death stranding

norman reedusın başkarakterini canlandırdığı tuhaf konulu bi oyun

kadrosunda norman reedus, lea seydoux, mads mikkelsen ve guilermo del toro gibi isimleri gördüğümüz harika ötesi oyun. doyurucu hikaye, zengin görseller ve efsane mekanikler... daha be olsun diyoruz bir oyunda. sonra müziklerini duyuyoruz ve kendimizden geçiyoruz resmen.

hideo kojima’nın askeriyiz. ne yaparsa arkasındayız!

iyi bir oyun değil, ama gerçekten ilginç bir oyun.

metal gear solid hatrına kredisi bende asla bitmeyen - bitemeyen hidea kojima'nın attığı ikinci kazık. ilkini zaten the phantom pain'de atmıştı yine de o zamanlar bir takım aksaklıklardı aman oyun tamamlanamamıştı derken oynayıp kenara bıraktık ama senin şarap çanağına tüküreyim be kojima, bu nedir? herkesin uyduruk bir plot twist yüzünden övdüğü o vasat senaryo bile değil derdim. oyunu oynayamıyoruz ki!? zor olduğu için değil kojima abimiz oynatmadığı için. tam kendimi kaptırmışım çat diye araya sinematik giriyor ve 300 yıl sürüyor her biri. bir oyunun nasıl %80'i sadece izlemek üzerine olur? başlarım senin cutscene sevdana ama kojima. hayır belli ki kojima abimiz film çekmek istemiş ama derdini 2 saatlik bir filmde anlatabileceğini düşünmediğinden oyun diye yutturmaya çalışıyor bize. tamam kimsenin savaş sekansları bol bir oyun oynama beklentisi yoktu, oyun bildiğimiz kargo simülasyonu zaten ama 'ya biz aslında çok felsefi bir mesaj veriyoruz' adı altında oynanış süresi bu kadar uzun bir oyunda dandik bir senaryoyu uzattıkça uzatırsan ve bunu en fazla bir küvet derinliğinde olsa bile 'derin' bir senaryo diye yutturmaya çalışırsan adama gülerler. hayır sen ki oyun dünyasının en kaliteli ve yenilikçi senaryolarının altında mutlaka imzası olan bir adamsın ve sony eline muhteşem bir özgürlük alanı veriyor... gerçekten bu mudur yani sonuç?

şimdi burada ama görsellik diye ağlayacak arkadaşlar olacaktır, pencereden aşağı atarım hocam sizi. horizon zero dawn oyna abi hatta adamlara o da yetmedi şimdi canavar gibi bir oyunla -horizon forbidden west- devam ediyorlar yola. aynı oyun motoru* zaten. oyunun grafikleri kötü değil aksine şiir gibi ama kurtarmaya yetmiyor. hatta aslında ana hikaye de kötü değil gayet ortalama bir hikaye ama mesele oyunun kendi hikayesini çok ciddiye alıp çok derin sanıyor olması. 90. dakikada gelen gol gibi güzel bir son ile oyunu nihayete erdirmek 100 saat mısırlı köle gibi oradan oraya aptal aptal yan görevler yaptırmanın rahatsızlığını gidermiyor. diğer oyuncularla yapılar sayesinde etkileşimde olabilmek güzel bir düşünceydi ama işlevselliği oyun içinde çok düşük tutulmuştu. gerçekten ekstra bir gereklilik ve fayda sağlamış olsa oyunu en kötü bir segment üste çıkarırdı. yine de sam abimizin bana çok benzeyen antisosyalliği oyuna biraz ısınmamı sağladı yalan yok ama parasına değen bir oyun mu? asla değil. gidip bir film izleyin sinemada çok daha verimli olur. ha zaten 400 tl gibi bir fiyat ile piyasaya girip şimdilerde 90 civarlarında dolaşmasından belli zaten oyunun beklentileri çok karşılamadığı. ühü ama siz oynanıştaki derinliği anlayamamışsınız diye ağlayan arkadaşlar olacaktır, takılmayınız. biz de zaten vur kır parçala mantığı ile oynamadık oyunu ama teknik hatalar, senaryodaki mantık hataları, oynanış yetersizliği gibi pek çok faktör oyunun kendi ipini çekmesine gayet yeter. ha gerçi kojima yeni bir oyun duyurduğu an sazan gibi atlar mıyım yine? kesinlikle atlarım. bu adamın bendeki kredisi metal gear serisini harcadığında bitmediyse daha da bitmez zaten.

director's cut gelen oyun. yeniden başlamak için bahane arayanlara güzel fırsat. bakalım farklı olarak neler göreceğiz.

oynamaktan büyük haz aldığım(bkz: hideo kojima) yapımı oyun. yalnız karakterimiz sam çok nazlı, urfalı bir ustaya 2.5 litre kola ver şu adamı taşıdıklarıyla beraber omzuna alır 6 kat merdiven çıkar.

oyun çıkarken ekstradan gazlanıyorsa ben bi huylanırım aga. yarısı bu sebepten diğer yarısı ise kargoculuktan öte bir şey göremediğim için oynamak istemedim.
bu haftalarda oynama fırsatı buldum ve fark ettim ki kojima reis film çekmiş arada getir götür işini yaparkende kontrolü bize devrediyor.

bildiğimiz kargocuyuz oyunda la. ama kıl olduğum bir durum var. önümüze zorluk olarak çıkan yaratıkları anladık da bu kargo hırsızları ne ayak lan. dünya yanıyor bitiyor herif birleşmek yerine kargo çalma derdinde. e al napacan yani karnın mı doyacak kofik. maksat bize zorluk çıksın işte. zorluk dediğime bakmayın bi zorluğu yok.
bir de kiral ağa bağlanmak istemeyen tipler çıkıyor. trip atıp bağlanmam ben uza diyor. bir de bunların derdini çekiyoruz. gerçek hayatta olsa ana karakter bi cigara yakar sakince adama dönüp der ki " be amcamın çocuğu o kadar yol tepmişim laga luga yapma bağla şunu yoksa döşerim bombaları allahına kavuştururum seni " . şimdi şunu demek yerine neden adamın tribi çekiyoruz.

mesela malzemeleri getirip eşek kadar köprüyü 3d yaziciyla yapabiliyoruz ama pizzayı yapamıyoruz. o senaryo gereği haritanın öteki ucuna 30dk da gitmeli çünkü.

yani bu şabalakliklar kojimanin japon olmasından kaynaklı. değişik insan bunlar ama iyi oyun yani indirimde alınır yoksa bir şey kaybetmezsiniz.

epic games bu gün bedava dağıtmakta.

kargo simülatörü falan değildir. hikâyesi, görselleri, ve oynanışı ile gerçekten iyidir. kurgu sumulauturu iste diyenleri oyun bedava olunca gördük. epic games çöküyor idi lan.

doğum gününüzde bu oyunu oynadığınızda cliff(mads mikkelsen) karakteri size özel bir kutlama yapıyor. easter egg kategorisinde sayılabilecek bu kutlama çok duygusal olmakla beraber gözden iki damla yaş getirir. sağol hannibal adam. *

farklı bir deneyim sunan, herhangi bir türe oturtulması zor, deneysel bir aaa oyun. bu denli yüksek bütçeli bir oyunda bunu deneme cesaretini ancak kojima gösterebilirdi zaten.

şimdi spoiler vermeden oyunun dünyasını anlatmaya çalışacağım. daha oyunun yarısına geldiğim için ilerleyen bölümlerde neler yaşanır bilmiyorum zaten. oyun, amerika'da post apokaliptik bir dönemi yansıtıyor. bu seferki kıyamet senaryosu daha önce bu tip kıyamet sonrası dönemde geçen oyunlardan farklı. öyle büyük patlamalar, dünyaya düşen meteorlar falan yok. ölüm kıyısı olarak adlandırılan bir kıyamet yaşanıyor. burada kıyıya vurmak metaforu kullanılmış. dünya ile ahiret arasındaki çizginin zayıflamasıyla, dünyaya bazı varlıklar sızmaya başlarlar. bu varlıklar hem yaşayanlara saldırıyorlar, hem de cesetlerle etkileşime geçerlerse büyük patlamalara sebep olup orada krater oluşturuyorlar. kiral denen bir maddeden oluşuyor bu varlıklar.

dünya bu şekilde yaşanmaz hale gelince insanlar yer altlarına sığınıyorlar ve zamanla yer altı şehirleri oluşuyor. tabii yaşamak için kaynağa ihtiyaçları var. işte bu durumda bizim gibi gözü kara kargoculara ihtiyaç duyuluyor. biz, bir yandan bu dışarıdan gelen varlıklarla ve bu varlıkların yarattığı zamanyıkım adı verilen doğaüstü olaylarla debelenirken diğer yandan sırtımıza yüzlerce kilo yükleyip dağ bayır geziyoruz.

hikayeyi derinleştiren başka şeyler de var. bizim yönettiğimiz sam karakteri bir öteci. yani öteleşim hastalığına sahip. bu hastalığa sahip kişiler dış dünyadan gelen varlıkları hissedebiliyorlar. öldüklerinde derz adı verilen bir arafa gidip orada ruhunu bulup yeniden canlanabiliyorlar. aslında karakterimiz ölümsüz diyebiliriz. bunun sebebi de öteleşim dediğimiz hastalığa sahip olması.

peki karakterimiz, kiral maddeden oluşan bu varlıkları göremiyorsa bunlarla nasıl savaşacak ya da kaçınacak. işte burada kısaca bb denen, bağ bebeklerden yararlanıyor. karakterimizin vücuduna bağlı olan bu bebek, beyin ölümü gerçekleşmiş annelerin rahminden alınıp göbek bağı kesilmeden, rahmin simule edildiği küvoze benzeyen bir şeyin içine konuluyor. vücudumuza bağladığımızda onu hissedebiliyoruz ve bebeğin anıları bizim anılarımıza karışıyor. ama işte bu bebekler bizim tersimize ölümlü oldukları için kiral maddeden oluşan varlıklara duyarlılar. onlarla olan savaşımızda ekipman olarak bb'leri kullanıyoruz.

oyunun başında bridget firmasının (aynı zamanda bu yeraltı şehirlerini yöneten oluşum) başında annemizin olduğunu öğreniyoruz. annemiz öldüğünde onu sırtımızda yakmaya götürüyoruz hatta. işte en başta dediğim gibi, cesetler zamanyıkım ile etkileşime girerlerse büyük bir patlama yaşanıyor çünkü.

amelie adında kız kardeşimiz var bir de. bu kız kardeş kıyı'da mahsur kalmış, bir şekilde hologramı ile iletişime geçiyoruz. ara ara rüyalarımıza giriyor. onu kurtarmak için de bu yeraltı şehirlerini kiral ağ ile birbirine bağlayıp amerika'yı yeniden ayağa kaldırmaya çalışıyoruz. karakterimizin asıl motivasyonu da bu aslında. sonra sonra hikayede farklı motivasyonlar da oluşuyor ama başlangıçta bu.

evrenin hikayesi dışında kalan mekanikler de hikayeyle çok güzel bir şekilde örtüşüyor. oyunu benim açımdan farklı noktaya getiren şey de bu. bu anlattığım şeyleri oyun sizin gözünüze sokmuyor. öyle sinematikle falan al sana hikaye demiyor. oyun içinde yaşaya yaşaya öğreniyorsunuz. sizi bu dünyaya çeken şey de bu oluyor. bir yerden bir çip buluyorsunuz size kiral maddeyi anlatıyor, biri size yer altı şehrinden e posta atıp yükçüleri anlatıyor, kiral ağa bağladığınız yer altı şehrinden biri size zamanyıkımı anlatıyor. amelie karakterini başkalarının ağzından dinliyorsunuz, fragile iyi mi kötü mü herkesin farklı fikri var.

bundan sonra oyunda neler yaşarım bilmiyorum. ama şimdiye kadar bana tattırdığı deneyimden memnunum.

edit: bir takım anlatım bozukları ve yazım hataları.