dilin kemiği yok

dilin kıvraklığıyla insanın dönekliğinin benzeştirildiği bir söz. dilin kemiği yok. o yüzden diline düşen her kelimeyi söyleyebilir insan. bugün söylediğini yarın yalanlayabilir ya da patavatsızca konuşabilir. çünkü kemiği yok.

bırakın dili artık bazı insanların bile yok, eğilip bükülüyorlar her yöne.

bir atasözüdür. mesela birini sert bir dille eleştirir küfreder bir kişi ağzına ne gelirse söyler, boşboğazlık eder.
sonrada dilin kemiği yok ki der. yani ağzına ne gelirse söyleyebilir hatta söyler. sen bunu yumuşak bir dille de söyleyebilir miydin ? söyleyebilirsen neden öyle yapmadın ? farz etki söylediklerinde de haksız çıktın. ne olacak peki ?

"düzeltmek için çok geç." dedi kırmızı kraliçe: "bir şeyi bir kez söyledin mi; bu onu kalıcı hâle getirir; artık, sen de onun sonuçlarına katlanmak zorundasındır." - lewis carroll

aslında var.
(bkz: os hyoideum)

tanrı oral seksi düşünmüştür.

nankör olmayın.

yok valla.

esrik dilde hiç yok çünkü; esrik dil esniyor.
esrik zihnin klavyesinde hiç ama hiç yok; çünkü klavye gevşiyor.

ifrat patikasında ayaklarımız dolanıyor. öfkemizi, neşemizi, çaresizliğimizi, aşkımızı, taşkınlığımızı, çelişkilerimizi, çıkmazlarımızı, umursamazlığımızı dilimizde döndürüyoruz.

hayatımız; leke iz tortudan ibaret; onu kusuyoruz.
kusmuklarımızdan kâh beyaz kanatlı kelebekler yükseliyor; kâh lucilialar ürüyor.

itidal bize yakışmaz böyle zamanlarda!..

esasen; var. dil kemiği yani "hyoid kemik" dili kafatasına sabitleyen oynar eklemdir.

mecazen;
- düşünmeden konuşmak.
- bugün dediğini yarın inkar etmek.

az önce bir sohbette geçti de aklıma oradan geldi. ne fenadır ki; özellikle sosyal mecrada ağzına ne gelirse, yutkunmadan, hesaplamadan, ucu bucağı nerelere gider, kırar mıyım, üzer miyim diye düşünmeden, klavye gücüyle veryansın etmek; kendi gibi olmayanı gömmek, kendi yöresinden olmayanı ezmek; şiir sevmeyeni duyarsız, seveni yalancı; içki içeni zengin sefa pezevengi, içmeyeni mazbut/ahlaklı; eşcinseli ahlaksız, heteroseksüeli ahlaklı; dindarı namuslu, dindar olmayanı edepsiz; roman okuyanı ezik/romantik, okumayanı duyarsız ilan etmek; kendini göstereni teşhirci, göstermeyeni çirkin kabul etmek, "her gece barda gönlü hovarda" olmayanı hayatsız saymak vs gibi her koşulda karalamak/üstünü çizmek/ötekileştirmek/ kınamak/küçük görmek böylece "ifade serbestisi" hakkını kötüye kullanmak ve üstelik her kıyaslamada kendini yüceltmeye çalışmak pek yaygın ve fütursuzca yapılabiliyor.

dil tek başına bir organ değil, bağımsız hareket etmez. gırtlağı, gırtlaktaki dokuz boğumu geçtim beyinle doğrudan ilişkili. sizin kafanız neye ne kadar basıyorsa, kalbinizden, bilincinizden ve hatta bilinçaltınızdan ne geçiyorsa dil onu kusuyor. iyiyseniz iyiyi, kötüyseniz kötüyü söylüyor.

"söz ağızdan çıkana kadar senin esirindir. ağızdan çıktıktan sonra sen onun esiri olursun."
söz ağızdan çıkınca geri dönüşü olur mu? olmaz tabi ki..
çünkü o artık başkasının malıdır.
sözü söyleyen, ona sahip olmakla mükelleftir ancak. delikanlı olan söylediği sözden dönmez. delikanlı deyince aklınıza hemen erkekler gelmesin!.. nice fatih’ler doğuran delikanlı anneler, kadınlar, kızlar var....
o yüzden konuşmadan önce iyice düşünmek gerekir...

(bkz: dilin kemiği)

ne demek yok. espriyi kes. sozluk yazari ya dilin kemigi.

ulan sen bu espriyi yapamadan ben senin yerine yaptim hahahaha.

artık var.