gönül almak

"yarım elmalık bir mevzu" sanırsınız, değildir.

kırar, döker, yıkar, geçer, sonra da "bir çift güzel söz", "bir tatlı bakış"... hmm oldu! kırarım, üzerim, ağlatırım ama öyle de becerikliyimdir ki, öyle jestler yaparım ki dayanamaz affeder. yok öyle şey; kırmayacaksın, üzmeyeceksin, ağlatmayacaksın!..

nilgün marmara'nın gönlü de herkeste bulunmaz tabii. “benim hiç gönlümü almadılar. ben hep kendi kendime bir köşede affettim herkesi.”

dilara (gönül alan) olmaktır.

nilgün marmara gibi gönlüm olduğunu öğrendiğim başlık. bu öyle bir hal ki, çok klişe olacak belki ama yaşamayan asla bilemez. görülmemek, duyulmamak, anlaşılmamak, öyle acı verici ki kimi zaman insanı isyana, kimi zaman hüzne boğuyor...

bundan dolayıdır ki çaresizce belki bir gün benim de gönlümü alırlar diye beklemeyi bırakalı çok oldu. bunun bir üst seviyesi nedir biliyor musunuz? saygısızlığa, haksızlığa uğrayan kişi olduğun için gönlü alınması gereken kişi sen iken, bir de üstüne üstlük çeşitli duygusal manipülasyonlarla haksız ilan edilip suçlanan kişi oluyorsun...

huzur nerede biliyor musunuz? sana bunları yapan kişilerden* uzaklarda...

eskiden kolay zannederdim ama onun da bir sanatı varmış. incelikle, kırdığın gönlü zerafetle alabilmek mümkünken herhangi bir şey yapmayan, yapmak istemeyene imkansızdır.

kalp kırmak kadar kolaydır.
buradan kalp kırmayı övdüğüm düşünülmesin. sadece kolaylık seviyesinden bahsediyorum.
şöyleki,
kalbini kırdığımız kişi bize değer veriyor ki bu hissi yaşıyor. yani bu da gönlünün alınabilirliğini ortaya koyuyor. burada şuna dikkat etmek lazım. bunun bilincinde olup suistimal etmemek!
burada da merhamet devreye giriyor.
yani, kalbini kırdığın kişinin aslında sana değer verdiğini biliyorsun. ve bu yüzden gönlünü almanın ne kadar da kolay olduğunu. bunu suistimal etmeyecek merhametin var ise, senin zaten o kişinin kalbini istemeyerek kırdığın anlamı çıkar ki bu normal olandır. ve bir dahakine daha dikkatli olur onun üzülmesini istemezsin.
ama sen bir it gibi, nasılsa bana kıyamaz diye sürekli ben onun gönlünü alırım dersen. gün gelir o gönül alınmaz. o gönülle bir daha yanyana dahi gelemezsin.
binaenaleyh,
en başta dediğim gibi kolaydır. içten bir bakış, sımsıkı bir sarılış, ya da sadece samimi bir el uzatış.
"ouzyaa sen de ne pinti çıktın! bedavaya gönül almaya çalışıyorsun." dediğinizi duyar gibiyim.
ama şaka yaptığınızın da farkındayım çünkü yukarıda bahsettiğim şeyi anladığınızı varsayıyorum.
hediye/hediyeler almak kalp kırmayı alışkanlık haline getirmiş ve karşısındakini de satın alınabilir insan yerine koyan insan davranışıdır.
ha "bu bana uyar" derseniz orası başka tabii.

yarım elma gönül elma.

elimden geldiğince hatalı yada hatasız olduğum herkese bir göz kırpmaya çalıştım.
hatta beni direkt hayatından silenlere bile.

omo son cok ozoksoon * * *

çünkü zihnimi şüphelerle kirletmemek için en rahatıydı ve vicdanım bu şekilde çok daha rahat.

araba almaktan daha zordur,hele ki kırdığınız kalp paramparça oldu ise...