gençlerin yüzde 76'sının yurt dışında yaşamak istemesi

sadece 76 tanesine sormuşlar.

milliyetçi bir insanım, vatanımı toprağımı çok seviyorum lakin bu şartlar bu konum öyle bir duruma getirdi ki, kendini düşünüp gitsen bir dert burada kalıp mücadele etsen bir dert. yurtdışında yaşayan arkadaşım (22 yaşından sonra gitti) şartların çok iyi olduğunu söylüyor.daha iyi şartlarda yaşamak istiyorum, bunu söylemekten utanıyorum ama eğer bunun yolu gitmekse ben artık gitmek istiyorum..

hepsi giderse ben kalırım. *

yapılan bir diğer araştırmaya göre kalan %24 de sormayı unutmuşlar.

bu devirde kim istemez yurt dışında yaşamayı?

bunlardan biri benim. bi şekilde üniversite sınavına girdik ve bi yerler kazandık. -ki bana kalırsa bu ülkeye bütün bölümler içinde 10 tane üniversite yeter ya neyse konumuz bu değil.
okudum, mezun oldum. iş buldum ve istifa etmek durumunda kaldım ve tak bir daha iş bulamadım. inşaat mühendisiyim. mühendisliği, matematiği, fiziği falan sevsem de zaten departmanımla yıldızım barışmıyordu.

şu an bilgisayar okuyorum. tek hedefim, çekip gitmek. açıkçası, ilk başta estonya'ya gideceksem estonya'ya gideceğim. daha fazla katlanamıyorum.

iş yok, para yok ve sürekli her şeye zam geliyor; telefon bile değiştiremiyorum yaaa... 2021 yılında, yeni telefon alamıyorum. yiyecek alırken bile düşünüp hesap yapıyorum. ben şanslı kesimdeyim bir de çalışmadığım halde beni sırtlanacak bir ailem var, ya olmayanlar?

gençlik yok

küçükken dream tv'de rock'n coke festivallerini falan izler oralarda olmak isterdim. artık ülkemizde o denli festivaller yapılamadığı gibi döviz farkından yurt dışındakilere de gidilemiyor.

ülkedeki gelenekleri sevmiyorum.
bir dikta rejiminde yaşamak istemiyorum.
vergi veriyorsam nereye gittiğini bilmek istiyorum.

bu listeyi öyle uzatabilirim ki... ama parmaklarıma yazık.

bir sokak röportajında 2000 doğumlu genç diyor ki: işsizim ve gelecekten umudum yok. halbuki 22 yaşındaki genç, taşı sıksa suyunu çıkarır. peki suç gençlerde mi? bence hayır, gençler ana-babalarından daha egitimliler ama daha fakirler. iş bulsalar bile insanca yaşamaya yetecek para kazanamıyorlar. internet sayesinde de tüm dünyadan haberleri var. diğer ülkelerdeki akranları nasıl bir hayat sürüyor görüyorlar. o gence gitme demek yersiz, çare kalmasını sağlayacak ortamı oluşturmakta. daha da yazarım da ne yazsam da malûm'un ilamı olacak.

gençlerin %76'si gitmek istedikleri yere göç edebilecek kadar kalifiye mi? vasıfsız olarak göç etme devri biteli çok oldu.

ben ülkemin taşına toprağına ölen bir insandım fakat gençleri görmeyen ve önemsemeyen liderler oldukça bu ülkede durmayı isteyen biraz deli oluyor sanırım?

askerlik, iş bulamama, bilime fon ayrılmaması, insanların burnundan soluması, çarpık kentleşme ve benzeri durumların sonucudur. ben şahsen ülke için çabalamak fikrinde bir gencim ama yurt dışından.*

bence emek verdikleri şeyin karşılığını istiyolar okurken hayal ettikleri mesleği yapmak istiyolar.kendilerine zaman ayırmak istiyolar çalışma saatlerini ele alırsak.kısacası ruhsal bozukluk dan uzak durmak istiyolar

insanlar zor durumda çünkü hayaller biteli çok oldu ve asıl sıkıntı temel ihtiyaç seviyelerine kadar indi. evet insanlar daha ilkel temel ihtiyaçlarını karşılayamazken kimse de vatan millet sakarya bekleyemez.

bu gençler arasında ben de varım, yurtdışında asgari ücretle bile geçinilebilirken ülkemizde beş kişilik bir aileye on bin lira yetmiyor, hele de ev kiraysa. ev, araba almak zaten imkansız hale geldi. alım gücümüz olsaydı ülkemde kalmak isterdim ama ne yazık ki gıda alışverişi yaparken bile her şeyi sayılı ve hesaplı almak zorundayız, tek isteğim insan gibi yaşamak.

sadece gençler olduğuna emin miyiz

nereyi bilmiyorsa insan orayı güzel sanıyor.

amerika'da saati 20 dolar olan sıradan işlere karşılık burada saati 15 liraya tekabül eden çalışmamla ben. birim olarak aramızda 5 birim para oynaması çok göze batmayan bir durum aslında fakat enflasyon oranları ve bu birim paraların alış gücü değerlendirmesi sonucunda allahu ekber nolur beni alın diye sitem etme durumum.

ey avrupa, ey kanada!
duy artık sesimi!
lütfen beni de alın!

en doğal hakkımız. öyle güzel imkanları kim istemez ki. hele de burada durmadan önünüze taş koyuyorlarken.

17de çıkıp gittim italya fransa bir dönem fas avrupa'nın tümünü gezdim abd vizesi aldığında 21 yaşımda idim ve şu unutmayın burası bir fare kapanı çıkıp gidin.

ne yapsın gençler. ömür boyu çalışarak sadece ev sahibi mi olsunlar. rahat yaşamak özgür olmak mutlu olmak istiyor insanlar