çocukken bir şey kırdıktan sonra annenin fark etmesini beklerkenki süreç

şüphesiz dokuz dogurulan, insanın canindan can giden, acısız intihar yöntemleri aratan, psikolojik travmalara gebe sancılı mi sancılı süreç. ölsek daha iyiydi be.

yalan söyleme becerimizi de geliştiren süreçtir aynı zamanda.

annenin keşfetmesi ? belgesel mi ulan bu dediğim başlıktır.

ayrıca sancılı bir süreçtir. korkuyu hissederek tedirgin dakikalar geçirirsiniz.

anne yada sizi buyuten kisi kimse, onun verecegi tepkiye bagli olarak degisen kaygı derecesidir. o kaygili buyuyen cocuklar da gunumuzun kaygi bozuklugu hastaligina yakalanmis olan kisilerdir. baslikla alakali diyl gibi gorunuyor ama onemli bi durum bu.

duaya yöneldiğim süreç, dua kırık fincanı birleştirmiyor ama anneyi sakinleştiriyor.

her türlü ali-cengiz oyununa başvurduğum süreçtir. kanıtları yok etme, olağanca masumiyetle rutinlere devam etme gibi... ama işlediğim cürüm büyükse, 'ahanda şimdi jıctık' gibi bi durum varsa, o zaman odaya gider kapıyı kapatır, uyurdum. nolsa annem beni uyandırmaya kıyamaz, uyanana kadar da siniri geçmiş olur diye. valla çok işe yarardı. bi gün televizyonu kırdım, bu taktikle yırtmıştım. tabi halıya reçel döktüğüm zaman ağzıma jıçmıştı, onu anlatmıyorum..

a aaaaa! ay ay ay noldu bu vazoyaa! bu yükselmenin duyulmasıyla karın ağrısı eşliğindeki bekleyişin zirveye ulaştığı ve tüylerin diken diken olduğu süreçtir.

akşam babam gelene kadar saklanıp o gelince itiraf ederdim. sağolsun o beni korurdu. benim için saklanma süreci o yüzden.

gözüne baka baka atıp kırdığımdan, benim için hiç var olmamış süreç. terör estiriyordum evde.

evet, berbat bir çocuktum.

kırıp saklanarak uzun bir süre gerileceğime gider hemen söylerdim. birkaç dakika kızsa da çabucak üstü kapanırdı olayın. ayrıca açık sözlülük yaptığım için bir daha evde bir şey kırıldığında kendim itiraf etmediğim sürece kimse benden şüphelenmezdi. stratejik ilerliyormuşum resmen.

insanin içi içini yer bu süreçte çok streslidir ve bu stresi kaldıramayacağınızı anladığınız an ortaya çıksın da kurtulayım istersiniz. ben de rahat 18 yaşına kadar var oldu bu süreç.

muazzam korkutucu bir o kadar da masum bir süreçtir. acaba kızacak mı yoksa bir şey olmaz çocuğum mu diyecek diye merakla beklenir.

benim için sonucu ''bir şey olmaz çocuğum senden değerli mi?'' olurdu genellikle. canım anam.

işte o çocuklar ki yarın hesap gününde sırat köprüsünden keçi gibi hoplaya zıplaya geçecekler.

yaklaşık iki dakika süren süreç. sanırım radar var.

bunun bir değişik versiyonu da delirtip delirtip odaya gidince kapıyı çarpıp sessizce "acaba dövecek mi?" bekleyişi sanırım.

geçmek bilmez, hele de saat/gün kavramın yoksa.

4-5 yaşlarındaydım. içinde minik bir piyano olan hikaye kitabım var böyle kapağı ciltli falan. çok güzeldi ve hiçbir yerde aynından ya da benzerini ne o zaman ne de sonrasında görmedim. ben ne yaptım, bunun içinde ne var ki diyerek piyanoyu açtım. sonra da televizyonun arkasına attım ve beklemeye koyuldum annemin bulmasını. temizlik yaparken bulduğuna göre hafta sonu olmalı (çalışıyordu çünkü). bir temiz dayak yemiştim. şaka şaka baya bi fırça kaymıştır muhtemelen, dövmezdi hiç çünkü.

hala içim buruk bu konuda, unutamıyorum o kitabı. keşke bulsam da alsam aynından. hayır piyanoyu çalmak için değil, hikayesi neydi acaba? içime hep dert oldu. *

ekleme: buldum! şuna benzer bir şeydi;

aliexpress’te varmış ama alınmaz ki daha siteyi açamadım. *

anne kırınca nazar,biz kırınca suç olan olaydır. neyse ki çocugum oldugunda annemin bana dediğini demeyeceğim en azından.

aşırı masum gibi bir köşeye oturup beklenir her türlü dayağa ve kızmaya hazırlıklı beklenir suçu atılacak biri aranır

halı desenleriyle içli dışlı olunan süreçtir.

zamanda yolculuk yapmanın yolunu gerçekten bulmaya çalıştığım an.
düşünsenize o an şöyle bişey yaşanıyor:zamanda yolculuk için gerçekten doğru yolda olduğunuzu düşünüyorsunuz ve tam işin detaylarına girmişken anneniz bağırıyor
-ahhhh !!! kim kırdı bunu , (orda duran bi tek sen olduğun icin otomatikmen ilk şüpheli de sensin) sen mi kırdın!!!!!! (annenin konuşmasını okurken açlıktan başı dönmüş bir kurdun elinizde bir et parçası görüp de size doğru gelirken yaptığı hırlama ve ulumayı düşünün.)
-bir dakika anne zaman makinesinin taslaklarını hazırlıyorum.
tam o anda zamanda yolculuk yapsanızda kurtulamıcağınız bir tokatla beraber gerçek dünyaya dönüyorsunuz .