibi adamlar

1983 yılında abd'nin new jersey eyaletinde kurulmuş amerikalı rock grubudur. kurucusu ise jon bon jovi’dir. kendilerine aslında rock grubu demek istemiyorum bazen metal tadında şarkılar yapmışlardır lakin hayranları ille de rock müzik grubu olduklarını ısrarla belirtiyor. efendim bu adamlar yaptıkları işe aşık adamlar ve birçok ülkede konser vermişlerdir, bazı albümleri de yok satmıştır. amerika’nın çıkarmış olduğu sağlam gruplardandır. şarkıları öyle güzel ki konserlerinde bu şarkılarla hayranlarına unutulmaz dakikalar yaşatmışlardır.

yaptıkları albümlerle adından sürekli söz ettiren bu amcaların favorim olan albümleri şunlardır; slippery when wet, bounce, lost highway, crush, this house ıs not for sale, hava a nice day, keep the faith ve son olarak lost highway: the concert’dır. toplamda 31 albümleri vardır fakat benim kendilerinin hoşuma giden albümleri bunlardır. 80’lerde rock ve metal müzik çok rağbet görüyordu, 90’larda da devam etti bu süreç lakin 2000’den sonra eskisi kadar değer görmemeye başladı. yine de bu amcalar vazgeçmedi yaptıkları müzikten ve albüm çıkarmaya devam ettiler.

kariyerleri boyunca da birçok ödül almışlardır, çok kez turneye çıkmışlardır, rock müziği dibine kadar yaşatmışlardır yaptıkları şarkılarla. başarılı ve de hırslı bir grup aslında bon jovi, başarıya ulaştıkça bu onları daha çok hırslandırmış işte. misal grubun mimarı olan jon bon jovi amca şahane gitar çalar, şahane şarkı söyler ve sesi gerçekten harikulade bayılıyorum bu adama yani. yeteneğini kullanarak servetine de servet katmış yani anlayacağınız üzere. ha hak etmiyor mu? sonuna kadar tabi.

ödüle doymayan bu amcalar daha çok albüm yapıp daha çok ödül alsınlar, bizler de dinleyelim madem ne yapalım. sevgiler saygılar olsun kendilerine.

80'lerde kurulsalardı piyasayı iki üç kat daha fazla sallaması muhtemel rock grubu

(bkz: you give love a bad name)

saplantım olan gruptur. her ne kadar 90’lı yıllarda doğmuş olsamda, genelde old school dinliyorum. modern jenerasyondan dinlediğim sayılı sanatçı vardır. türkiye piyasası ile pek ilgili değilim, şahsen yeşilçam döneminden sonra (90’lar), türkiyeden sayılı gırtlak çıktığını düşünüyorum. geriye kalanı sadece imaj, vücut ve teknik oynamalar sonucunda kendisine isim yapmış insanlardan oluşuyor.

hiç bir jenerasyonda, 60-70-80-90’lı yıllarda ki sanatçıları geçebilen gırtlak yok bana kalırsa özellikle amerika’da.. elvis presley, bon jovi, prince, otis redding ve daha nicelerini.. hangisinin gırtlağını geçebilen sanatçı var amerika’da şuan? teenagelerin dinlediği müziklerden çok zevk almıyorum açıkcası. benim için solistin gırtlağı arkadaki ritmi bastırabilmeli özellikle live’da.

mesela günümüzde güçlü gördüğüm daughtry- ( solist: chris daughtry) , nicole scherzinger, nickelback( solist : chad kroeger), lp ( müthiş incelebilen bir ses) ve daha niceleri var tabi ama hepsini yazamam buraya .. gırtlak bence bunlar.. live’da inletiyorlar her yeri.

kısacası.. bon jovi yaşayan ve yaşayacak efsanelerden biridir. sabahtan beri jovi dinliyorum şu an bile.. bu başlığa girip, yazma sebebimde bu’dur zaten. asıl sanatçıları bizim babalarımız/ dedelerimiz dinlemiş..

elvis presley konserine giden bir nesil düşünsenize? o adamı canlı dinleyen bir nesil.. kıskandım

hayatımda gittiğim ilk ve tek konser olmasıyla gurur duyduğum rock yıldızı.

grup olduğunu öğrendiğim.

ben adam sanıyodum
baya bon jovi diye
kutsal bilgi kaynağı, kıps.

slippery when wet albümleri muhteşemdir ve her daim dinlenesidir

hasbelkader gidip beklentimin çok üstünde bir sonuçla karşılaştığım için tereddüt etmeden diyebilirim ki izlediğim en iyi konserlerden biriydi. hatta ilk üçe rahatlıkla koyarım. seyirci ile etkileşim, şahane performans ve sahne şovları muazzamdı. bu leş yuvasına dönüşmüş ülkede içinde bulunduğumuz berbat zamanları düşününce bir daha gelmeleri artık çok zor olduğundan kendimi şanslı hissediyorum. ne varsa eskilerde var klişesine bulaşmadan entariyi sonlandırıyorum.

güzel zamanların, kurtlu bardaklı klibi gelsin.

bu grubu ilk tanıdığımda 9 yaşında falandım sanırım. hala dvd player'dan film izleyip, mp3 çalar ile müzik dinlediğimiz, spotify'in, netflix'in, akıllı telefonların henüz olmadığı yıllar. rock müziğin ne olduğunu yeni öğrenmiştim o sıralar, kırık bir ingilizce ve kıçtan sallama sözlerle bon jovi'nin şarkılarını söylemeye çalışırdım. ulan be, özledik o zamanları...

şimdi yıllar sonra ilk defa dinledim yine, nostaljiye boğuldum adeta. 2011'de bu adamlar türkiye'ye gelmişti ve 10-11 yaşında olmama rağmen hala hayal meyal aklımdadır o konser. 2025'te yap bir güzellik yine gel be bon jovi...