1.
lizeta kalimeri'nin sesine eşlik eden pazar sabahına yakışan şarkı.
kafam kazan gibi, uyuyamıyorum.
bu vakitten sonra uyunur mu, uyunursa kalkılır mı onu da bilmiyorum. kulaklık kulağımda lizeta lizeta dolaşıyorum.
aysel az önce uyudu sanırım, ona oha aysel senin ne kadar güzel gözlerin var! diyecektim utandım bi' an diyemedim bak, puh!
hofff...
uyusam mı acaba şimdi?
bi'kere daha dinliyim ama önce..
kafam kazan gibi, uyuyamıyorum.
bu vakitten sonra uyunur mu, uyunursa kalkılır mı onu da bilmiyorum. kulaklık kulağımda lizeta lizeta dolaşıyorum.
aysel az önce uyudu sanırım, ona oha aysel senin ne kadar güzel gözlerin var! diyecektim utandım bi' an diyemedim bak, puh!
hofff...
uyusam mı acaba şimdi?
bi'kere daha dinliyim ama önce..
devamını gör...
2.
orası senin denizin değil dedi bir ses, uykumdaydım, uyumamıştım, sızmıştım.
günlerden pazardı, adı urla olmayan bir sahil kasabasında kendini ve birbirini arayan iki kişiydik, öbürümüz sesi duymamıştı, uyuyordu, uyanık ve sızmış haldeydi.
ben kalmıştım geride, gözlerim penceredeki keten perdenin ucundaki tığ işlerine takılmıştı, açık olan pencereden içeri bahar ve incecik bir badem dalı girmeye çalışıyordu, gülümsedim.
senin denizin değil diyen o ses şimdi de senin sevgilin değil o diyordu, uyanık, uyuyan ve sızmış olan kadını uyandırdım, "sen değil misin? 'dedim," bir zaman önce oydum, artık değilim' dedi ve yeniden uyudu, sızdı, uyandı.
kalktım, giyindim, kapıdan çıktım.
denizimi buldum ama o kadını bir daha bulamadım.
sonra uyudum, uyuyunca geçer demişti tüm eski masallar, geçti sandım, öyle güzel de yanıldım.
fige pouli mou
günlerden pazardı, adı urla olmayan bir sahil kasabasında kendini ve birbirini arayan iki kişiydik, öbürümüz sesi duymamıştı, uyuyordu, uyanık ve sızmış haldeydi.
ben kalmıştım geride, gözlerim penceredeki keten perdenin ucundaki tığ işlerine takılmıştı, açık olan pencereden içeri bahar ve incecik bir badem dalı girmeye çalışıyordu, gülümsedim.
senin denizin değil diyen o ses şimdi de senin sevgilin değil o diyordu, uyanık, uyuyan ve sızmış olan kadını uyandırdım, "sen değil misin? 'dedim," bir zaman önce oydum, artık değilim' dedi ve yeniden uyudu, sızdı, uyandı.
kalktım, giyindim, kapıdan çıktım.
denizimi buldum ama o kadını bir daha bulamadım.
sonra uyudum, uyuyunca geçer demişti tüm eski masallar, geçti sandım, öyle güzel de yanıldım.
fige pouli mou
devamını gör...