clementine (dizi)

80'ler ortasında trt'den izleme şansını (korku sevenler için şans, yoksa net bir çocukluk travması yaratabilir) bulduğumuz gerilim türündeki animasyon. bizde yayınlanmasına her kim onay verdiyse helal olsun. bugün olsa, linçspor..
her neyse efendim, bu muhteşem fransız-japon ortak yapımını yazan yetenekli psikopat rene huchez, sonraları durulmuş, lucky luke ve ninja kaplumbağalar gibi popüler işlere girişmiştir.

80'li yıllarda trt'de yayımlanan fransız-japon ortak yapımı çizgi filmdir.
clementine adlı yatılı okulda okuyan kızımız, hemera isimli doğa üstü güçleri olan arkadaşın küresiyle zamanda yolculuk yaparak başı dertte olanlara yardım eder.

çizgi filmin özelliği, çocuklara çeşitli kültürlerin tanıtmasıdır. bir gün antik mısır'ın çöllerinde koşarken, bir diğer macerada japon geleneksel savaşçıları samuraylarla, bazen italya'da, bazen kızılderililerle, bazen de leonardo da vinci'nin hayatına bakış atarken izlersiniz.

fakat gelgelelim, her macerada kötü adamlar var. baş kötümüz alevden malmoth isimli yaratık. cehennemde yaşıyor ve karakteri kendisine uygun kişileri seçerek clementine'in başına sarıyor. elemanlar başarısız olunca da solucanımsı yılanımsı bir şeye çevirerek cehenneme atarak hesap soruyor.. kimileri için travma yaratmış olsa da aslında güzel çizgi filmdi. güzel bir giriş şarkısı vardı.

insanın hayal dünyasının önünde hiçbir engelin duramayacağını, kötülük ve iyilik arasında her zaman bir mücadele olduğunu ve değişik kültürleri tanımanın güzelliğini farklı bir dilde anlatan bir animasyon.

not :en sevdiğim çizgi filmdi.

hayret, korkunçlu demiş hatırlayan yazarlar, hiç korktuğumu hatırlamıyorum. fakat derinden etkilediği konusunda hemfikirim. dönemin çizgi filmlerine kıyasla, farklı bir dokusu vardı. gerek kullanılan hafif soluk renklerin, gerek müziğin, gerekse birbirinden ilginç karakterlerin güldürmek için ya da aman çocuklar hoş vakit geçirsin amaçlı yapılmadığı aşikar fakat beni korkudan ziyade kocaman ve bambaşka dünyaların gizemiyle tanıştırıyordu.
aradan yıllar yıllar geçmesine rağmen o çizgi filmi neden hala bu kadar sevdiğim, hatta neden severek hatırladığım tek çizgi filmin o olduğu konusu ise benim için hala gizemlidir.

pek çoklarında travma yarattığı söylenmiş olsa da benim çok sevdiğim çizgi filmdir. özellikle malmoth'u hemera'dan daha çok severdim * hemera bana iyilik dozajı fazla abartılmış ve biraz yapay bir karakter gibi gelmiştir hep. malmoth delikanlı adamdır, özü sözü birdir hedefini saklamaz, gizlemez. kötüdür her haltı yiyeceğini bilirsiniz ama hemera'da hep bir sis perdesi vardır. bu kadından bir şey çıkacak diye beklersiniz. hem insanlar işin hep olumsuz taraflarına takılıyor. misal bu çizgi filmdeki sirk mevzusundan kimse bahsetmemiş. bence çizgi filmin en keyifli yanlarından birisi sirk ve sirk hayvanları. clementine'i de onlar ayakta tutuyor. hatta bir eleman vardı piresi türlü türlü soytarılıklar yapardı. o pire gibi bir pireniz olacak bir de helice gibi bir kedi. sırtınız yere gelmez. moral deposu mübarekler. clementine'in yolculukları da keyifliydi. yani malmoth üzerinden bu çizgi filmi kötüleyenleri esefle kınıyorum. * pek çok güzel yanı vardı. hemera'nın küresine ise hala sebebini bilmiyorum ama kıl kapıyorum. var o kadında bir şeyler ama çözemedim. asıl sıkıntılı karakterin o kadın olduğuna yemin edebilirim ama ispat edemem.

klişe ama en sevdiğim çizgi filmdi çocukken.

sürrealist çizgi film yapmanın mantığını hiçbir zaman anlamamışımdır. biraz kendini tatmin eden sanatçı havası kokluyorum ben bu tür davranışlarda. çocuklar anlamaz ve takip edemez butür şeyleri, gelişimlerine çok önemli katkıları olabilir ancak pedegog denetiminde belki..

çocukken gerçekten korkarak seyrettiğim lakin beni neyin korkuttuğunu bir türlü hatırlayamadığım çizgi film.
ıntro ve müziği galiba beni çok etkilemişti.belki de şarkı sözlerinin manasını bilememek de olabilir.

ah malmoth ah benim kahramanım o hemera'nın tuzaklarına düşerdin hep herkes seni kötü bildi herkes senden korktu ama sen hep düzene baş kaldıran kişiydin sen çavdar ekmeği ve ben yazar bireyi kişisi hep seni tutardık. o hemera'nın küresi olmasaydı şartlar eşit olurdu ama sen hep geride başlardın.

etkileyici ve yer yer ürpertici bir çizgi dizi idi. açılış/tema müziği hala aklımdadır. sözlerini sallarım fransızca bilmediğimden ama müziğini aynen mırıldanabilirim şu anda. çocukken beni en derinden etkileyebilen çizgi filmdi herhalde.

açılış müziği çok güzeldi, konusu beni derinden etkilemişti. kaza sonucu felç bir kızın maceraları çok etkileyiciydi. zamanın trt seslendirme sanatçılarının etkileyici sesiyle bir başyapıttı.

kendimi çok genç hissetmeme sebep olan çizgi dizidir. başlıktaki tanımların hepsini de okudum. ortak görüş dizinin: korkunç olduğu yönünde. yahu madem korkuyordunuz, niye izlediniz? hadi izlediniz, niye korkuyordunuz? garipsiniz vesselam.*

açıp birkaç bölümüne baktıktan sonra diyebilirim ki na na nan na na se le na se le na... selena seleenaa

e bu marmorth bildiğin hades... tabi dizideki metafor daha farklı da, biz de hades'i izleyip korkmadık. yahu biz mi anormaliz? acaba seslendirme ile ilgili bir korku mu bu marmorth korkusu?.. bilemiyorum.* yalnız restorasyon işlemi yapılıp yeniden yayınlansa eski izleyicileri ile birlikte herhalde ben de izlerdim. çünkü merak ettim hem çizgi diziyi hem korkulma sebebini).