en iyi arkadaş

kendim.

bencil değilim, insanlık kötü.

olmayan arkadaştır. en yakın gördüğünüz kişiler bile bir gün gelip de artık onlarla ortak noktalarınız azaldığında sizi tekmelemekten geri durmayacaklardır. çünkü herkes size ihtiyaç duyduğu müddetçe katlanır, artık işlerine yaramadığınızda ise onlar için bir öneminiz yoktur. sakın ola ki diğerlerini de kendiniz gibi görmeyin, unutmayın onlar sizi bırakacakları durakların gelmesini sabırsızlıkla bekleyen kişiler sadece.

şizofren bir adamın kafasında yarattığı, sadece ona ait olan ve hiç terk etmeyen arkadaş.

en iyi arkadaş ailedir. belki de bazıları okulda veyahut üniversitede kendine gerçek arkadaş bulmuştur ama ben bulamadım. en iyi arkadaşım annem ve bununla gurur duyuyorum. olur da bir gün birilerine gerçekten değer verip arkadaş kabul edersem kafamdan atamayacağım bir düşünce hep oralarda bana hatırlatma yapacak: ne zaman bıçaklanacağım acaba

yok. o kadar huzurlu ki

her zaman yanınızda olacağını bildiğiniz, her zaman sizi destekleyen ve her daim sizin iyiliğinizi isteyen hayatınızın merkezinde olan kişi.

gel beni al dediğinizde zaman veya mekan sormadan yanınıza gelendir.

lafta değil gerçekten en iyi arkadaşınız dostunuz ise zaman mekan tanımaz ne zaman ihtiyacınız olsa o telefonun ucundadır.

gerektiğinde çaldırandır.

koy çayı geliyorum dersin ve gidip saatlerce derdini anlatırsın.

lisede aynı dersi sevdiğin arkadaştır.

allah cezamı vermesin ki yine ben...

kendimle arkadaşım. kahve yaparım bol sütlü. sonra otururum. bazen konuşurum kendimle.
''ya o öyle değil, sen yanlış düşünüyorsun'' derim.
''buyur, ne dedim ki yanlış düşüneyim'' derim ''hasta mısın kardeşim, bir şey söylemedim ki daha'' derim.
''yok yani sohbet açmak için dedim, kusura kalma kardeş'' derim sonra
''yok sıkıntı yok, keyfine bak. konuşasın var belli, anlat dinliyorum'' derim.
sonra bir merakla dinlerim kendimi,
''ay güneşten aldığı ışığı nasıl yansıtıyor açıklayabilir misin'' derim?
''pek bir fikrim yok güneş ona vuruyor belli ki o da parlaklığıyla gecemizi aydınlatıyor'' derim.
''ilkokulda anlatıyorlardı ya kardeşim hiç mi kulak asmadın derim? çok sokak ağzı bu'' derim.
''allahın adamı madem biliyorsun sen anlat, ben de öğreneyim'' derim.
''yok yani ben de bildiğimden değil, ders kitabındaki fotoğraflardan hatırlıyorum o yüzden böyle dedim'' derim.
laf lafı açar filan.
''sonra kardeş rahatsız ediyorum, kusura kalma ama bir şey daha soracağım'' derim.
''şimdi bu güneş ışıkları ayı aydınlatıyor ya, ay da taaa bilmem kaç kilometre öteden parıl parıl dünyamızı aydınlatıyor ya,
demek ki ay çok parlak olmalı. insan çıplak gözle ayın yüzeyine bakabilir mi acaba? gözleri kamaşır mı, kör mü olur acaba ışıktan, bir fikrin var mı mı?'' derim..
''ya bırak kardeşim yorma beni boş ver şimdi, merak ediyorsan bir bilene sor, kapat, yeter'' derim.
genellikle konuşmayız. konuşacak bir şey bulamayız yani genellikle.
öyle işte. ama arkadaşız yine de. atsan atılmaz satsan satılmaz.

bugünün tamamına bana destek için geçiren sağlam dosttumdur. iyi ki var.

kardeş demektir. ayrıca kendisi burada yazardır.

en iyi arkadaş sorgusuz sualsiz yanınızda duran kişidir.

derdinizle dertlenir, düşersen kaldırır, kusurun varsa çekinmeden yüzüne söyler yeri gelirse kusurunu örter.

en iyi arkadaş, arkadaştan ötedir.

et ve tırnak gibidir. allah başımızdan eksik etmesin.

bir tane olur. birden fazla olmaz. olursa o normal arkadaştır

kelimelerdir.

15 yıldır bitmedi arkadaşlığımız. bitmez de.

sadakat ilişkisi kurulur. önceliklidir.

bana üniversiteden kalan tek kişidir aynı zamanda. hayatımdaki her konuyu paylaştığım, her konuda yardım istediğim/gerektiğinde ettiğim insandır. burada yazdığımı görmese de iyi ki var..

insanın kendisidir