değer yüklemesi

büyük yakınlaşmalar, aristokratça devam eden ilişkiler neden hep sefilce sonlanır? halbuki:

"bir kadının hayatına düş gibi süzülüp girmek sanatsa hayatından çıkmak başyapıt olmalıdır."*

değer yüklemesi deyimini ilk ve son kez ali lidar'ın "tesirsiz parçalar" isimli eserinde yaptığı bir açıklamada görmüştüm. muhtemelen bu deyimin mucidi de kendisidir diye düşünüyorum.

evet, yeterince alıntı yapıp kaynak belirterek, montaigne'in "denemeler" inde yaptığı gibi, kendi düşüncelerimin soysuzluğunu mühim insanlara dayandırdığıma göre tanımıma başlayabilirim sanırım:

değer yüklemesi aslında bizim "değer vermek" diye ifade ettiğimiz davranıştan dolayı ortaya çıkan durumu anlatıyor. değer verdiğimiz insanı genellikle biz kendimiz seçeriz ve bu seçme durumunun o kişin muhteşem kişiliği ile ilgisi yoktur. yani değer vermek, karşımızdaki insandan bağımsız olarak kendimizin değerli olmasıyla ilgilidir.

"bir maddenin çok yoğun olduğu ortamdan az yoğun ortama geçişindeki difüzyon gibidir değer vermek. "

"elektronların protonlara doğru hücum etmesidir değer yüklemesi "

karşımızdaki insana ne kadar değer yüklersek aslında kendimizdeki değerden kayıp yaşıyoruz. gereğinden fazla değer verdiğimizde ise kendi değerimizi yitirerek gururumuzu bir kenara bırakıp ayaklara kapanmaya başlıyoruz. işte yazımın başında söylediğim, ilişkilerin (aşk, arkadaşlık, iş, komşuluk vb. ilişkilerin) sonlanma aşamasındaki bu soysuzluğun sebebi değer vermek dediğimiz ama aslı değer yüklemesi olan şeydir.