cuma akşamı iş çıkışı

tadı damağımda eylem. trafiğine bile razıyım. kahrolsun pandemi!

tgıf* diye bağırma arzusu.

covid öncesinde mottom hakan taşıyan'dan 'hadi öyle bir şey yapalım kafamıza göre' ya da 'ıt's friday bitches' idi.

şimdi eve gitmeden eppek alayım.

cumartesi akşam çıkanlara selam olsun .

hele mesai bitimine yakın kayınpederden gelen akşam rakı içelim mi teklifi mest eder.

gece plan yapmayı da barındıran zaman dilimi. nereden bakarsan bak keyif ya.

bir zamanlar keyifli bir haftasonunun başlangıcını müjdeleyen olaydı. cuma günü nispeten erken biten mesai, kitapları bilgisayarı bir koşu eve bırakıp işten arkadaşlarla kahve eşliğinde sohbet etmek demekti. ya da iş çıkışı öğleden sonra ortalık henüz kalabalıklaşmamışken tunalı'ya uzanıp önce biraz gezinmek, pasajlara, kitapçılara girmek, sonra da akşam birkaç arkadaş bir araya gelip sakin bir yere müzik dinlemeye gitmekti. hele bir de önceden alınmış bilet varsa tiyatro saatini beklerken aylaklık etmek iple çekilirdi. o günler yeniden gelir mi bilmiyorum ama her şeyin değiştiğini, başkalaştığını, sonra bizi kendine alıştırdıktan sonra yeniden aynı döngüye girdiğini görüyorum. hayat eksiğiyle, fazlasıyla yolunu bulup akıyor.

evde hazır olan yemeklerin ve bendenizin yemek yapma motivasyonunun bitmesi nedeni ile dışarıdan yemek söylenen yanına da birer bira açılan zaman dilimi.

haftanın yorgunluğunu bol bira, korku filmi, gece geç saatlere kadar müzik ile atmamı sağlayacağı için içimin kıpır kıpır olduğu saatler...

güzelce gideyim sporumu yapayım, biraz kitap okurum, sonra mekanın sahibine geldik filan izlerim, mis." deyip, kendimi genelde meyhanede bulduğum çıkıştır.

nasıl çıkıyorsam artık, çıkmadan önceki hiçbir planım işlemiyor. bak yine kaşınmaya başladım...

"içmeye gitmek" cümlesi ile tamamlanan başlık.

denizciler için olmayan iş çıkışı.

hafta sonu yağışlı geçecekse, sevimsiz, umutsuz, karamsar bir iş çıkışıdır.

allahım nasip et amin

anlatılmaz yaşanır dediğimiz olay. tarifsiz mutluluk.

en çok özlediğim anlardan biri.
o işten kalan yorgunluğu arkadaşlarla beraber atmak gibisi yoktu.
o an anlaşılmıyor ama, şimdi durup düşününce ne güzel zamanlarmış diyorum,
hatırladığımda tebessüm ettiren, üzüntüyle karışık mutlu hissettiren.

hafta sonu tatili olanlar için mutlulukla bezeli bir çıkıştır.