cep telefonundan önce nasıl buluşuyorduk sorunsalı

şehirlerin buluşma noktaları olurdu.
orda dinlenirdik.
mesela trabzon meydanında bir thy vardı, onun önünde tüm şehir diklenirdi.
cep telefonu icat oldu ve o thy ordan kalktı.
çünkü thy misyonunu tamamladı.

yukarıda yazar trabzon üzerinden örneklendirmiş, ankara örneğini de ben bırakayım:
-ykm önü güvenparkının oradaki),
-dost'un önünde (karanfil sok. dost kitabevi),
-gama iş merkezi (yeni kuşak görse de bilmez burayı, güvenpark'ın diğer yakası),
-o dönem orta yaşlıları ise arada lokallere yönlendirirdi. mesela akademisyen ya da mülkiye mezunları mülkiyelilerin önü ya da sgklılar sgk iş hanı önü şeklinde ve nadirende olsa "görevliye adımı ver, içeri almasını rica et ben yarım saate geleceğim" denirdi. bu lokaller dışarıya kapalı, üyelere özeldi. tam olarak kulüp mal'dılar..

sgk iş hanını soranlarınız olacaktır, şimdinin çankaya belediye binası işte. sonraları orayı mafya işgal etmiş, pavyonlarla doldurup yıllarca kira ödemeden oturmuştur. sgk son çare orayı ihale usulü satmakta bulmuştur. ihaleyi kazanan çankaya belediyesi de önce yıkım kararı alarak anca çıkarabilmiş sonrasında da yıkım kararını kaldırarak kamulaştırmıştır. sonrada oraya belediye binası yaptılar. meydan olacaktı.. iyi mi oldu? bilinmez mafyadan kurtulmuştur. tek avantajı o olmuştur. ancak hâlâ kızılayda meydan yoktur.. bir arada kızılay avm hikayesini yazar edit girerim. ^^

alın bu da bir kızılay masalı olsun: #1707853

tesadufen denk geliyorduk.

insanlar bir gün ve saat için sözleşiyordu..

düşünsenize ne manyaklık.. asla emin olamadığınız bir opsiyonun peşinde sürükleniyorsunuz..

her seferinde çağırılan kişinin gelip gelmeyeceği muamma..

heyecana bakın..