evden kaçmak

her çocuğun en az bir kere düşündüğü ama çoğunun yapmaktan korktuğu eylem. ailesiyle sorun yaşayan yetişkinlerin de düşündüğü ama yine çoğunun yapmaya cesaret edemediği eylem.
kolay gibi görünüp zor olan ve istenmeyen sonuçlar doğurması muhtemel olduğu için yapmadan önce çok düşünülmesi gereken eylem.
asla yapılmaması gereken eylem.

hayatımda bir kez babamın evinden annemin evine kaçmak suretiyle gerçekleştirdiğim eylemdir. şehir değiştirmiştim, güzel aksiyondu.

sokağa çıkma yasağından muaf olunuyorsa yapabilirim.
amacım sokağa çıkma yasağını ihlal etmek değil memur bey*
evden kaçıyorum müsaadenizle desem,
çamaşır bulaşık bezdim falan.

bundan 3 sene önce, 9.sınıfa giden bir bebe iken yaptığım bir şeydi.

kurtulduğumu sanıyordum. herşeyden kurtulmuştum. hem de herşeyden. çıkmıştım o evden ve hayattan. uzaklara gidecektim. derken hava soğumaya başladı. ben, camiden camiye namaz kılmak için gidiyordum. sonra hava iyice karardı. ben korkmaya başladım. tam o anlarda inancım kırılmıştı. inandığım tanrı, bana hiçbir şekilde işaret göndermemişti. ve bir kebapçıya gittim. o kebapçı babamı aradı. oradan da eve döndük. ailemdeki herkes beni azarladı. üstelik evden kaçma nedenlerimden birisi de onlar ve onların bana karşı olan tutumuydu.

o günden sonra hiçbirşey benim için eskisi gibi olmadı be sözlük.

20 yaşında bi kez yapmaya yeltenmiştim. haftanın 3 günü kaldığım aile evinden haftanın 4 günü kaldığım, kirasını babamın ödediği, öğrenci evinde haftanın 7 günü kalmaya karar vermiştim. babamdan güzel bi azar yiyince geçmişti.

koskoca kadın utanmadım gecenin ikisinde bira almak için evden kaçtım.
bu da benim küçük tatlı kaçamağım olsun.
edit:kaçıp bu başlığın önüme çıkması. kız sözlük sen benim içimi mi okuyorsun

tam kaçacaktım yalnız yaşadığımı fark ettim bian. kimden kaçıyorum ki çok sıkıcı pfzz.

lan yörü git lan yörü!