1.
modern çağ filozofu canım ayn rand'ın 1937 tarihli distopik öyküsü ve benim de rand'dan okuduğum ilk eser. atlas silkindi'den önce güç topluyorum.
konusu
rand hanım objektivizmin kurucusu malum. objektivizm de kolektivizme düşman. bu distopyada da kolektivist bir toplum var. "ben" kavramının bulunmadığı, bilinmediği bir dünya. yalnızca "biz" var. kimsenin ismi yok, numarası var. sınıflar var. sınıflar arası konuşmak yasak. bir şey istemek yasak. tercih etmek yasak. sana verilen görev neyse onu yerine getirmek zorundasın. herkes de bu sistemden çok memnun, kimsenin şikayeti yok, eşitlik 7-2521 hariç. o sokak süpürücüsü olarak seçiliyor ve bundan hiç memnun değil. onun yeri alimler meclisi...
eyyor
kitabı okurken ilk sayfadan itibaren üslubun sadeliği ve bu sadeliğe rağmen etkileyiciliği çekiyor okuyucuyu. zaten kısa olan hikayeyi bir çırpıda okuyup bitirebiliyoruz ve bu çok keyifli. birkaç sayfalık bölümlerde oluşuyor olması da ayrıca okumayı kolaylaştırıyor.
birçok farklı distopyada karşılaştığımız, gerçekte yaşamadığımız yahut yaşanması mümkün olmadığından algılayamadığımız farklılıklar burada yok. farklı ya da aykırı da olsa her şey çok açık ve net, bir o kadar da derin ve anlamlı.
konuya biraz girince 1984'ü anımsıyoruz. herkesin belirli bir görevi olması, sosyal ilişkilerin sıfırlanması vs. ama bu kitap 1984'ten tam 7 yıl evvel yazılmış. orwell yevgeni zamyatin'in biz isimli kitabından esinlendi denir hep ama bu kitaptan esinlenmediğini söylemek zor gibi... biz'i okuyup tekrar ele alayım ben bu konuyu...
bir hikaye okumama rağmen koca bir roman okumuş kadar hakimim bu distopik evrene, yazılacaksa böylesi yazılsın. kalp.
konusu
rand hanım objektivizmin kurucusu malum. objektivizm de kolektivizme düşman. bu distopyada da kolektivist bir toplum var. "ben" kavramının bulunmadığı, bilinmediği bir dünya. yalnızca "biz" var. kimsenin ismi yok, numarası var. sınıflar var. sınıflar arası konuşmak yasak. bir şey istemek yasak. tercih etmek yasak. sana verilen görev neyse onu yerine getirmek zorundasın. herkes de bu sistemden çok memnun, kimsenin şikayeti yok, eşitlik 7-2521 hariç. o sokak süpürücüsü olarak seçiliyor ve bundan hiç memnun değil. onun yeri alimler meclisi...
eyyor
kitabı okurken ilk sayfadan itibaren üslubun sadeliği ve bu sadeliğe rağmen etkileyiciliği çekiyor okuyucuyu. zaten kısa olan hikayeyi bir çırpıda okuyup bitirebiliyoruz ve bu çok keyifli. birkaç sayfalık bölümlerde oluşuyor olması da ayrıca okumayı kolaylaştırıyor.
birçok farklı distopyada karşılaştığımız, gerçekte yaşamadığımız yahut yaşanması mümkün olmadığından algılayamadığımız farklılıklar burada yok. farklı ya da aykırı da olsa her şey çok açık ve net, bir o kadar da derin ve anlamlı.
konuya biraz girince 1984'ü anımsıyoruz. herkesin belirli bir görevi olması, sosyal ilişkilerin sıfırlanması vs. ama bu kitap 1984'ten tam 7 yıl evvel yazılmış. orwell yevgeni zamyatin'in biz isimli kitabından esinlendi denir hep ama bu kitaptan esinlenmediğini söylemek zor gibi... biz'i okuyup tekrar ele alayım ben bu konuyu...
bir hikaye okumama rağmen koca bir roman okumuş kadar hakimim bu distopik evrene, yazılacaksa böylesi yazılsın. kalp.
devamını gör...