capernaum

ailesinden öğrendiklerini pratik ederek hayata tutunmasıyla ailesine olan öfkesi anlamsızlaşıyor. bu kodla kendi de farklı bir aile kuramayacağını balkondan işeyince karışılmayacak bir özgürlük anlayışıyla dile getirmiş. isveçte çocuklar doğal yollarla ölüyor repliğini bir çocuğa söyletmesi çok sakil durmamış mı? ağlatmasa da üzdü meme araya araya helak oldu kara böcük.

gözlerimde yaş, yüreğimde tazecik bir acı...
filmi izlerken kendime o kadar soru sordum ki. bilmiyordum ama cevaplarım sendeydi zain.
düşüncelerimiz ne çok benziyormuş, ben ne çok senmişim. her saniyesinin uzun uzun konuşulması gereken çok iyi bir dram filmi. yeryüzünün sayısız mülteci çocuğa ev ve yuva olduğu bir dönemde yaşıyoruz. yoksulluktan, savaştan kaçan yaşam mücadelesi veren çocuklarla karşılaşıyoruz. ve en kötüsü çocuk istismarı ve yoksullukla beraber olan yaşamlara alışıyoruz. çoğu zaman ırkçı
duygularımız ön planda olduğu için bu yaşamlarının dışında kalıyoruz. ne kadarını görüyoruz, yaşıyoruz? çok azını biliyoruz ve bilmekle kalıyoruz, anlamıyoruz, dışlıyoruz.
12 yaşında sokakta arkadaşları, kardeşleriyle koşup eğlenmek yerine hayat mücadelesine tabii tutulan zain'in hikayesi. ilgi ve sevgi yetersizliği gören çocuklar ve doğurarak ebeveynlik sorumluluklarının bittiğini düşünen bir anne ve baba. zain ailesiyle yaşam mücadelesi veren ve kardeşleriyle sokakta bir şeyler satıp hayatta kalmaya çalışan bir çocuktur. kardeşi seherin zorla evlendirilmesine karşı çıkar. ama zoraki bir şekilde, tüm çabasına rağmen seher mahallenin bakalıyla evlendirilir. buna karşı artık ailesiyle yaşamak istemeyen zain evden kaçar. hikaye bundan sonra başka bir yere bağlanır. kaçak olan rahil isimli kadın ve zain'in yolları kesişir. birrbirlerine destek olurlar, zain onun bir buçuk yaşındaki oğlu yosana bakar rahil de çalışır. zain'in kendi kardeşiymiş gibi ona sahip çıkışı ve mahkeme sürecinin nasıl geliştiğini filmde görürüz. mahkemede bir sesleniş vardı, kulaklarımdan hiç gitmeyecek...

ne kadar da haklı bir isyan...
filmin en çarpıcı, içe dokunan sahnesi de zain'in pasaport fotoğrafı için gülümsediği sahneydi. gözlerinde bir yetişkinin yorgunluğunu gördüm. bu sefer biz hep birlikte tüm çocuklar için dünyaya beraber seslenelim, çocuklar gülümsesin, sen hep gülümse zain.