din ile ilgili espriler

en son en el hak sözü ile sarkastik söylemlerde bulunan vatandaşı hiç etmişlerdi; aman diyeyim

şeytan kapıyı nasıl çalar
din den dön

her konu gibi, gayet de yapılabilecek esprilerdir.

genellikle komik olan esprilerdir.

bu playlisttir.

ne isa'ya ne musa'ya yaranamıyorsun bu hususta. benim mesela isa, havarileri ve sikeçırs şakam çok iyi bence, yıllardır anlatıyorum, olumsuz tepki almadım. çevrem belki dinsiz imansız, ondandır. hemen vovo yapan güruhlar yok değil, daha çok böyle yerlerde çıkıyor işte. yüce isa aşkına, ey ulu meryem, seni özledim.

şakalardan zarar gelmez, korkmayın ya hû. *

zaten dinler başlı başına bir şaka değil mi?

tevrat bildiğin gülmece kitabı.

dinle ilgili espri degil de, dini bir espri birakabilirim.

hadis kaynaklarinda hz. muhammed'in yaptigi sakalardan biri soyle aktarilir,

bir adam gelip, peygamber'e, ya resulullah, beni bir deveye bindir diyor. peygamber de, ben seni devenin yavrusuna bindirecegim diyor. adam, ya resulullah, ben deve yavrusunu ne yapayim, yani ona binilmez diyor. peygamber de, deveyi deveden baska bir mahluk mu dogurur, yani her deve, bir devenin yavrusu degil mi diyerek latife yapar. bu hadis, tirmizi ve ebu davud'da gecer.

tabi muhtemelen bu kelime oyunu size komik gelmemis olabilir. ama bu esprinin, 1400 sene oncesinin, yani ortacag arabistaninin mizah bakis acisini yansittigini da goz onunde bulundurmak lazim. o donem espri yapilmasi bile iyi bisey

günümüzde hala dinlerin olması en büyük espridir.

sadece kendi söylediklerinin tek ve en doğru şey sayıp, buna gerekçe ve kanıt olarakta yine sadece kendi söylediklerinden başka kanıt ve gerekçe gösteremeyip, buna rağmen de yaptığının çok ciddi bir şey sayılıp, espri konusu yapılmasına karşı çıkılmasını, beklemekten mi söz ediyoruz.. iyi ama bu beklentinin kendisi ciddi değil.!

her görüş ve fikre saygı duyulması gerekiyorsa saygı duyulmalı.
din kendi söylediklerimiz değil, dünyanın en saçma fikrine bile saygı duyulabiliyorken söz konusu din olunca da aynı hassasiyeti bekleriz. benim inancımın temel kaynağı ben değilim ki, yahut senin inançsızlığının temel kaynağı... dini olmayan ama ideolojisi olan insanlar için de geçerli mi bu? hiçbir şeyi kabul etmeyen, ne dini ne de ideolojisi olmayan objektif insanın esprisini anlarım ama dinim yok ideolojilerim var diyene ben de gülerim.
hem neye inanıp inanmamak bireysel değil mi? saygı istiyorsan saygı duymalısın, senin fikrinin bir önemi yok. bu arada espri yapılabilir abartilmadan, dalga geçmekten bahsediyorum ben. beklentinin kendisi ciddi değil diyen arkadaş için bu fikirler ve inançlar yeni herhalde. farkında olmadan kendi fıkrini empoze ediyor her yorumda. *

(bkz: ricardo allah var)