en sevilen kitap

stefan zweig satranç jose saramago körlük arasında gidip geliyorum

okunan kitaplar arttıkça en sevilenden en sevilenlere evriliyor ve sayısı artıyor.

sevdiğim kitapları düşününce en sevdiğim kitap hangisi karar veremedim. birinin adını söylesem diğerinin hatırı kalır.

burada size birçok edebi nitelik açısından çok iyi kitapların isimlerini sayabilirim lakin bu benim için hiçbir zaman yeterli olmayacaktır. bazı şeyleri özel yapan etmenler vardır dostlar. mesela anılar, yaşanmışlıklar, hisler, duygular... bu saydığım nitelikler bir şeyi özel yapmak için pekala yeterlidir. o yüzden benim için çok özel iki kitap vardır ve kitaplığımda yerleri daima boş kalacaklardır.

hangi birini saysam karar veremediğim kitaptır. ama (bkz: bülbülü öldürmek) bunlardan biridir ayrıca (bkz: çavdar tarlasında çocuklar) da favorilerim arasında. listem uzar da uzar buraya yazmakla olmaz.

(bkz: pal sokağı çocukları)
keşke hiç okumamış olsaydım her seferinde ilk defa okuyormuş gibi hisle okusaydım.

(bkz: dört anlaşma)

tek kitap seçme hakkım varsa, budur.

bir nietzsche hayranı olarak, tabii ki...

(bkz: böyle buyurdu zerdüşt)

ya cok var hangi birini saysam.

kurani kerim
buhari
muslim
tirmizi
ebu davud
nesai
ibn mace

falan iste. evet.

tabiki başka çok sevdiğim kitaplar vardır ama ilk aklıma gelen zaven biberyan - karıncaların günbatımı. merak eden, satın almak isteyen olur diye link verdim. ayrıca ne pahalanmış kitap fiyatları ama kesinlikle değer, elimden bırakamamış, bir gecede okumuştum. keşke senaryolaştırılsa da film veya dizisinide izlesek.
buradan

t: yazarların “en” sevdiği kitabı yazdığı başlık.

dostlarım, rohanlılar! buna pat diye tek kitap ismi nasıl yazabiliyorsunuz hayret ediyorum doğrusu. ben top on listesi yaparken bile anksiyete atakları geçiriyorum.

bilemiyorum ya. yani seçmek zor.

clive barker'ın lanetlenme oyunu romanı diyeyim bari. 90'ların ilk yarısından 2000'lerin başlarına kadar klasikler ve stephen king vardı benim için. yüzüklerin efendisi serisini de türkçeye ilk çevrildiğinde okumuştum ergenken ama o kadar da bayılmamıştım. 1998'de de king'in kara kule serisi ile tanışmış ve ona hayran kalmıştım. sonra dean koontz ve barker ile tanışmıştım. koontz'un da bazı romanlarını beğensem de barker'ın lanetlenme oyunu adlı ilk romanına tam manasıyla bayılmıştım. o yüzden o olsun ama seçmek çok zor. king'in büyücü ve cam küre'si, john fowles'un büyücü'sü [the magus], mervyn peake'in gormenghast üçlemesi, ursula k. le guin'in mülksüzler'i, gene deweese'in azalin rex ile ilgili olan iki romanı falan... eski klasiklere girersem zaten çıkamam.

h.p. lovecraft'ın eserleriyle biraz geç tanışmıştım ben. herhalde 2003 gibi falandır. pek severim çoğu yazdığını, ama...

barker'ın ilk romanını seçiyorum yine de. işte beni stephen king manyaklığından kurtarmıştı en azından. bir borcum var o kitaba. haha.

zülfi livaneli-kardeşimin hikayesi.

neden bilmiyorum bazen neden bu kadar beğendimi anlamıyorum ama gerçekten sanırım beni çok fazla etkilemiş.

tutunamayanlar

bless the maker and his water,
bless the coming and going of him.
may his passage cleanse the world,
may he keep the world for his people.

cemre demirel. bir başka din tasavvuf.