çok hızlı yeme ve içme alışkanlığı

aktif çalışma hayatında sıkça rastlanan durumdur.

calisma hayatinda hersey hizli oldugu icin sikintidir

insanlarla yemek yemekten hoşlanmayan ve buna mecbur kalanların artık alışkanlık haline getirdiği durum.

hızlı yemek çabuk acıktırır, kilo almanıza sebep olur. hızlı yediğinizi farkettiğiniz an yavaşlatmaya çalışın kendinizi.keyfini çıkarın yediğiniz her lokmayı, içtiğiniz her yudumu.

genellikle buyuk sehirlerde yasayan ve bir yerlere yetismek zorunda olan insanlarin sonradan da edinebildikleri (adaptasyon) bir alişkanliktir.

şantiyede edindiğim alışkanlık. bazen yemek yiyebildiğime şükrediyordum.

adı üstünde fastfooddur. yoğun tempo çalışanlarin yaptığı yeme şeklidir.

kilo almaya zemin hazırlar, aynı zamanda reflü benzeri mide rahatsızlıklarına da.

bende mevcut olan ve 120 küsür kilo olmamın baş sebeplerinden biri olan lanet alışkanlıktır.

peşinizden atlılar koşturuyormuş gibi yemek yemektir.

yavaşlatmaya çalışıyorum bu konuda kendimi. ama ne kadar başarılıyım bunu tartışmayalım. kıtlıktan çıkmışçasına yiyorum ve içiyorum. sanki bana hiç yemek vermemişler, hiçbir şey içirmemişler de ilk kez yiyecek ve içecek görüyormuşum gibi.

eski laik ve güzel günlerde starbuckstan 2. hatta 3. içeceği alan da benim, 2 bira içelim diye oturduğum yerden keşke biraver söyleseydim diye kalkan da benim. gerçi bunları "arkadaşlar benim nefsim yok" diye açıklıyordum ama doğru değildi herhalde. yok ama ya. doyduğumu bilmiyorum mesela, yemek yemekten sıkılıp yemeyi bırakıyorum ya da yemek bittiği için. içmek desen tövbeler olsun ilk kez ağzıma sıvı değmiş de tadına varıyormuşum gibi. 1 fincan kahve içeyim, 1 bardak su içeyim diye bir şey yok bende. ben biraz kahve içeyim diyorum. biraz kahve: evde ne kadar varsa. bi su içeyim demelerimden bahsetmek istemiyorum. öğrenci evinde 2, max. 3 günde bir damacana söylüyordum. damacana suyu sadece içmek için kullandığımı belirteyim; kettlea, yemeğe ya da yiyecek yıkamaya falan kullanmıyordum. nefsim yok kesin ya ondan böyleyim. kendimden başka bir suçlu yaratmıyorum, başka açıklaması yok.

edit: 54 kiloyum. metabolizmam hızlı herhalde.

fast food un cikis noktasi..

bir türlü aşamadığım durum, aklıma gelince yavaş yavaş çiğneyerek yemeye çalışıyorum ama o da çok sıkıcı. yemek yemekte yarım saat sürüyor öyle insanın canı sıkılıyor. 10 yıl önce bonfrit yemiştim sonra rahatsızlanıp istifra etmiştim. ulan insan hiç mi çiğnemez bir tane patates kızartmasınıikiye bölmemişim hepsini tam yutmuşum, çiğneme oranı %2 falan. acilen düzeltmem gereken alışkanlık.

yatılı okulda okuyan insanlarda sıklıkla görülen durum.

dedemin ölmesine sebep olan alışkanlıktır. hızlı hızlı yerken soluk borusuna yemek kaçıyor ve birkaç ay yoğun bakımda yattıktan sonra vefat ediyor. başınıza gelmesini istemiyorsanız acilen bırakmanızda fayda var. ayrıca dışarıdan çok kötü gözüküyor.

"iki elimle yerim, parmaklarımla tıkarım ağzıma." o kadar haklı ki.
yemek yerken ölen yazarlar statüsünde i am melting ve ben.

oya aydoğan' ı hızlı yediği bir patates parçası öldürdüğünden beri bıraktığım alışkanlıktır.
kimse kovalamıyor, neden hızla yiyeyim ki?