evcil hayvanlarda avcılık içgüdüsü

doğal alanlarda potansiyel avlar bulunduğu sürece baskınlığı azımsanmayacak kadar belli olup eyleme dönüşen davranışlardır

geceleri benim yanıma sokulmadan uyumayan gördüğüm en evcil insan canlısı kedimin, 1.5 metre yükseklerde uçan kara sineği tek hamle ile iki patisinin arasına yakalayıp afiyetle yediğini şahit olduktan sonra yok olmayacağına inandığım içgüdü.

olur da insanoğlu bir gün yok olursa ya da kendileriyle olan yakınlıklarını keserse, hayatta kalmaları için gerekli olan, bu yüzden de asla unutmamaları/yok etmemeleri gereken içgüdüdür.

özellikle kedilerde ne kadar uysal görünürlerse görünsünler asla kaybolmayandır.

birkaç sene önce sahipsiz bir kediyi beslemeye başlamıştım. eve girmiyordu ama gün içerisinde birkaç kez kendini gösterip ona yemek ve su vermemi bekliyordu. bunun karşılığında da kendisini doyasıya sevmeme izin veriyordu. çok tatlı ve minnoş bir kediydi anlayacağınız. kendisi hakkındaki bu düşüncelerim uzun süre değişmemişti, ta ki bir gün bir çekirgeyi kıstırıp yemeden önce onu bir patisinden öbürüne pas atarak ciddi anlamda eğlenmesine ve sonra da afiyetle yemesine şahit olana kadar. artık onun tatlı, minnoş ama yeri gelince de gözü kara bir avcı olduğunu düşünüyordum, gözümde birkaç kat büyümüştü adeta. hemen oradan uzaklaşıp hayatı sorgulamaya başladım. aslında hepimiz birer av ve avcı değil miydik?

öehh neyse dramatize etmeyeyim olayı. uzun lafın kısası; kediler güzeldir, onları sevin.

kedilerin geceleri ilginç sesler çıkarmasına sebep olur.

evde sinek böcek gören kediler çok fazla yapar bu hareketi.

evcil hayvanlarda avcılık içgüdüsünün seviyesi hayvanın türüne ve cinsine göre değişmekle birlikte tamamında farklı seviyelerde mevcuttur. erken sosyalleşme döneminde av olarak gördükleri hayvanlarla sosyalleştirilen evcil hayvanlar bu hayvanları artık av olarak görmemekle birlikte diğer hayvanları hala av olarak görebilir. köpeklerin ve kedilerin top gibi oyuncaklarla oymayı sevmelerinin nedeni av içgüdüsünü tatmindir.

köpeğimin sadece yemek zamanlarında hatırladığı güdüsüdür.

hayvanların kaybetmemesi gereken hayatta kalmaları için gereken davranışlarıdır. ancak her seferinde uçan kuşa atlaması ile cama toslaması sonucu afallayan sevgili kedime üzülüyorum.

avlayıp getiriyor beraber yiyoruz. ne var? hayat müşterek.

(bkz: insanların öldürme içgüdüsü)
kalıtsal genetik kodlar adamım..

bir kediyi saatlerce keyifle izlememi sağlayan içgüdü. bir sineği avlarken antilop avlayan bir çita ciddiyetini taşıması inanılmazdır. bununla birlikte günümüzde evcil kedilerin sahip olduğu bu içgüdüler pek çok kuş, memeli, kemirgen ve sürüngen için tehdit haline gelmiştir. kuş yumurta ve yavruları hem kedi hem de köpekler için ziyafet haline gelmiş; karaca, çizgili sırtlan, kurt gibi hayvanlar köpekler tarafından katledilmiştir. zira aslında ekosistemde yeri olmayan tüm evcil hayvanların doğaya salınması bu tür sorunlara sebep olabiliyor.

durumum yoktu okuyamadım diyenler sosyal medyadan (bkz: evcilxyaban) etiketinden kolay bilgi alabilirler. ayrıca karşılaştığınız evcil yaban çatışmasını bu etiketle paylaşarak bilimsel bir çalışmaya katkıda bulunabilirsiniz. (bkz: vatandaş bilimi)

not: evet, yaban hayat biyoloğuyum.

avusturalya'nin doğal habitatında yer almayan ancak ilk göçmenler ile adaya geldikleri düşünülen evcil kedilerin, aslında gıdaya ihtiyacı olmadığı halde bu icgudulerinin izinde tukettikleri böcek ve bunun gibi canlıların binlercesinin türünü yok ettiği bilinir. burada tabi doğaya bırakılıp bir şekilde beslenme işini halleden artık yabanıl olmuş kedilerin de bu durumda rolü var. zannediyorum oralarda ciddi bir gündem maddesi ve sorun olarak tartisilmakta.
velhasıl gerçek guc icgududedir kardeşim.
(bkz: animal instict - cranberries)

pencerenin önüne buğday koydum bir iki avuç, 3 gündür salonda uykusuz nöbet tutuyor benimki. uykusuzluktan ve pencereye kafa atmaktan zombi gibi geziyor ama yok, pes etmek yok son buğday tanesine kadar.

kaç defa kuş, tarla faresi getirdi bizim minnoş. hayır yemiyor da. tabi tabağında maması dururken kim uğraşacak kuşla fareyle. demek ki diyorum, içgüdüsel olarak yapıyor bu eylemi.

eski kedimi bahçeye bırakmıştım gezsin dolaşsın diye. ağzında fareyle geldi. e madem miden çöplüktü evde niye yemiyodun 150 liralık mamayı evladım.

arada bir sinek yakalamaya çalışıyor o sayılır mı?

benim evcil hayvanımda doğadaki konumu dolayısıyla var olmayan içgüdüdür.

deveyi yardan uçuran bir tutam ottur derler. ben de bir kelebek peşinde bu avcı doğasına kurban olacak endişesi yaşıyorum.

(bkz: kedi besleyenlerin endişeleri)

kedimin evde sinek, böcek, kelebek yakalamaya çalışması ve sonra gözümün önünde onları yemesi. (bkz: kedilerin uzaylı olması)