gökyüzüne mi aitsin denize mi sorunsalı

edebi bir başlık açtığımın ve soruyu düzgün bir şekilde soramadığımın farkındayım ama anladığınızı umarak affınıza sığınarak açıyorum başlığı.
küçük bir kız çocuğuyken denize, denizin mavisine aşıktım. denize girdiğimde çıkmak istemezdim; denizin kızıydım ben, deniz kızı...
ama büyüdükçe ve ben kendi içimde tutsak yaşadıkça ulaşamadığım şeye hasret olduğumu fark ettim; gökyüzüne.
şimdi ne çok dilerdim gökyüzünde özgürce uçabilen bir kuş olmayı... istediğim yerde durmayı, istediğim yerden uçup, kaçıp ayrılmayı.
deniz kızı olmak bir isim gerektiriyor ama kuş olmak öyle mi? belirli süre bir yerde durup oraya bağımlı kalmadan, hiç varolmamışçasına gidebiliyorsun.
kimse seni tanımıyor, bir ismin yok, konuşmak zorunda da değilsin.
velhasıl denizi de seviyorum ama artık gökyüzüne aşık bireyim ben. deniz, gökyüzünün sadece bir yansıması bana göre. tıpkı aynada gördüğüm aksim gibi.

denize aitim ben,yüzerken kendimi özgür hissederim,beni mutlu eder.

sokaklara aidim.

denize aitim.

aslında yağmuru severim ben. gökyüzünden denize yağan

deniz ne kadar özgür olsa da sadece gökyüzünün izin verdiği kadar mavidir. benim en büyük hayranlığım bu maviliğin sonsuz kaynağınadır. bu yüzden gökyüzüne aitim.

nereye uzatsam elimi oraya ait hissediyorum. sonuçta ne deniz ondan vazgeçebileceğim kadar serin ne de gökyüzü beni sığdıramayacak kadar bulutlu.

ikisi de değil.

topraktan geldik toprağa gideceğiz.

düşmeye aidim ben. yaşam zorba ama yürümeye mecbur ediyor bizi, havalara uç denize dal ancak mutlaka iki ayağının üzerinde yürüye yürüye perişan ol. küçükken ne güzel düşerdim. düşüp dizimi kanatacağım için sabırsızlanır, mutlu olurdum. denizi de, uçmayı da çok severdim ben. düşmek değil yürümek mahvetti her şeyi.

alacağın olsun evrim.. kahpesin kızım!

denize ait olduğumuz için susuzluktan 3 günde.
gökyüzüne ait olduğumuz için oksijensizlikten 5 ila 20dk da.
denizden göğe yükselirken hızınıza bağlı olarak 20.kmlerde yaşam sona erer.
ne denize, ne göğe...
denize en yakın gökyüzüne aitiz.

hangisi beni alırsa

ikisi de mavi olduğundan ikisine de aşığım .huzur verirler.

hiç biri ve hepsi.

denize aitim hatta mezarım denize kenarında olsun isterim.

ikisinin ortasında boğulup gidiyorum

gökyüzüne ait olsam uçabilirdim.
denize ait olsam, iyi yüzebilirdim.

ikisine de ait değilim demek ki.

gökyüzü daha uçsuz bucaksız geliyor hemde rüzgar insana kendini daha bir özgür hissettiriyor o yüzden gökyüzü diyebilirim

gökyüzüne ait olmak isterdim. keşke bir bulut olsam

ikisine de.

azıcık çatlağım ben. ikisinden de ayrı kalınca ağlamaya başlıyorum. *

ben kendime aitim
gökyüzüne hayallerimi çizerim
denize içimi döker arkadaş olurum