domuzda şeref haysiyet olmaması

kimi insana göre,hayvanlar birer biyolojik makinelerdir ve bu yüzden hayvanların hiçbirine insana özgü özellikler yakıştırılamaz. ancak ben aynı fikirde değilim,insan kadar olmasa da hayvanların belli bir miktar muhakeme yeteneğine sahip, düşünebilen canlılar olduğunu savunurum. bu sebepledir ki, hayvanların da bir kişiliği olduğunu ve domuz denen hayvanın aralarında en aşağılık varlık olduğunu düşünüyorum.

hayvan çiftliği okuduktan sonra ben.

çok haklı bir tespit, baksanıza nasıl haysiyetsiz ve şerefsiz görünüyor.

hayir duyan da sanki karisini domuzla yakaladi ya da domuz is arkadasi borc aldi odemedi sanacak. sen hic bir gun bir domuzla oturup konustun mu? derdin ne diye sordun mu? bir derdine derman oldun mu? hayir. pes vallahi.

en serefsiz hayvan insandir insan ve insanin en iyi dostu kopek degil, fildir fil. (c. sinan sagiroglu mode on)

domuzu sevmem, yemem de. çok farklı hayvan etleri yemiş olmama rağmen (timsah, kanguru, ceylan, zürafa vs. vs.) domuz yiyemiyorum, içim kabul etmiyor. fark ettirmeden yedirdilerse de bilemem. bu arada yine bile isteye kedi eti de yemişliğim yok ama malum türkiye'de yaşıyoruz, öğrenciyken yediğim fast foodların içinde olanı allah bilir diyerek domuzun aksine kedilere sempatiyle yaklaşıp, kendisini sevdirenleri sevdiğimi, sevdirmek istemeyenlere de ısrar etmediğimi belirtmek isterim.

ammma her zaman halka rağmen hakkı savunduğum için domuzlara yapılan bu haksız ithama karşı, şeref haysiyet yoksunluğu konusunda; ana bacı çocuk kavramı olmayan kedileri ön plana çıkarmak isterim. ben hiç yavrusuna sulanan domuz görmedim, duymadım ama yavrusuna, anasına bacısına sulanan kedi gırla... dolayısıyla bu konuda domuzların bir parça hakkının yendiğini düşünüyorum.

türcü olduğu için bir nefret söylemidir. haliyle alışkınız. bir türün geneline ait bir özellik, ayırt edici olumlu ya da olumsuz bireysel bir nitelik taşımaz, doğası gereği sadece bir niteliktir. hülasa şeref, haysiyet gibi kavramları yaratıp da en dibini gören insan, hali hazır ortadayken domuzlar da iddiasında olmadıkları bir şeyin yoksunu olamazlar.

sümer tanrısı tammuz'un, fenike tanrısı adonis'in domuz tarafından öldürülüşünün binlerce yıl içerisinde insan bilinç altında yer etmesi sonucu ortaya çıkan, yanlış düşünce. tadını falan bilmem, bile isteye yemişliğim yok ancak doğada kendi halinde takılan hayvana ne şerefsizliği ne haysiyetsizliği ne de gavatlığı yakıştırmak hoş değil kanımca.

ulan domuzlar! ulan domuzlar!

bir kedi bir papağan bir köpek kadar olamadınız lan!

bir değişik yoksunluk saptamamsısı.

(bkz: tongoz) veya (bkz: tonguz)
eski türklerde de kutsal sayılır.
türklerin hayvan aylarında, tonguz olarak geçer.

ah şu bilgisiz türkçüler!!!

gerçekten bu işsizlik çok başka bir şey.

o kadar boş vaktin arasında aklına domuz geliyor. sonra hayvanlara kişilik yükleme düşüncesi baş gösteriyor. sonra kendi kendine domuza tripleniyorsun.

bir de domuz tarafından düşün. lan hayvan çamurun arasında ileri geri yürüyor. boklarla oynuyor. laps bir anda haysiyetsiz, şerefsiz oluyor. etrafına bakıyor, ailesine bakıyor, çiftliğe bakıyor "hay tüküreyim sizin gibi ..." diyerek kederleniyor.

bunu duyan domuzlar:

durup dururken şu zavallı domuzlara hakaret edenlerde, domuz kadar şeref-haysiyet olsa, sülalelerine yeter. yılan değil, hamam böceği değil, fare değil illa da domuz. oysa leş, böcek, solucan ve hatta tüm gördüğü b.kları yiyen tavuklardan böyle nefret etmezler.

kendilerini kim ve ne olarak tanımlarlarsa tanımlasınlar yahudi-arap dininin ilkelliğini taşırlar. çünkü torah, öyle demiş, kuran'da ondan kopyalamış. bu tipler de o kültürün cahil sümüklü takipçileri olarak ağa babaları gibi domuzları aşağılarlar.

oysa kuran'a baksalar, hadisleri okusalar, domuz dışında nefret etmeleri gereken o kadar çok hayvan vardır ki:

-“içinizden cumartesi günü yasağını çiğneyenleri elbette bilirsiniz. işte bundan dolayı onlara ‘aşağılık maymunlar olun!’ dedik.” (bakara / 65)

-“fakat o, dünyaya saplandı ve hevesinin peşine düştü. onun durumu tıpkı köpeğin durumuna benzer: üstüne varsan da dilini çıkarıp solur, bıraksan da dilini sarkıtıp solur. işte ayetlerimizi yalanlayan kavmin durumu böyledir. kıssayı anlat; belki düşünürler.” (a’raf /176)

“kim keleri (kertenkeleyi) ilk darbede öldürürse ona yüz sevap yazılır. ikinci vuruşta öldürürse daha az kazanır. üçüncü vuruşta ise bundan da az sevap kazanır.” (müslim, selam 147 (2240); ebu davud, edeb 175, (5263, 5264); tirmizî, ahkâm 1, (1482).

“resulullah bize köpekleri öldürmeyi emrettiler. (bunun üzerine biz) çölden gelen kadına refakat eden köpeğe varıncaya kadar (bütün köpekleri) öldürdük. sonra köpekleri öldürmeyi yasakladı ve: ‘halis siyahını ve gözlerinin üstünde iki nokta gibi beyazı olan iki noktalısını öldürün, zira o şeytandır!’ dedi” buhâri, bed’ü’l-halk 14; müslim, musâkât 45, (1570); muvatta, isti’zân 14, (2, 969); tirmizi, sayd 4, (1488); nesâi, sayd 9, (7, 184).

bazı insanların masum ve hayvanlar üzerinden bir değer yargısı yaratma çabası kadar ahmakça bir şey olamaz. şu dünyada insan kadar soysuz bir canlı olmadığındandır belki.

(bkz: cehaletin gerçekten bir virüs olması)
(bkz: troll)
(bkz: engelle başlıklarını engelle)
(bkz: yedi sülalesini engelle)

yaratıcının domuz kadar çirkin bir hayvanı yaratmaktaki amacı?

ben bir yaratıcı olsam tasarlaya tasarlaya domuz tasarlamazdım..
demek ki yaratılanın çirkin olmak hususunda bir dahili yok. bu onun tercihi değil. sizin tabirinizle haysiyet ve şereften yoksun oluşu da onun seçimi değil... domuzlar bu konuda suçlanacak, yargılanacak değil...

madem beğenmiyorsunuz gidin tanrıyı eleştirin. domuzun günahı ne?

an itibarı ile ben de öyle düşünüyorum.

namus , şeref , haysiyet gibi kavramlar insana özgü olduğu için doğaldır.

insanlarda bunun 1000 mislisi yok. saymaya kalksak, sayfalarca sürer.