dünya hassas kalpliler için cehennemdir

gerçek cehennem ise hassas kalpleri kıranları beklemekte.

dünya herkes için cehennemdir. zihni bunu tam olarak algılayamayanlar ister istemez, şeytanlar ise isteyerek bu duruma takılmazlar.

hassakalp_22 oturum açtı...

dünya ve hayat kimsenin ne yanında ne de karşısındadır. size tokat atana öbür yanağınızı çevirmek yerine burnunun üzerine yumruğu indirirseniz o cehennemde ne güller açtığına siz bile şaşırırsınız. bilgi güçtür. çok çeşitli insanlar olduğunu kabullenip, beyinlerinin işleyiş şeklini öğrenin. manipulasyon sanatını ve buna karşı koymayı öğrenin. böylece hassas kalbinizden vazgeçmeden ilerlemeye devam edebilirsiniz.

katılıyorum.
acımasız insanlar için medeni bir hayat daha kolaydır.

hassasiyet denilen şeylerin altından öz saygı, sosyal ankisiyete veya çocukluk travmaları çıkabiliyor dikkatli olmak lazım.

kendine hassassa durum değişir.

kimsen anasından aptal ve bencil olarak doğmuyor.

ya bu düzene uyarsın, ya bu düzene uyarsın. ne kadar pembe bakarsanız o kadar yok olursunuz.

aşırı doğru bir söz. yazık bize. *

yaşantım boyunca yakınımda bildiğim herkesten, okul ve iş hayatımdan derken bu sözlükte bile bunu acı bir şekilde hissetttim.

dünya herkes için biraz cehennemdir.

iyi bilirim.

dünya ve hayat tamamen kişiseldir özelleştirilebilirdir.

doğal seleksiyon hassas kalpler için cehennemdir.

enfes bir kendini kandırma ve acıma cümlesi.

yıllardır sosyal medyada gördüğüm bu söz beni başta fazlasıyla itiyordu kendinden. çünkü sosyal medyada kendini “tatlı, ‘ponçik’, ‘minnoş’” gören insanlar vardır ve böyle olmanın “havalı” olduğunu savunurlar. bu sözü genellikle onlar kullanırlardı ve gerekçelerinin altı fazlasıyla boştu. “canım tatlı çekti ama sevgilime kıyamadığım için almaya göndermedim, bu dünya hassas kalpliler için cehennem” tarzı kullanımlara şahit oldum bolca…

gelgelelim son birkaç yıldır bu cümlenin aslında ne kadar doğru ve incitici olduğunu fark ettim. çünkü insan yaş aldıkça ve deneyimledikçe anlıyor bazı duyguları. ben çok fazla düşünen, irdeleyen, kendimde hata arayan, öz beğenisi olmayan biriyim. dolayısıyla aynı ortamda olduğum birinin yüzü düşse “acaba ben mi bir kusur işledim, fark etmeden kıracak bir şey mi söyledim” diye haftalarca kendimi yiyip bitiriyorum. bu ufak bir örnek. ve yalnızca insan ilişkilerinde değil, genel mânâda her konuyu ayrıntılı düşünmek, enine boyuna tartmak, gece geç saatlere kadar bu nedenlerle uyuyamamak (aslında cehennem hissiyatının yanından bile geçmeyecek belki kötünün iyisi olan hayatımızı) cehennem gibi hissetmemize neden oluyor. kendi suni cehennemimizi yaratıyoruz daha doğrusu. ama ben yine de sevimli sosyal medya kızları gibi “hassas kalp” kavramını kullanmak istemiyorum. kalbimin ne kadar hassas olduğuna ben kadar veremem çevremdekiler verebilir. herkes kendine göre iyidir çünkü. “fazla düşünenler için” olarak değiştirmek istiyorum.

imzamı basarım. evet hayat benim icin 1 cehennem.

benim gibi minnoş bir insanı en net anlatan cümledir.

cok klise 1 soz