geçmiş

"geçmiş, geçip gitmiş bir şey değildir. geçmiş şimdiki zamanın içinde yaşar."

-gülseren budayıcıoğlu

geride kalması gerekendir.

vakit önümüzdeki maçlara bakma vakti.

geçmiş anımızdan önceki zaman birimidir. geri dönüşü olamayan geri getirilmeyen zaman dilimidir.

"var olan her şey ve tüm anılarımız geçen hafta perşembe günü yaratıldı" teorisine göre sadece geçen hafta perşembe gününden beri var olan şeylerdir.

artık her şey için çok geç-miş. bu yüzden geçmiş.

geçmiş diye başlanan her sözde aslında geçmemiş olan anlatılır.

web tarayıcısında gezinti yaparken ctrl+h kısayol tuşunu kullanarak açabileceğiniz, daha önce gezinti yaptığınız sitelerinizi gösteren sayfa.

benim için geçmiş yoktur. şu "an" ve "gelecek" vardır. arkamıza bakarak yürüyemeyiz değil mi?

pişmanlıkları depolama alanı.

bugünümüzü yaratandır. tarihin tekerrürlerden ibaret olmaması için geçmişi unutmamalı, fakat geçmişte de takılı kalmamalıyız.

hem şimdiyi hem de geleceği zedeleyecek kapasiteye sahip tecrübeler bütünü.

bugünkü senin tanımı

şimdiki zaman öncesinde kalan bütün insanları tanımlayan zaman birimi.

geçmedi ve hiç geçemeyek olan ....

dünün bugüne bakıp yarın hakkında boş boş konuşması.

öyle işte, madem ki saat 03,madem ki uyku haram, madem ki kelimeler ortak nirengi noktası, öyle işte.
kimi mutsuz kimi mutlu bu kelimeden, bazıları daha telaffuz bile etmemiştir eminim, onların geçmişleri geleceklerinde saklıdır daha, öylece duruyorlardır keten örtüler altında, adına çok sonradan mazi diyecekleri sandığın içinde.
ki onlar mis kokulu sandık sabunlarınım yanına koyacakları anı beklerken o sırada günleri dün olmuştu, öyleydi, aysel iyiydi.

geçmişten gelenlere hep kapım açık oldu. belki de fazlasıyla. bir koku, bir tat, uçağın sesi ya da ne bileyim denizin hışırtısı. güpegündüz yürürken mesela, gözler aslında açık ama zihinde geçmişin aynaları oynayabiliyor. ne acayip bir beyin bizimkisi. aynı anda geçmişin görüntüleri oynarken kafada yolda yürüyüp motor faaliyetleri yerine getirebiliyoruz. bazen çok yoğun çarpıyor geçmiş. acıyla alakalı yüksek ihtimalle. eğilim hep mutsuzluğu hatırlama üzerine. oysa mutlulukları da hatırlamak güzel olmaz mı? sahilde kumlardan kale yapmak ya da büyük bir ağacın gölgesinde oturmak gibi. silip atmayı göze alamıyorum tüm olanları. en nihayetinde beni şimdiki ben yapan işte geçmişim.

geriye dönüp baktığında herşeyin boş olduğu zaman dilimidir.

boşuna "miş"li olmayan, her detayının akılda kalmaması gereken zaman dilimi.



(bkz: bozburun)
(bkz: bülent ortaçgil)

dönencenin bir ucudur. yıldızlara baktığımızda gördüğümüzdür ve gelecekle tam olarak aynı şeydir.