bulgaristan göçmenleri

(bkz: macır). balkan topraklarında iskan ve istimalet politikası nedeniyle iç anadolu özellikle konya karaman civarında yaşayan konar göçer yoruklerin devlet tarafından gönderilmesi nedeniyle yaşamış insanlar.

ülkenin aydınlık yüzü ceza evi suç ne demek bilmezler.

iç anadoludan balkanlara giden kardeşlerimiz beyaz tenli ve renkli gözlü olarak geri dönmüşler."istimalet" bu olsa gerek.

en yakın dostum bulgaristan göçmeni. ailecek çok tatlı ve güzel insanlar. ikinci ailem oldular.

soruları alayım.

iç yağlama, karıştırma, ana mari, dızmana, kolaç. çokta güzel bir milletler be, yeni nesil o kadar değil ama ilk gelenler tuttuğunu koparır ve çalışkan idi. anadolu halklarına kıyasla da daha açık görüşlü ve bağnaz olmayan topluluktur.

bursada hürriyet mahallesinde ikamet eden çoğu 89 maciridir eğlenceli insanlardır.

efendimm?

soruları alayım.

çingenelerdir, şopar tayfa alayı.

1951 yılında dedem ve babannem 17 yaşlarındayken filibe’den istanbul’a gelmişler.anne tarafımda selanik göçmeni.kültürel bir zenginlik var evde,güzel bir şey bu bence.

cahilce ve önyargı ile yazılan bir başlık. ne kımseyı aşşagılar ne kımseden ustun davranırlar. modern medeni ve namuslu ınsanlardır. dedıkodu sevmezler. kötuluk yapmazlar ve çok da çalısganlardır. zamanında göçerken oralarda buyuk topraklar bırakıp gelmıslerdır yıne de kımseye mınnet etmemıslerdır. ne derdiniz olabılır ki bu kadar nefretle yazabılecek. söylemlerinizle ayrıstıra ayrıstıra atomlarına böldünüz ulusu.

hepsi iyi ve asaletli insanlardır.
suriler gibi değillerdir. ülkemizi severler ve çok çalışkandırlar.

pek çoğu ab vatandaşı olabilmek için dedelerinin bulgaristan'da çıkan doğum belgesini arama işleriyle uğraşıyor. olabilirlerse bizi de burada bırakmasınlar.

bugün herhangi bir göçmen mahallesine giderseniz her evin bayraklarla donatıldığını göreceksiniz.
ülkenin atatürkçülük ihtiyacının %90'ını karşılaşırlar.

türk olduklarını sanıyorlar. acı gerçeği yüzlerine vurmak istemezdim ama maalesef değiller.

babannem bu nüfustan biridir. hala orada yaşayan akrabaları hatta orada bir takım aile mülkleri/toprakları var diye biliyoruz. babannem ve ailesi bu siyasi prosedürlerden pek anlamıyormuş o dönem herhalde. en başında türkiye’ye göçtüklerinde ( o dönemin karışıklığı içerisinde) çift vatandaşlıklarını beyan eden adımı atamamışlar. aileden kimse bunun peşine düşüp, yasal olarak kökenini beyan eden bir işlemde bulunmamış türkiye sınırları içerisinde.tabi sonra babannem yakışıklı subay dedemle evlendiği için; böyle bir hakkın varlığından haberdar olmamaya devam etmiş.

dolayısıyla doğan tüm evlatları çift vatandaş olma hakkından mahrum olmuş. dedemden kaynaklı yeşil pasaporta erişimleri olsa da, çift vatandaşlık doğal olarak ayrı diplomatik bir mevzu.

amcam aslında hepimizin sahip olması gereken ama elde edilememiş bu hakkı kazanabilmek adına mahkemeye başvurdu, bulgaristana gitti- geldi ve babannemin bulgar vatandaşı olduğu kayıtlar ve belgelerle kanıtlanınca vatandaşlığı almak adına mahkemeyi kazandı.

yasal süreç bittiğinde babannemin tüm evlatları çift vatandaş olacak tabi torunları olarak bizlerde.

merhaba ab vatandaşlığı :)

jivkov dönemi sona erdi.

bu cimrileri geri göndermeli.

dünyanın en itici insanlarıdır.

başlarına talih kuşu konmuş göçmenlerdir. bulgarlar ab vatandaşı olduktan sonra bizim bulgaristan göçmenleri de bundan faydalanıp avrupa'nın çeşitli ülkelerine göç ettiler de hayatları kurtuldu. bize nazaran şanslı bir topluluk.