fırsat verilse gidilecek ülke

1923 türkiyesi. tüm imkansızlıklarına, teknolojik geriliğine rağmen bugünden milyon kat iyidir. bugün internetimiz, otomobilimiz, kombili dairemiz var da ne oluyor? bir avuç altın varaklı adam itibardan tasarruf etmezken 20 tane türk askeri eski kargo uçağında şehit ediliyor. o zamana gidebilsem hiç değilse ingiliz işbirlikçisi dinci köpeklerin asıldığını izleyip keyiflenirim.

o kesitteyiz ki, genç nüfus hani fırsat bulsa (sırf buradan kurtulsun da ortadoğu hariç) dünyanın neresi olursa olsun gidebilme hayalinde..
kendi adıma bunu kınamıyor ve anlayabiliyorum.
keşke ülkeyi yönetenler de anlayabilse, görebilseydi..

norveç'te ve alaska'da bir süre zaman geçirmek isterdim.

japonya.

(bkz: huzur izlanda)

lüksemburg.
hayatımın en güzel dönemi idi. tamamen tesadüflere dayalı bir iş silsilesi ile kendimi orada bulmuştum. o taraflara bir daha iş çıkmadı ve gidemedim maalesef. ama bir daha denk gelirse kesinlikle kalıcı olacağım.
şimdi clausen'de arkadaşlarla bir bira güzel olurdu bee....
kahrolsun bazı şeyler.

vietnam