çocuk yaşta izlenmiş travmatik filmler

(bkz: emanuel)

the omen
1980 yılında seyrettiğim the omen benim en son seyrettiğim korku filmidir.
inanın sinamanın kapısında ambulans bekliyordu..

hachiko.
ilk izlediğimde kaç yaşında olduğumu asla hatırlamasam da beni derinden etkileyen filmlerden biriydi.

uzun süre yalvarmıştım köpek sahiplenebilmek için.
sonra beslediğim kedi öldüğünde köpek sahiplenme isteğim de son bulmuştu istemsizce.
asıl travmatik kısmı o zaman başlamıştı zaten.

bağ kurduğum hayvanları bir daha sevememe ihtimalim hâlâ çok korkutur.
yıllardır köpek sahiplenmek içimde bir ukte olarak kalsa da kaybetmeyi göze alamadığım için bir süre daha kalmaya devam edecek.

bana izletmemişler galiba, hiç öyle bir travmam yok.

lanetli tepe izlemiştim, o giriş sahnesi hâlâ aklımda. filmin kalanı şu an hiç korkunç gelmese de giriş sahnesi yeter.

(bkz: arabesk (film))

iyilerin her zaman kazandığı ve mutlu olduğu türk filmleri izleyen çocuk bünyeye travma etkisi yaratan filmlerden biridir. o dönem kara komedi gibi kavramlardan haberimiz yok tabi.