dinci ailede büyümek

tüm dünya insanları bir aile içinde yetişiyor. her aile de çapı çerçevesinde çocuğunu yetiştirmek ister bu gayet doğal. zaten kültür denen şey böyle oluşur. ve dünyadaki insanların yüzde 90'ı da bu ailenin verdiği kültürle, dinini dünyasını düzenliyor. ailesinin kültürü , dini dışında başka bir kültür ya da dine mensup nerdeyse hiç kimse yok.

bunda garip bir şey de yok ama ailenin öğrettikleri ile mezara kadar yaşamak oldukça garip ve saçma. hayattan , doğadan, çevreden , kısacası dış dünyadan her an gelen ve akan bir frekans, birikim ve deneyim var. bunları yakalayıp kendi özünü keşfedip özgürlüğünü yakalayamıyorsa ve bunların artı değerini insanlarla paylaşamıyorsa neci olarak yaşarsa yaşasın boşa yaşamıştır.

dinci,dindoş, dindar...bak en sempatiği dindoş. türkiye'deki din anlayışı gelenek anlayışıyla aynı işte. din ile gelenek birbirine girmiş, insanlar dini değerlerini gelenek üzerinden yürütüyor. kimse açıp dinin kitabını okumuyor ki. bir söz vardır "kur'an okumadan inananların okumadan reddedenlerin kitabıdır " diye öyle vallahi. dış uyaranlara kapatıp kendini dinlese bi, içindeki aleme yolculuğa çıksa neler kesfedecekte işte hazır bulunuşluk böyle bir şey, huzurum bozulmasın. bu herkes için geçerli, kafamızdaki sorulara birileri çıkıp bir şey söylesin de nefes alalım. bir kitap okudum hayatım değişti, bakış açım değişti, bu fikir beni aldı götürdü... anlamsızlık çağındayız, bunalımdayız, yokluktayız, geberip gideceğiz... cesareti toplayıp yolculuğa çıkmak zorundayız ,aslında değiliz ama rahatsızlık duymuyorsak. öbür türlü sistemin atık bir parçası gibi değersiz ve amaçsız bir kavga içinde kaybolup gideceğiz. benim de dini inancım var, dindoşum yani kendimi kendim egitiyorum bundan da hoşnutum. herkes aynılaşıyor zaten ben de kaçıyorum buraya.