doğduğun yer mi yoksa doyduğun yer mi memleketindir ikilemi

huzurlu olduğum yer memleketimdir. maddiyat gelip geçici.

insan kendini nereye ait hissederse memleketi orasıdır yahut kendisini hiçbir yere ait hissetmiyorsa çok uzun bir yolculuk yapacağı kesindir derim.

memleket ne? hâlâ bunu umursayan kaldı mı gerçekten? hangi şehirde hangi ülkede barınırsam orası benimdir. oradan da başka yere giderim ve inanır mısınız orası da benimdir. memleket sadece doğduğun şehirdir benim gözümde.

ne doğduğun ne de doyduğun yer ancak kendin olarak yaşayabildiğin ve kendini evinde hissettiğin yer memleketindir.

her ikisinde de aynı kapıya çıkıyorsunuz.

istanbul'da ki sivaslı lar hayatı sorguluyor

doğduğun ev kaderindir. doyduğun yer seçimin.

ilki bir dizi adıymış bu arada.

kendini, evini ve aileni bulduğun yerdir memleket.

hiçbiri, bir süre sonra ikisine de ait hissetmez insan kendini.

uğruna hayatını feda edebileceğin yer.

hanımın memleketi derdim.
(bkz: hanımköylü olmak)

doyduğun yerdir tabi ki? sefil ve aç halde türkiye'de mi yaşamak? her istediğini alabileceğin almanya'da, fransa'da mı yaşamak?

insanın ne doğduğu ne doyduğu yerdir nemleket. esas memleket insanın seviştiği yerdir.

d diyorum hiçbiri. benim için memleket yok yaşanılası şehirler ve deneyimler var. atalarım x yerinde yaşamış diye hiç bilmediğim bir yere aidiyet hissedemem. aynı şekilde londra'da columbus'ta ve daha nice şehirde kısa uzun vaktim geçti her yer bende bir parçasını bıraktı. ondan gereksiz bir soru gibi gelir bana hep.

doğduğum yeri istemiyorum, doyduğum yerde mecburen bulunuyorum. ama sadece onunla olduğum yeri çok özlüyorum. aslında o nerdeyse orada bulunmayı bir tek istiyorum. memleket budur, kalbin neredeyse memleket orası. ve ne kadar uzaksan kalbinin attığı yerden işte gurbet de o kadar içinde.

mutlu olduğun yerdir. özlediğin yerdir.

az daha saçlamakta beis görmeyerek;
tanım: seviştiğin yerdir.

kendini ait hissettiğin yerdir.

mazlum çimen'in dediği gibi "gözlerinin dokunduğu her yer memleketim..."
duygusal mesajımızı verdiğimize göre geriye kaldı sosyal tespit.
bir insan düşünün ailesi kayserili olsun bu kişinin ve henüz 3 yaşında bu kişi ailesiyle beraber almanya'ya göç edip 30 yılını almanya'da yaşasın. her yaz 2 haftalığına kayseri'ye veya istanbul'a gelsin. sizce bu insana ne kadar türk diyebiliriz?
yapılan araştırmalar insan karakterinin şekillenmesinde en büyük etkenin çevre koşulları olduğunu gösteriyor, asırlar öncesinde ise ibn-i haldun "coğrafya kaderdir" sözüyle bunu belirtmiş.
şimdi alman kültürüne göre büyüyen bu kişinin memleketi için ne kadar kayseri diyebiliriz? ne pastırma yapabilir ne sucuk, ne kadar kadar kayserili olabilir.
yani doyduğun yer memleketindir zaten biz türkler göçebe toplumuz; nerede su yatağı ve işlenebilir arazi varsa orayı memleket bilmedik mi.

kocişkomun ekmeği neredeyse orası...