firavunun boğulurken musa’nın rabbina iman ediyorum demesi
başlık "henrywadsworth" tarafından 03.03.2025 21:29 tarihinde açılmıştır.
1.
bu olay kur'an'da geçmektedir. firavun, kızıldeniz’de (yam suf) boğulmak üzereyken, son anda şöyle diyor:
"israiloğulları'nın inandığı tanrı'dan başka ilah olmadığına inandım ve ben de o’na teslim olanlardanım." (yunus suresi 90)
yani aslında firavun, tam ölümle yüzleşirken musa’nın (moşe rabenu’nun) rabbine inandığını söylüyor. ama bu geç gelen iman kabul edilmiyor. birçok tefsire göre, ölüm anında yapılan "çıkarsız ve içten olmayan" bu tür iman, "zoraki iman" kabul ediliyor. çünkü tüm hayatı boyunca inkar etmiş, kendisini ilah ilan etmiş ve halkını zulmetmişti. son anda korkudan söylediği bu söz, samimi bir tevbe sayılmadı.
tevrat’ta (tora’da) ise bu detay bu kadar açık bir şekilde verilmemiştir. ama firavun’un kalbinin sürekli "sertleştirildiği" ve tövbe etme fırsatlarını kaçırdığı anlatılır (şemot / çıkış 14. bölüm). yani tevrat’ta firavun’un son anda iman ettiğine dair net bir ifade yok, bu daha çok kur'an’a özgü bir anlatıdır.
fakat açık olan bir gerçek var ki;
kibirli ve zalim bir hayat sürmek, insanı hakikati görmeye kör edebilir.
gerçek iman, kriz anında değil, rahatken de gösterilmelidir.
yapay zekaya tasvir ettiğimde aşağıdaki gibi çizdi, bence gayet başarılı.

"israiloğulları'nın inandığı tanrı'dan başka ilah olmadığına inandım ve ben de o’na teslim olanlardanım." (yunus suresi 90)
yani aslında firavun, tam ölümle yüzleşirken musa’nın (moşe rabenu’nun) rabbine inandığını söylüyor. ama bu geç gelen iman kabul edilmiyor. birçok tefsire göre, ölüm anında yapılan "çıkarsız ve içten olmayan" bu tür iman, "zoraki iman" kabul ediliyor. çünkü tüm hayatı boyunca inkar etmiş, kendisini ilah ilan etmiş ve halkını zulmetmişti. son anda korkudan söylediği bu söz, samimi bir tevbe sayılmadı.
tevrat’ta (tora’da) ise bu detay bu kadar açık bir şekilde verilmemiştir. ama firavun’un kalbinin sürekli "sertleştirildiği" ve tövbe etme fırsatlarını kaçırdığı anlatılır (şemot / çıkış 14. bölüm). yani tevrat’ta firavun’un son anda iman ettiğine dair net bir ifade yok, bu daha çok kur'an’a özgü bir anlatıdır.
fakat açık olan bir gerçek var ki;
kibirli ve zalim bir hayat sürmek, insanı hakikati görmeye kör edebilir.
gerçek iman, kriz anında değil, rahatken de gösterilmelidir.
yapay zekaya tasvir ettiğimde aşağıdaki gibi çizdi, bence gayet başarılı.


devamını gör...